Ethnogenese is een term afgeleid van twee Griekse woorden “Ethnos” wat een groep mensen betekent en "Genesis" wat betekent begin. Ethnogenese verwijst naar de oprichting en uitbreiding van een etnische groep. Ethnogenese vindt plaats via een zelfidentificatieproces of een extern identificatieproces. Er zijn talloze gevallen van ethnogenese vastgelegd in de geschiedenis.
Typen ethnogenese
Ethnogenese is actief of passief.
Actieve ethnogenese
Actieve ethnogenese vindt plaats wanneer regeringen, intellectuelen of leiders opzettelijk een nieuwe etniciteit ontwerpen die ontstaat, meestal om een politieke kwestie op te lossen of om alle etnische grenzen in overeenstemming te brengen met de reeds bestaande politieke grenzen. Actieve ethnogenese vindt plaats tijdens het creëren van een nieuwe staat.
Passieve ethnogenese
Passieve ethnogenese, ook wel natuurlijke ethnogenese genoemd, vindt plaats in de opbouw van markers van verschillende culturele groepsidentiteiten die worden gesmeed door hun relaties met de milieu-, religie- en cultuurdivisies tussen migraties en delen van de samenleving tussen andere processen. Dergelijke processen worden geassocieerd met het creëren van een taal- of taalherleving die uiteindelijk de nationale taal wordt. Er kan een wet worden aangenomen om de etnologie te bevorderen om een minderheidsgroep die in een bepaald land woont, uit te sluiten of op te nemen. Het integratiebeleid van Frankrijk is inclusief en de wet bepaalt dat alle personen die geboren zijn of legaal in Frankrijk verblijven en hun overzeese gebieden Fransman zijn. De integrationalistische wet maakt geen enkel raciaal of etnisch onderscheid in Frankrijk. Iedereen die in de Franse republiek woont, wordt burger van Frankrijk.
Hoe taalrivaal invloed heeft op ethnogenese
De meest cruciale factor bij het verifiëren van de identiteit van een etnische groep is de taal. Het herleven van een oude raciale identiteit heeft altijd een taaluitdaging omdat alle archaïsche dialecten geen uitdrukking hebben voor de huidige ervaringen. Tijdens de 1990s was er een taalrivaal tussen de nationalisten van de Baskische staat en de Keltische randen van Wales. De heropleving van de Ierse taal in Ierland speelde een belangrijke rol bij het terugwinnen van de identiteit van de Ieren. In België is taal sinds 1831 een cruciale en ontwrichtende politieke kracht geweest tussen de Frans-Keltische Walen en de Nederlandse en Germaanse Vlamingen. In Duitsland bestond er een taalkundig en etnologisch verschil tussen twee regionale groepen, van Sicilianen in het zuiden tot Lombardije in het noorden. In de 19e eeuw probeerde de Fennomanese beweging in Finland de status van de Finse taal te promoten van boerenniveau tot de officiële taal van Finland in plaats van Zweeds. Daarom creëerden ze de Finse partij om hen te helpen hun nationale doelen van de Fennoman beweging na te streven, en dit resulteerde in de mensen die de Finse taal gebruiken als de officiële taal in 1892. De Svecomans die tegen de Fennomanen waren, steunden het gebruik van het Zweeds als de nationale taal en het was de minderheidstaal die alleen door de elite in de regering werd gebruikt. De leider van Svecomans geloofde dat het land twee races heeft en dat de Zweed uit het Germaanse ras superieur was aan de Finse bevolking die de meerderheid was.
De relatie tussen religie en etnogenese
Sommige culturele markers in verband met de religies kunnen de belangrijkste componenten van sommige etnische identiteiten zijn. Etnische definities veranderen in de loop van de tijd, het kan worden veranderd door buitenstaanders of leden van de groepen. Tijdens de 19SE eeuw classificeerden de Europeanen de Arabieren en de Joden als een enkel etnisch blok dat de Hamieten of Semieten wordt genoemd. De naam Hamites werd later geassocieerd met de Sub-Sahara Afrikanen. De moslims, hindoes, joden en christenen zijn afgestemd op verschillende etniciteiten die verschillende dialecten en culturen gebruiken in verband met hun dialecten. Sommige religieuze sekten zoals de Mormonen, Yazidi, Amish en Zoroastrians worden geassocieerd met specifieke etnische groepen, en ze hebben talloze harde regels die hun leden moeten volgen. Sommige van deze voorschriften omvatten het handhaven van endogamie en ook het censureren van iemand die buiten hun secties trouwt of hun kinderen buiten hun geloof opheft.
De relatie tussen geografie en etnogenese
Talrijke geografische factoren hebben de genetische en culturele isolaties van een specifieke etnische groep uit de samenleving veroorzaakt. Gewoonlijk hebben mensen die zich in afgelegen gebieden vestigen de neiging om gedurende generaties met elkaar te trouwen, en dit zal resulteren in het verwerven van onderscheidende genetische en culturele kenmerken, voortkomend uit hun interacties met de omgeving en culturele continuïteit. In dit scenario vindt ethnogenese plaats in een etnische identiteit die minder waardevol is dan de identiteit die vervalst is in tegenspraak met de concurrerende populaties. Sociale organisaties hebben de neiging om voornamelijk te draaien op familiale identificatie en niet op de brede collectieve identiteit, vooral in de pastorale bergpopulaties.
Ethnogenese in Noord-Amerika
Onder leiding van Hernando Soto verliet de Spaanse expeditie Cuba voor Zuidoost-Amerika en Florida op zoek naar goud van 1539 naar 1543. Soto leidde zijn mannen op een gewelddadige tocht door Florida, Georgia, Tennessee, Texas, Alabama, Mississippi en Arkansas en ze vernietigden talloze dorpen terwijl ze de inboorlingen vermoordden. Hun acties resulteerden in de introductie van ziekten uit Europa die de Indianen verzwakten, en dit dwong hen te verhuizen naar het platteland waar nieuwe politieke structuren en kleinere dorpen werden ontwikkeld. Door 1700 waren alle grote stamsteden vernietigd door Soto verdwenen en begonnen de kleinere etnische stammen kleinere confederaties van autonome gemeenschappen te vormen. De mix van verschillende stammen resulteerde in de opkomst van een nieuwe groep voor de overlevenden van de Spaanse invasie. Na 1700 waren de inheemse stammen nieuwe groepen gevormd door de vluchtelingen die het geweld van de exploratie overleefden.
