Officiële talen van Luxemburg
De belangrijkste talen die in Luxemburg worden gesproken, zijn Luxemburgs, Frans en Duits. Alle drie zijn gevestigd als officiële administratieve talen van het land, hoewel Luxemburgs de nationale taal is. Luxemburgs maakt deel uit van de Indo-Europese taalfamilie en wordt gedefinieerd als een West Centraal Germaanse taal en een deel van de Hoge Duitse talen. Luxemburgs is nauw verwant aan de Duitse taal, en sommige taalkundigen beweren zelfs dat Luxemburgs geen aparte taal is, maar eerder een gestandaardiseerde vorm van de Duitse taal vanwege vele vergelijkbare kenmerken, waaronder een soortgelijke consonantinventaris.
Dialecten van het Luxemburgs
De Luxemburgse taal bestaat in verschillende dialecten waarvan de kenmerken worden bepaald door de regio's waarin ze worden gesproken. Verschillende dialecten zijn: Weelzer uit Wiltz, Minetter uit Zuid-Luxemburg, Veiner uit Vianden, Stater uit Luxemburg, Areler uit Aarlen, Kliarrwer uit Clervaux, Eechternoacher uit Echternach en Miseler uit de Moezel. De versie van het Luxemburgs die in de officiële communicatie in het hele land wordt gebruikt, is echter een gestandaardiseerde versie van het Luxemburgs.
Standaardisatie van het Luxemburgs
De geschiedenis van het opstellen van een gestandaardiseerde versie van het Luxemburgs is terug te voeren tot het midden van de 19-eeuw, aangezien talrijke voorstellen werden gepresenteerd door vooraanstaande Luxemburgse taalkundigen van dit tijdperk. De eerste gedocumenteerde standaard-Luxemburgse spelling werd echter overgenomen in 1946 en stond bekend als de "Ofizjel lezebuurjer ortografi" of OLO. Deze trendsettende versie van de taal werd echter overal in Luxemburg op grote schaal afgewezen. De huidige gestandaardiseerde Luxemburgse taal werd eind 20 eeuw geformuleerd door een commissie van linguïsten en experts die het 5-volume opstelden "Luxemburger Worterbuch," die officieel werd gemaakt in 1975. De laatste jaren ervaart het Luxemburgs echter verdere standaardisatie via een proces dat bekend staat als koineization, wat voornamelijk wordt veroorzaakt door de verspreiding van de Luxemburgse taal door de massamedia. Luxemburgs is opgenomen in onderwijscurricula in heel Luxemburg, en de taal wordt op kleuteronderwijs en gedurende één uur per week op middelbare scholen gegeven.
Buitenlandse Luxemburgse sprekers
Hoewel de meerderheid van de Luxemburgse sprekers zich in Luxemburg bevindt, is er een aanzienlijke populatie Luxemburgse sprekers in het buitenland, met name in België, Duitsland en Frankrijk. Het wereldwijde aantal Luxemburgse sprekers wordt geschat op 390,000.
Administratieve talen: Frans en Duits
Frans en Duits zijn andere belangrijke moedertalen die in Luxemburg worden gesproken. 80% van de Luxemburgse burgers identificeert Frans als tweede taal en 16% als moedertaal. 69% van de bevolking van het land identificeert Duits als tweede taal en 2% als moedertaal. De twee talen worden op grote schaal gebruikt door grote openbare instellingen, waaronder media en politie. Terwijl Duits een officiële taal is in Luxemburg, is het land geen lid van de Raad voor Duitse Orthografie en was het niet betrokken bij het opstellen van de Duitse orthografiehervorming in 1996. Frans wordt in Luxemburg gebruikt als de taal van de wetgeving, gezien het gebruik van het Franse Napoleontische burgerlijk wetboek.
Vreemde talen: Portugees en Italiaans en Engels
Luxemburg is een kosmopolitisch land en in het buitenland geboren werknemers, toeristen, studenten en gasten maken 40% van de totale bevolking uit. De meest voorkomende talen die worden gesproken door, buitenlanders zijn onder meer Portugees, Italiaans en Engels, en autochtone inwoners van Luxemburg die deze vreemde talen gebruiken wanneer ze zich in bedrijven bevinden die worden bezocht door buitenlanders zoals hotels en restaurants.
