Hoewel Pterodactyls rond dezelfde tijd als dinosaurussen leefden, worden ze niet als dinosaurussen beschouwd. Aanvankelijk hadden paleontologen geen specifieke beschrijving voor hoe dinosaurussen eruit zagen, waardoor ze op een bepaald moment pterodactylen voor dinosaurussen in de war brachten. In plaats van afdaling of fysiologie te gebruiken om dinosaurussen te begrijpen, gebruikten paleontologen hun eigen verbeelding.
Wat waren pterodactylen?
Pterodactylen waren vliegende wezens die op hetzelfde moment als dinosaurussen bestonden. Het waren geen vogels, maar ze waren reptielen aan het vliegen. De reptielen waren ook bekend als pterosauriërs. In tegenstelling tot de meeste reptielen die koudbloedig zijn, waren de pterodactylen warmbloedig. Hun lichamen kunnen zelfs warmte genereren. Pterodactylen bevonden zich in verschillende delen van de wereld, waaronder China, Duitsland en Amerika. Volgens Zitteliana, een Duits wetenschappelijk tijdschrift geschreven in 2008, pterodactylen bestonden tussen twee historische perioden: de late Triasperiode en het Krijt. Ze leefden tussen de dinosaurussen en beide wezens stierven op hetzelfde moment uit.
Geschiedenis van de ontdekking van pterodactylen
In 1784 ontdekte een Italiaanse wetenschapper genaamd Cosimo Collini de eerste pterosauriër met de naam Pterodactylus. Volgens Colini was dit een marien schepsel dat met behulp van zijn vleugels in water kon peddelen. Jaren na deze ontdekking dacht Georges Curvier, die een Franse naturalist was, dat het Pterodactylus wezens kunnen vliegen. Toen een ander fossiel van het dier werd gevonden in Beieren, Duitsland, noemde hij het schepsel "Ptero-dactyle". Wetenschappers gebruikten deze naam totdat ze ontdekten dat er variaties waren in de geslachten van de vliegende reptielen. De term "pterodactyl" bleef echter populair onder hun kringen.
Etymologie
Pterodactylus was afgeleid van het Griekse woord "pterodaktulos" wat "gevleugelde vinger" betekent. Het schepsel kon vliegen en de vleugels waren gemaakt van een spiermembraan en huid. Eén spiermembraan was langwerpig van de vierde vingers van de pterodactylus. Het tweede membraan liep van de polsen naar de schouders en omvatte de eerste drie vingers. Aan de andere kant was het derde membraan tussen de benen van het schepsel. Men geloofde dat het mogelijk verbonden was met zijn staart.
Fysieke kenmerken van de pterodactylen
Fysiek waren de pterodactylen behoorlijk verschillend van dinosaurussen. Dinosaurussen waren erg groot, enorm groot en waren zoogdieren en geen reptielen. Pterodactyls hadden lange halzen met keelbuidels die werden gebruikt voor de jacht op hun prooi. Ze bezaten ook lange schedels en naaldachtige tanden. Een type pterodactylus dat bekend staat als de Quetzalcoatlus northropi was tandenloos. Een ander kenmerk van de pterodactyl was een top op zijn kop. De toppen waren in verschillende vormen. Sommigen van hen waren vleselijk en hadden geen botten eronder, terwijl andere pterodactylussen grote, benige toppen hadden. Er is controverse over wat de functie van de toppen was. Wetenschappers suggereren dat de toppen werden gebruikt voor lichaamswarmte regulatie, als roeren tijdens de vlucht, of voor seksuele selectie. Alleen de laatste functie is echter bewezen waar te zijn.
De voedingsgewoonten van pterodactylen
De voedingsgewoonten van pterodactylen varieerden met hun leefgebied. Degenen die in de landstreken leefden, voedden zich met eieren, baby-dinosaurussen, hagedissen, karkassen, insecten en andere dieren. Integendeel, degenen die in water leefden, aten krabben en andere schelpdieren, inktvis en andere zeedieren.
Concluderend, pterodactyls waren geen dinosaurussen. Ze leefden alleen op hetzelfde moment als de dinosaurussen.
