Er zijn veel sterrenstelsels die bestaan in het universum. Het Melkwegstelsel staat echter centraal in het bestaan van de aarde. De Melkweg is tussen 13 en 15 miljard jaar oud. Het heeft 100 miljard sterren en een diameter van 100,000 lichtjaren. Binnen de Melkweg zijn er twee sterke centra. De eerste is de zon terwijl de andere het galactische centrum is. Het galactische centrum is de bron van de zon van de zon. Het is de kern van de Melkweg. Sterrenstelsels kunnen soms samenvloeien en leiden tot de snelle vorming van een ster. Wetenschappers voorspellen dat het Melkwegstelsel waarschijnlijk zal combineren met het Andromeda-sterrenstelsel om de Milkomeda te vormen.
Wat is het Galactisch Centrum?
Een galactisch centrum is het rotatiecentrum van een melkwegstelsel. In de context van het Melkwegstelsel van de aarde bevindt het galactische centrum zich binnen het sterrenbeeld Boogschutter. Het is 27,000 lichtjaren ver van de aarde en heeft een bolling van sterren eromheen. De sterren in een parsec van het galactisch centrum zijn 10 miljoen in getal. De sterren worden gedomineerd door rode reuzen en gigantische reuzen zoals 100 OB. Interstellair stof bedekt het galactische centrum en vormt daar "smog" over. Bijgevolg wordt het moeilijk om het galactisch centrum te observeren met behulp van gewone ultraviolette of zachte röntgenstralengolflengten. Om het galactische centrum van de aarde te kunnen zien, worden krachtige gammastralen en harde röntgenstralen gebruikt. Naast de sterren heeft het galactische centrum ook gas van hoge dichtheid en hoge temperaturen. Bovendien bestaan er ook een sterke galactische wind en grote hoeveelheden heet plasma.
The Mystery of the Galactic Center
Het mysterie is dat het galactische centrum een superzwaar zwart gat herbergt. Supermassieve zwarte gaten worden gevormd door een combinatie van honderden en duizenden kleine zwarte gaten in een tijdsspanne. Zwarte gaten ontstaan wanneer originele sterren opbranden en uit het bestaan vallen. De sterren worden samengeperst en vormen een centraal punt dat 'het gat' wordt genoemd. Het zwarte gat heeft zoveel zwaartekracht dat elk voorwerp dat er dichtbij komt erin wordt getrokken.
Het superzware zwarte gat in het Melkwegstelsel is intrigerend. Het gaat over 4 miljoenen keer de massa van de zon. Typisch, zwarte gaten zijn slechts 20 keer groter dan de zon. Zelfs met de krachtigste telescopen ter wereld kunnen astronomen dit supermassieve zwarte gat niet zien. Ze kunnen alleen het bestaan ervan vaststellen door het effect ervan op de objecten eromheen. Een bewijs van zijn bestaan is de beweging van de sterren eromheen in een elliptische beweging alsof ze rond een bepaald voorwerp cirkelen. Astronomen hebben ook sterke radiogolven opgemerkt rond een punt dat Boogschutter A * wordt genoemd. Men vermoedt dat het superzware zwarte gat zich op dit punt bevindt.
