De hoofdstad van Syrië is Damascus, met een bevolkingsomvang van ongeveer 1.71 miljoen. Onderzoekers geloven dat deze populatie recentelijk zou kunnen groeien als mensen vluchten voor de aanhoudende burgeroorlog, die zich concentreert in de stad Aleppo. Het ligt in de zuidwestelijke regio van het land, aan de voet van de bergketen Anti-Libanon en aan weerszijden van de Barada-rivier. Deze stad heeft een oppervlakte van ongeveer 41 vierkante mijlen en, dankzij de landinwaartse ligging, ervaart een semi-aride klimaat. Van Damascus wordt aangenomen dat het een van de oudste constant aanwezige menselijke populaties ter wereld heeft, met de eerste grote nederzetting ergens tussen 1000 en 2000 BC.
Geschiedenis van de hoofdstad van Syrië
Damascus werd een belangrijk politiek centrum als hoofdstad van het Aram-Damascus Koninkrijk rond 1100 BC. Het kwam later onder Grieks en toen Romeins bestuur, toen het verder werd ontwikkeld en opgenomen in de Decapolis. Door 125 AD werd Damascus beschouwd als een belangrijk grootstedelijk centrum. In 634 betrad deze stad zijn Islamitische Arabische tijdperk, toen het Rashidun Kalifaat de controle overnam. Verschillende strijdkrachten hadden de macht over Damascus in de komende duizend jaar en door de 16e eeuw kwam het Ottomaanse Rijk binnen om een alliantie tussen de Perzen en de Mamelukken te voorkomen.
Damascus bleef gedurende ongeveer 4 eeuwen onder de Ottomaanse heerschappij, waarin de stad Aleppo economisch belangrijker was. In de eerste jaren van de 20e eeuw onderging deze stad een Arabische opstand tegen het Turkse rijk en in 1918 noemde het land zijn eigen koning. Op hetzelfde moment dat Syrië een nationalistische beweging onderging, verleende de Versaille-conventie dit land aan Frankrijk als mandaat. Franse troepen trokken het gebied in, waardoor Damascus de hoofdstad van het mandaat werd. De Fransen hadden de macht tot 1941 toen Syrië onafhankelijk werd en Damascus de hoofdstad bleef.
Demografie van Damascus, de hoofdstad van Syrië
Vandaag weerspiegelt de demografie van Damascus zijn lange, complexe geschiedenis. De huidige populatie van 1.7 miljoen verwijst alleen naar het centrale stedelijke gebied. Het gehele grootstedelijk gebied rondom Damascus heeft een totale bevolking van ongeveer 5 miljoen, een aanzienlijke toename ten opzichte van de bevolking van ongeveer 140,000 die het gebied tijdens de 19 eeuw had. In de afgelopen decennia is het aantal inwoners hier om verschillende redenen gegroeid, waaronder migratie van platteland naar stad, omdat gezinnen op zoek zijn naar meer economische en werkgelegenheidskansen.
De meerderheid van de mensen die hier wonen zijn van Arabische afkomst, van wie de meesten worden verondersteld hun wortels te hebben in de Ghassaniden en Lakhmids stammen die zich in de 3rd eeuw na Christus in het zuidelijke woestijngebied ontwikkelden. De grootste etnische minderheid in deze stad is de Koerden, die zijn samengesteld uit ongeveer 300,000-individuen.
De meest beoefende religie in Damascus is de islam en soennitische moslims vormen de grootste denominatie. Andere grote, maar minder belangrijke, islamitische denominaties omvatten Twelver Shia en Alawites. Damascus is ook de thuisbasis van de grootste door vrouwen geleide islamitische beweging in de wereld, die gebaseerd is op soefisme. Christenen verzinnen alleen tussen 15 en 20% van de bevolking in deze stad.
