Angola is een van Afrika's grootste landen en ligt langs de centrale westkust van het continent. Angola deelt de landgrens met Zambia, de Democratische Republiek Congo, de Republiek Congo en Namibië. De grens strekt zich in totaal uit over 3,336-mijlen. Zoals veel van de internationale landgrenzen van Afrika, werd de internationale grens van Angola voor het eerst vastgesteld tijdens de Scramble for Africa in de late 19 eeuw, toen Europese machten het continent in koloniën verdeelden. Een deel van het territorium van Angola bestaat als een exclave bekend als Cabinda.
De Democratische Republiek Congo
De DRC is de grootste van de naburige landen van Angola en ligt ten noorden van Angola. De internationale grens tussen de twee Afrikaanse landen is de langste van de grenzen van Angola en heeft een lengte van 1,644 in lengte. De grens begint bij het tripoint dat de twee landen en Zambia verbindt, vanwaar het zich uitstrekt naar het westen totdat het de Atlantische Oceaan bereikt. Een deel van de grens wordt toegeschreven aan de provincie Cabinda in Angola, een exclave die wordt ingesloten door de DRC en de Republiek Congo. De grens werd voor het eerst afgebakend in de 19TH eeuw door Europese koloniale machten tijdens de beruchte Scramble For Africa. Tijdens de afbakening werd de DRC erkend als een Belgische kolonie terwijl Angola een Portugese kolonie was.
Borderproblemen
De twee aangrenzende landen erkennen de afbakening van de grens en er zijn dus geen territoriale conflicten over de grens geweest. De grens ervaart echter illegale kruisingen, wat een bedreiging vormt voor de veiligheid van de twee landen. Ondanks het hebben van officiële grensovergangen en het patrouilleren door veiligheidsagentschappen uit de twee landen, is de grens nog steeds poreus met duizenden illegale bewegingen die elk jaar worden gemaakt. Smokkel is een groot probleem voor de grens, met goedkope producten uit Angola die de weg vinden naar de DRC. Terwijl DRC-ingezetenen de beschikbaarheid van goedkope Angolese producten vieren, vormt de mensensmokkel een directe bedreiging voor het economisch welzijn van de DRC, aangezien de lokaal vervaardigde producten vinden dat zij moeten concurreren met de goedkope gesmokkelde producten uit Angola. Angola heeft tijdelijk de grens gesloten in 2016 toen de DRC een uitbraak van Ebola ervoer. Angola verklaarde dat het besluit om de grens te sluiten noodzakelijk was om de verspreiding van de ziekte tegen te houden.
Zambia
Zambia is een ander buurland van Angola en ligt ten oosten van het land. De grens tussen de twee landen strekt zich uit over 689-mijlen vanaf het tripoint dat de twee landen verbindt met de DRC en naar het zuiden verplaatst tot het driestandpunt tussen Namibië, Angola en Zambia. De grens werd voor het eerst vastgesteld in de 19TH eeuw door Europese koloniale machten, waarbij de landen het eens zijn over het behoud van de afbakening van de grens na het verkrijgen van onafhankelijkheid in de 20E eeuw. Terwijl de grens poreus is, zijn er tal van grensovergangen waar grensambtenaren grensoverschrijdende bewegingen controleren. Een van deze grensovergangen is de grenspost Caripande-Chavuma die, zoals de naam al aangeeft, het Zambiaanse stadje Chavuma verbindt met de stad Caripande in Angola. De grenspost is populair onder toeristen die het gebruiken om toegang te krijgen tot de pittoreske Chavuma-watervallen die bij de grenspost liggen.
Namibië
Ten zuiden van Angola ligt Namibië, een land waarmee het een landsgrens deelt die 886-mijlen bestrijkt. Het tri-point dat de twee landen verbindt met Zambia vertegenwoordigt het begin van de grens, vanwaar het zich westelijk uitstrekt tot aan de Zuid-Atlantische Oceaan. De internationale grens volgt de natuurlijke loop van twee grote rivieren; de Kavango-rivier en de Cunene-rivier. De grens werd voor het eerst bepaald terwijl de twee naties door veel verdragen Europese koloniën waren. Beide landen kwamen overeen om de grens te behouden na het verkrijgen van onafhankelijkheid, en geen van beide landen heeft territoriale geschillen die voortvloeien uit de grens.
De Angolese burgeroorlog
De grens was getuige van een golf van grensoverschrijdende bewegingen tijdens de 21ST eeuw toen Angola een bloedige burgeroorlog ondernam, bekend als de Angolese burgeroorlog. Tijdens de oorlog trokken duizenden Angolezen de grens over naar Namibië tussen 1999 en 2002, wat een ernstig humanitair probleem veroorzaakte in de aangrenzende regio. Een aanzienlijk aantal Angolese vluchtelingen vestigde zich in het Osire-kamp in de buurt van de internationale grens. Veel van de vluchtelingen zouden later worden gerepatrieerd naar hun thuisland nadat de burgeroorlog in 2002 was geëindigd.
Border Crossings
Sommige van de grensovergangen op de internationale grens Namibië-Angola zijn de grensovergangen Katitwe, Omahenene, Rundu, Ruacana en Oshikango. Ondanks de aanwezigheid van deze grensovergangen is de grens vrij poreus en is er sprake van een groot aantal grensovergangen. De veiligheidsdiensten aan weerszijden van de grens maken vaak arrestaties van mensen die illegale overtochten hebben gemaakt.
De Cabinda Exclave
Angola heeft een exclave die buiten zijn landgrens ligt, bekend als Cabinda, en vormt de provincie Cabinda. De exclave deelt zijn relatief korte landgrens met twee landen; de Republiek Congo en de Democratische Republiek Congo. De Atlantische Oceaan grenst aan de exclave in het westen. Met een oppervlakte van 2,810 vierkante mijlen is de exclave de thuisbasis van een bevolking van meer dan 0.7 miljoen mensen, wat zich vertaalt in een bevolkingsdichtheid van 254-personen per vierkante mijl. De regio heeft een van Afrika's grootste olieproducties, met de productie van olie in Cabinda geschat op 70,000-vaten per dag. De hoge olieproductie is gekoppeld aan de offshore olievelden op Cabinda, die tot de grootste van de wereld behoren.
Geschiedenis van de Exclave
De exclave werd gevormd als gevolg van het Verdrag van Simulanbuco dat werd ondertekend door Portugal en vervolgens een koloniale macht in 1885. Het verdrag verleende Portugal de soevereiniteit over de exclave waardoor het deel werd van de Portugese kolonie. Cabinda zou worden erkend als onderdeel van Angola nadat het land in de late 20e eeuw zelfbeschikking van Portugal had gekregen. De erkenning van de exclave als onderdeel van Angola kwam na de ondertekening van het Verdrag van Alvor in 1975. Er is een afscheidingsbeweging gaande in Cabinda die veeleisend is geweest voor het zelfbestuur van Angola's exclave. De beweging voor de bevrijding van de enclave van Cabinda stond centraal in de afscheidingsbeweging.
