Eekhoorns behoren tot de familie van Sciuridae, samen met andere leden zoals chipmunks, marmotten, prairiehonden, en vliegende eekhoorns onder vele anderen. De eekhoorn is afkomstig uit Amerika, Afrika en Eurazië en ze zijn door mensen geïntroduceerd in Australië. In Noord-Amerika is de eekhoorn aangepast aan verschillende habitats die variëren van naaldbossen tot voorstedelijke gebieden. Er zijn vijf soorten eekhoorns in de regio die meestal boomeekhoorns zijn. Hoewel ze enkele morfologische verschillen vertonen, delen ze vergelijkbare gedragskenmerken, zoals voedings- en voedingspatronen en voortplantingstrends. Eekhoorns zijn voornamelijk herbivoren die zich voeden met plantenmaterie, zaden en vruchten, hoewel ze zich soms voeden met kleine ongewervelden, insecten, vogeleieren en kleine slangen. Eekhoorns bewaren voedselcaches voor toekomstig gebruik als voedsel schaars is. De meeste eekhoorns bereiken een geslachtsrijpheid tussen 11 maanden tot twee jaar en produceren jaarlijks een nest. Jonge eekhoorns worden blind en vacht geboren.
5. Amerikaanse rode eekhoorn
De Amerikaanse rode eekhoorn (Hudsonicus van Tamiasciurus) is een boomeekhoorn gevonden in gebieden met naaldbomen. Hun hoofddieet bestaat uit coniferen kegelzaden. Zoals de naam al doet vermoeden, onderscheidt de Amerikaanse rode eekhoorn zich door zijn roodachtige vacht. Het heeft een relatief kleiner formaat en weegt tussen 200 en 250 g. Omdat de eekhoorn een grote populatie heeft in Canada, Alaska, British Columbia en de Rocky Mountains, is de soort geclassificeerd als een minst zorgwekkende soort. De populatie van de eekhoorn wordt echter in Arizona bedreigd.
4. Fox eekhoorn
De vos eekhoorn (Sciurus niger) is een grote eekhoorn met een lichaamslengte van 17.7-27.6 inches en een gewicht van 500-1000 g. Fox eekhoorns hebben bruin-grijs, bruin-geel of bruin-oranje vacht op hun bovenlichaam, afhankelijk van hun geografische locatie. De inheemse Noord-Amerikaan bezet gebieden zoals Canada, de Dakotas, Texas en Colorado geven de voorkeur aan voornamelijk open gebieden met een aantal bomen, met name eiken, walnoot, hickory en dennen.
3. Zwarte eekhoorn
De zwarte eekhoorn (Sciurus carolinensis) is genoemd naar zijn zwarte vacht die optreedt als gevolg van een genetische mutatie van witte bloedcellen. De eekhoorn geeft de voorkeur aan donkere, slecht verlichte bosgebieden voor camouflage. De zwarte eekhoorn is te vinden in de meeste gebieden waar grijze eekhoornpopulaties voorkomen en die naast elkaar bestaan in vreedzame relaties maar vijandig staan tegenover andere eekhoorns. Waarschijnlijk tot zijn genetische mutatie, is de zwarte eekhoorn meer aanpasbaar aan koude gebieden omdat de vacht meer warmte kan vasthouden. Bij de mens wordt de zwarte eekhoorn bewonderd vanwege zijn zeldzaamheid en unieke kleuring en is hij in de meeste gebieden van Noord-Amerika geïntroduceerd of in gevangenschap in parken gehouden.
2. Oost-grijze eekhoorn
De boomekhoorn komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is gemakkelijk te herkennen aan zijn grijze vacht. De eekhoorn heeft een lichaamslengte van 23-30cm en een staartlengte van 19-25cm. De oostelijke grijze eekhoorn kan een boom eerst naar beneden lopen door zijn achterste enkel onder een hoek van 180 graden te draaien. De oostelijke grijze soort is genoemd als een bedreiging voor de vos, en rode eekhoorns bestaan harmonieus samen met de zwarte eekhoorn. De eekhoorn geeft de voorkeur aan gebieden met grote bosbedekking met dichte vegetatie ondergroei.
1. Westerse grijze eekhoorn
De westelijke grijze eekhoorn (Sciurus griseus) is een boom knaagdier dat in de westelijke gebieden van de VS wordt gevonden en wordt beschouwd om schuwer te zijn dan de oostelijke grijze eekhoorn. Het zijn de grootste bomeneekhoorns afkomstig uit Noord-Amerika met een staartlengte van 50 cm en een gewicht tot 1kg. De dag- en boom eekhoorn geeft er de voorkeur aan om het grootste deel van zijn tijd door te brengen aan bomen die alleen op de grond komen om te foerageren. De soort wordt bedreigd door verlies en afbraak van habitats, zowel door menselijke als niet-menselijke factoren.
