Wat zijn de Baltische staten?
De Baltische staten liggen aan de oostkust van de Oostzee in Noord-Europa. De landen die deel uitmaken van de Oostzee zijn Litouwen, Estland en Letland. Deze landen werken samen via verschillende intergouvernementele organisaties en zijn ook lid van de Europese Unie, de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) en de eurozone.
Ondanks het delen van geografische nabijheid, vertoont elk land unieke kenmerken. De inheemse bevolking van Litouwen en Letland zijn bijvoorbeeld Baltische mensen, terwijl de inheemse bevolking van Estland bekend staat als Finnic en Finnen. Deze etnische afkomst heeft ook invloed gehad op de talen die in elk land worden gesproken.
Bovendien hebben Litouwen, Estland en Letland verschillende politieke geschiedenissen. Litouwen was voorheen een Gemenebest van Polen, terwijl Estland en Letland deel uitmaakten van het Baltische Duitse grondgebied. Door de 1700's kwamen deze 3-landen echter onder de controle van het Russische rijk. Ze wonnen de onafhankelijkheid na de Eerste Wereldoorlog om terug te komen onder de Sovjetbezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de 1990's werden deze landen opnieuw onafhankelijk.
Baltische staatscultuur
Zoals eerder vermeld, delen de Baltische staten veel culturele, historische en etnische overeenkomsten, terwijl ze toch hun individuele uniciteit behouden. Op het gebied van religieuze praktijken observeert het grootste deel van de bevolking in de Baltische staten het christendom. Individuen in noordelijke regio's identificeren zich het meest als lutheranen, terwijl die in zuidelijke regio's zich als katholieken identificeren. Binnen Russische en Oost-Slavische minderheidsgroepen wordt orthodox-christendom genoemd als het meest algemeen beoefend.
Voordat Rusland en toen de Sovjet-Unie de Baltische staten controleerden, werd deze regio sterk beïnvloed door verschillende andere landen, waaronder Zweden, Polen en Duitsland. De etnische groep van de Baltische Finnen is de gemeenschappelijke voorouders van veel mensen in Estland en van het Livonische volk in Letland. De Balten en Indo-Europese volkeren zijn de gemeenschappelijke voorouders van de vele mensen in Letland en Litouwen. De Russische en Sovjet-geregeerde periodes hebben ook de bevolking hier beïnvloed. In Letland is 34.5% van de bevolking Slavisch; dit is verder onderverdeeld in 26.7% Russisch, 3.3% Wit-Russisch, 2.2% Oekraïens en 2.2% Pools. In Estland bestaat het aantal inwoners van Slavische herkomst voor 28.8% uit de bevolking; dit bestaat voornamelijk uit mensen van Russische afkomst. In Litouwen is 13.8% van de bevolking Slavisch.
Talen van de Baltische staten
De vier belangrijkste talen van de Baltische staten zijn Litouws, Lets, Livonisch en Ests. De Litouwse en Letse talen behoren tot de Baltische taalgroep van de Indo-Europese taalfamilie. De Estse en Livonische talen behoren tot de taalgroep van de Oezbeekse taalgroep Balto-Finnic, waardoor ze vergelijkbaar zijn met de Finse taal. Vanwege deze nauwe relatie is het Fins ook een gemeenschappelijke taal in Estland.
Estland stond tijdens de 17e eeuw onder Zweedse heerschappij, wat ertoe leidde dat de Estische taal veel woorden uit de Zweedse taal leende. Estlands Zweeds, een dialect van de Zweedse taal, wordt nog steeds gesproken in de noordelijke delen van het land. Tijdens de Duitse periode van de heerschappij, tussen de 1400 en de Eerste Wereldoorlog, had de Duitse taal een aanzienlijke invloed op academische werken, de hogere sociale klasse en in professionele omgevingen. Hetzelfde kan gezegd worden van de Poolse taal in Litouwen. Bovendien werd het Russisch een belangrijke commercële taal in de Baltische staten vanwege zijn eerdere controle over het gebied en wordt het nog steeds door sommige bevolkingsgroepen gesproken.
Politieke relatie van de Baltische staten
Hoewel de Baltische staten verschillende politieke achtergronden hebben, delen ze vandaag sommige overeenkomsten. Deze landen worden allemaal beschouwd als parlementaire democratieën. De burgers van deze landen kiezen een politieke afgevaardigde die voor een 4-jarig ambt in een eenkamerparlement moet dienen. Er is echter een klein verschil in de politieke administratie. In Litouwen bijvoorbeeld, wordt de president verkozen door volksstemming. In Letland en Estland wordt de voorzitter gekozen door parlementsleden.
Tijdens de Sovjet-geregeerde periode beschouwden de leiders van deze landen de bezetting als een illegale oplegging. Deze zelfde mening werd gedeeld door vele ontwikkelde landen, waaronder de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Deze landen en vele anderen hebben ervoor gekozen om Letland, Estland en Litouwen niet te erkennen als onderdeel van de Sovjet-Unie.
Internationale samenwerking tussen de Baltische staten
Letland, Estland en Litouwen genieten een vriendelijke politieke relatie. Deze samenwerking ontwikkelde zich tijdens de Sovjetbezetting, gesteund door de ministers van Bosaangelegenheden van elk land. Tussen 1989 en 1992 ontwikkelden deze ministers een hechte vriendschap toen ze de onafhankelijkheid van hun landen zochten. In 1991 werd de Baltische Assemblee opgericht, bestaande uit parlementaire leden uit elk land. Door 1992 is de Raad van de Oostzeestaten opgericht. Dit werd gevolgd door de EuroFaculty in 1993.
Deze regionale samenwerking werd verder versterkt met de ontwikkeling van een vrijhandelsovereenkomst, BAFTA, in 1994. De overeenkomst werkte om de toegang tot handel met andere Europese landen open te stellen, die uiteindelijk de Baltische landen voorbereidde om zich bij de Europese Unie aan te sluiten in 2004.
De Baltische staten zijn de enige voormalige Sovjet-gecontroleerde landen die toetreden tot de NAVO en de EU. Sinds de toetreding tot de Europese Unie hebben de Baltische staten nauwe banden blijven onderhouden. De voorzitters van de drie landen coördineren vaak over beleidskwesties. Deze samenwerking strekt zich ook uit tot de Sprekers van het Parlement, de ministers van Buitenlandse Zaken en de regeringsleiders.
Economieën van de Baltische staten
Aan het begin van de 21st eeuw groeiden de economieën van de Baltische staten snel. Tijdens de wereldwijde economische crisis tussen 2007 en 2010 daalden de bruto binnenlandse producten (bbp) van deze landen met 13% naar 17%. Vandaag heeft de Wereldbank elk land als 'hoog inkomen' opgesomd.
Ondanks deze indeling hebben de economieën van de Baltische staten meer geleden dan de eerder genoemde daling van het bbp. De recessie in deze landen resulteerde in een aanzienlijk hoger werkloosheidspercentage. In Litouwen bereikte het werkloosheidspercentage bijvoorbeeld 13.7% in 2009. In hetzelfde jaar was het 13.8% in Estland en 17.3% in Letland; dit waren enkele van de hoogste werkloosheidscijfers in heel Europa. Estland is er in de daaropvolgende jaren in geslaagd om zijn groeipercentage met ongeveer 1.8% te verhogen, waardoor zijn schuldniveaus lager blijven dan het Europese gemiddelde. Letland en Litouwen konden dit echter niet bereiken. Litouwen groeide slechts met 1.3% en Letland kende een verdere recessie met 1%. Om te voorkomen dat leningen in gebreke blijven, heeft Letland een lening van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) van € X NUMX miljard afgesloten.
