Regering van Canada
De regering van Canada, formeel aangeduid als de regering van Hare Majesteit, is de federale regering van Canada, een federaal parlementair systeem onder een constitutionele monarchie. De federale constitutionele monarchie werd opgericht door de Grondwettewet van 1867, die de elementen van het bestuur in het land verder schetst. De grondwet is samengesteld uit de geschreven statuten, gerechtelijke uitspraken, gebruiken, rechterlijke beslissingen en andere ongeschreven conventies en tradities die teruggaan naar 1763. Het Canadese geschreven deel van de grondwet bestaat uit de Grondwetwet van 1867, die de federatie van vier provincies heeft opgericht, en de Grondwetwet van 1982, en andere amendementen waarvan de laatste is gewijzigd in 2011. Canada is lid van het Gemenebest.
De uitvoerende macht van de regering van Canada
Het staatshoofd is de monarch en wordt vertegenwoordigd door de gouverneur-generaal Davis Johnston die zijn werkzaamheden begon op oktober 1, 2010. De opmars is Koningin Elizabeth II die de leiding nam in 1952. Het hoofd van de regering is de premier en de zittende is Justin Pierre James Trudeau van de liberale partij die aantrad op november 4, 2015. Het kabinet bestaat uit de federale ministers die worden benoemd door de premier, gewoonlijk door leden van zijn partij in het parlement. De monarchie is een geërfde positie en is verantwoordelijk voor de benoeming van de gouverneur-generaal na het advies van de premier en dient voor een termijn van vijf jaar. Na de parlementsverkiezingen kiest Gouverneur-generaal de premier die de leider is van de meerderheidspartij in het House of the Commons.
De wetgevende tak van de regering van Canada
Canada heeft een tweekamerstelsel van het parlement, bestaande uit de Senaat en het Lagerhuis. De leden van de Senaat worden benoemd door de gouverneur-generaal met het advies van de premier en zij zijn in totaal 105-leden en kunnen tot de leeftijd van 75-jaren dienen. Het Lagerhuis of de kamer van communes, aan de andere kant, bestaat uit 338-zetels waarvan de leden worden gekozen uit de kiesdistricten met een eenvoudige meerderheid van stemmen en die maximaal vier jaar kunnen dienen. De verkiezingen van het Lagerhuis werden gehouden in oktober 19, 2015, en de volgende zou plaatsvinden in 2019. De liberale partij heeft meerderheidszetels die 39.5% van het huis vormen, en de conservatieve partij is 31.9%.
De rechterlijke macht van Canada
Het Hooggerechtshof is het hoogste gerechtshof in Canada en bestaat uit de hoogste rechter en acht andere rechters. Vóór 1949 konden beroepen buiten het Hooggerechtshof worden gehoord door het Gerechtelijk Comité van de Privilege in Londen en 1949 het land schafte elk beroep af dat verder gaat dan het Hooggerechtshof. De premier benoemt de opperrechter, en de rechters van het hooggerechtshof en de rechters dienen voor het leven met een verplichte pensionering van 75-jaren. Daarnaast zijn er op het federale niveau en op provinciaal of territoriaal niveau nog andere ondergeschikte rechtbanken in het land. Op federaal niveau zijn een federale rechtbank, een federale rechtbank, een belastingrechtbank van Canada, federale administratieve tribunalen en een krijgsraad voor gerechtshoven. Op provinciaal niveau zijn de provinciale hogere rechtbanken, gespecialiseerde rechtbanken en rechtbanken van de eerste aanleg. In 1999 werd het circuithof of het Nunavut Court opgericht, dat de bevoegdheden van het provinciale superieur hof heeft, het was om geïsoleerde nederzettingen te dienen.
federalisme
De wetgevende macht in Canada volgens de grondwet is verdeeld in twee, het parlement van de provinciale overheid en het parlement van de federale overheid. De wetgevende macht op provinciaal niveau kan alleen wetten aannemen die in de grondwet aan hen zijn voorbehouden, zoals de provinciale officieren, het onderwijs, liefdadigheidsinstellingen en gemeentebesturen. Het federale parlement kan wetten aannemen zoals de postdiensten, het strafrecht, census, navigatie en verzending, militair, bank- en valuta, First Nations, patenten, auteursrechten en naturalisatie. Soms lijken de rechtsgebieden van het federale parlement en het provinciale parlement te overlappen, bijvoorbeeld, het federale parlement kan echtscheiding en huwelijk reguleren; echter, plechtige huwelijken worden geregeerd door het provinciale parlement. Zowel de parlementen hebben de bevoegdheid om belastingen op te leggen, misdaden te straffen, landbouw te reguleren en geld te lenen.
