Kameroen is een land met een lager middeninkomen in Centraal-Afrika. Het is rijk aan natuurlijke hulpbronnen zoals gas, olie, hout en mineralen. Volgens de Wereldbank ervoer Kameroen een langzamere groei in 2016 net als andere Centraal-Afrikaanse staten. De officiële valuta van Kameroen is de CFA-franc van Centraal-Afrika, die ook wordt gebruikt in de Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, de Republiek Congo, Equatoriaal-Guinea en Gabon. De Bank van de Centraal-Afrikaanse Staten die verantwoordelijk is voor de valuta is gevestigd in Yaoundé, Kameroen. De CFA-frank is afzonderlijk gedevalueerd, inclusief in 1945 toen het werd geïntroduceerd en het meest recente in 1994 om Afrikaanse staten te helpen meer te exporteren.
De CFA-franc van Centraal-Afrika
De CFA-frank is het officiële valutagebruik in de Centraal-Afrikaanse staten, waaronder de CAR. Het is gekoppeld aan de Euro tegen een standaardtarief van 1 Euro = CFA 655.957. De CFA-frank wordt uitgegeven door de Bank van de Centraal-Afrikaanse Staten die is gevestigd in Yaoundé, Kameroen. De frank heeft een gelijke waarde als de West-Afrikaanse frank, maar kan niet worden gebruikt in West-Afrika. De CFA-frank werd geïntroduceerd in 1945 door de Fransen in zijn koloniën in Equatoriaal Afrika om de Franse Equatoriale Afrikaanse frank te vervangen. Na de onafhankelijkheid gingen de koloniën door met het gebruik van de frank. In 1984 verving Equatoriaal-Guinea zijn munteenheid, het Equatoriaal-Guinese ekwele, toen het de CFA-frank aannam, ondanks het feit dat het een Spaanse kolonie was. De frank wordt aangeboden in zowel bankbiljetten als munten en is verdeeld in centimes.
Bankbiljetten
Toen de Fransen de franc introduceerden, circuleerde het in de coupures van 5, 10, 20, 100 en 1000 CFA-frank. In 1947 werd een andere serie aantekeningen geïntroduceerd die de naam van de koloniën niet droegen. De biljetten van 5, 10, 20, 50, 100 en 1000 franken waren de eerste die vóór de 500 circuleerden, en 5000-biljetten werden respectievelijk geïntroduceerd in 1949 en 1952. In 1968 werd de 10,000-frank-bankbiljet geïntroduceerd, in 1971 werd de 100-bankbiljet uit de circulatie gehaald en vervangen door de 100-frank-munt. In 1975 begon elke staat met het produceren van eigen 500-, 1000-, 5000- en 10,000-frank-bankbiljetten. De onafhankelijke productie stopte echter in 1993 en de staatsnamen werden vervangen door een enkele letter om de staat te onderscheiden waar de valuta werd uitgegeven. In 1993 is de 2000-frank notitie geïntroduceerd.
CFA Franc-munten
CFA-munten werden geïntroduceerd in alle Franse koloniën in 1948 behalve Kameroen. De eerste munten werden uitgegeven in coupures van 1 en 2 francs, maar de productie van de 2 CFA-munt was gestopt. De 5,10- en 25-frankmunten werden uitgegeven in 1958 aan alle koloniën, waaronder Kameroen. In 1961 en 1966 zijn respectievelijk de 50- en franc-munten geïntroduceerd. In 1971 introduceerde elke staat de 100-frank-munten binnen hun grenzen; de 500-frank munten werden later geïntroduceerd in 1976. De munten werden ook geïntroduceerd in Equatoriaal Guinea nadat het de munteenheid had aangenomen. 1n 1996, de productie van de 100-frankmunt was gecentraliseerd en in 1998 gaf de centrale bank van de Centraal-Afrikaanse staten toestemming voor de productie van de 500-frankmunt. In 2006 werd de 2 CFA-frankmunt geïntroduceerd.
