
Wat is een Lavaka?
Lavaka is een type erosional kenmerk dat veel voorkomt in Madagaskar en het is een gat dat op de hellingen van een heuvel is geëtst door rotsen te verweren. Lavaka is een Malagassisch woord dat zich vertaalt naar hole of geul en internationale acceptatie heeft gekregen als verwijzing naar de landform. Lavaka komt ook voor in de Democratische Republiek Congo en Zuid-Afrika. Andere landen waar vergelijkbare landvormen bestaan, zijn de VS, Swaziland en Brazilië.
Lavakas worden meestal gevormd door natuurlijke processen, maar menselijke activiteiten zoals wegontwikkeling en ontbossing kunnen bijdragen aan het proces. De landvormen ontwikkelen zich op steile en bolle hellingen waar kristallijn gesteente met weerbestendige mineralen de basis vormt. De landvormen komen vooral voor in de Centrale Hooglanden van Madagaskar, die een moesson klimaat ervaren gekenmerkt door een uitgebreid stortregenslag onderbroken door een lang droog seizoen. Op de bodem ligt een 10-meter dikke laag saproliet die wordt bedekt door een één meter dikke laag laterieten. De laterites zijn hard en sterk geoxideerd. De gebieden waar Lavaka-landvormen algemeen voorkomen, ervaren een activiteit met een aanzienlijke lage aardbeving.
Vorming van een Lavaka
Lavakas worden gevormd door grondwatermassa's, een erosieproces dat leidt tot de chemische en fysische verwering van rotsen. Wanneer het gesteente in water wordt gelogd, wordt de laag saproliet en lateriet vloeibaar en stort in waardoor er druppelvormige gullies achterblijven. Verschillende factoren fungeren als controles voor dit proces, namelijk de helling van het gebied, de hydraulische geleidbaarheid van de elementen die aanwezig zijn in het saproliet en de seismische activiteit in het gebied. De gemiddelde grootte van Lavakas in Madagaskar is 40 meter breed, 80 meter lang en 15 meters diep. De landvormen karakteriseren de hooglanden in het land en lijken op ingestorte hellingen en diepe inkepingen in de valleien.
Door de mens veroorzaakte oorzaken van de vorming van Lavaka
Sommige menselijke activiteiten zijn verweten dat ze hebben bijgedragen aan de vorming van lavaka. Deze activiteiten variëren van ontbossing, achteruitgang van habitats, overbegrazing, weg- en infrastructuurontwikkeling, grasverbranding en slechte landbouwpraktijken. Klimaatverandering is een andere zorg vanwege onvoorspelbare regen en droogte, evenals overstromingen. Er is gepleit voor betere landbeheerpraktijken om het voorkomen van lavakas en de daaruit voortvloeiende negatieve gevolgen voor landbouw en infrastructuur te verminderen.
Negatieve effecten van Lavaka-formatie
Het landschap van Madagaskar wordt gekenmerkt door steile en bergachtige gebieden die een uitdaging vormen in de landbouw. Het creatieproces van lavakas verergert de situatie nog verder door puinstromen naar de agrarische gebieden in de valleien te geleiden. Het puin vernietigt het gewas, grasland en dorpen. Het formatieproces heeft ook een negatieve invloed op de infrastructuur, vooral op de wegen.
Positieve effecten van Lavakas
Lavakas heeft het toerisme van het land gepromoot vanwege hun unieke karakter en spectaculaire landschappen. Rijpe lavakas hebben boeren landbouwkundige kansen geboden, ondanks de verwoestende effecten van hun formatieproces. Boeren hebben hun toevlucht gezocht tot het beoefenen van boslandbouw in de lavaka of aan de basis. Rijpe lavakas dienen om water en voedingsstoffen in hun spleten en aan de basis te kanaliseren. Deze omstandigheden zijn ideaal voor de landbouw en hebben de vestiging van agrarische nederzettingen bevorderd. De boeren gebruiken ook methoden voor terrasbewerking om de druk op de erosiegevoelige grond te verminderen en water vrij naar beneden te laten stromen.