Waar Stijgt Mount Logan?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Omschrijving

Mount Logan, een piekhoogte van 19,551-voeten (5,959-meters), is de hoogste berg in Canada en de op een na hoogste berg in het Noord-Amerikaanse continent na Mount Denali van Alaska in de Verenigde Staten. De berg maakt deel uit van het St. Elias-gebergte in het zuidwesten van Yukon en ligt op minder dan 40 kilometers van de grens tussen Yukon en Alaskan (Canada en de VS). Mount Logan wordt gecrediteerd met het hebben van de grootste basisomtrek onder de niet-vulkanische bergen van de aarde. Het Kluane National Park and Reserve werd opgericht in 1976, met Mount Logan als middelpunt en beslaat een oppervlakte van 22,000 vierkante kilometers.

Historische rol

Het gebied in en rond Mount Logan wordt verondersteld te zijn bewoond door groepen van mensen van de First Nations zoals de Kluane, Aishihik en Champagne sinds onheuglijke tijden in het historische record van de regio. Mount Logan is genoemd door professor IC Russell, een Amerikaanse geoloog en geograaf, die de berg vernoemde naar Sir William E. Logan, een Schots-Canadese geoloog en oprichter van de Geological Survey of Canada. In juni 23rd was 1925, een internationaal team onder leiding van AH MacCarthy, het eerste team dat naar de top van Mount Logan klom. In de 1970s diende de berg als de basis van een op fysiologie gericht medisch onderzoek op grote hoogte, uitgevoerd door een gezamenlijk Amerikaans-Canadees team en gefinancierd door het Noordpool-instituut van Noord-Amerika en de Canadese strijdkrachten.

Moderne betekenis

Momenteel is Mount Logan een uiterst populaire bestemming voor die bergbeklimmers, klimmers en wandelaars die het Kluane National Park en Reservaat bezoeken om te genieten van het spectaculaire landschap van de regio, de flora en fauna te verkennen en te wandelen of klimmen op Mount Logan. Mount Logan geniet ook de derde positie in de lijst van Second Seven Summits van de wereld, die het Noord-Amerikaanse continent in de lijst vertegenwoordigt. De berg herbergt twee grote gletsjers, dit zijn de Hubbard en Logan. De Logan-gletsjer vormt de bovenloop van de Chitina-rivier in Alaska. Momenteel is de regio Kluane National Park de thuisbasis van een groot aantal inheemse nederzettingen, waarvan de inwoners recht hebben op het oogsten van jager-verzamelaars in het natuurreservaat.

Habitat

Het Kluane National Park en het reservaat Mount Logan herbergen een gevarieerde verscheidenheid aan flora en fauna. De lagere valleien en hellingen van het park zijn bedekt met bergbossen, bestaande uit planten als de bevendenpen, witte sparren en balsempopulieren. Boven de boomgrens, liggend op ongeveer 4,000 voeten in de "overgangszone", bezetten struikheesters en bomen zoals elzen, wilgen en dwergberken een groot deel van het landschap. Verderop, maakt de alpiene woestijnvegetatie, bestaande uit mossen, korstmossen en dun gespreide struiken en struiken, eindelijk plaats voor de met sneeuw bedekte bergtoppen. De fauna van het park bestaat uit herbivoren zoals Dall-schapen, berggeiten en kariboes. Grizzlyberen en bruine beren zijn de roofdieren aan de top van de voedselketen in dit ecosysteem. Wolven, marmotten, rode vossen, lynxen, coyotes en bevers zijn enkele van de andere zoogdiersoorten die kenmerkend zijn voor het Kluane National Park and Reserve. Een totaal van 150 soorten vogels zijn ook te vinden in deze eco-regio, waaronder steenarenden, Amerikaanse zeearenden en geelgerande grasmussen, en vele anderen.

Bedreigingen en geschillen

Hoewel het Kluane National Park and Reserve goed is bewaard en beheerd door de Canadese overheid, zijn veel bedreigingen, zoals die voortkomen uit klimaatverandering, moeilijk te elimineren of zelfs te verminderen. De opwarming van de aarde vormt een risico voor de gletsjers van Mount Logan, die geleidelijk zouden kunnen smelten bij stijgende temperaturen op aarde. Dit zal op zijn beurt een negatief effect hebben op de hydrologische patronen van het park en die van ver daarbuiten. Naast de klimaatverandering, kan de druk op het ecosysteem veroorzaakt door groeiende menselijke nederzettingen in de regio ook de inheemse flora en fauna van het park bedreigen.