Vóór de 19e eeuw werd het politieke landschap in het Verenigd Koninkrijk gedomineerd door de Whigs en de Tories. De Whigs waren samengesteld uit de meeste van de prominente aristocratische dynastieën die in opstand kwamen voor protestantse opvolging en vervolgens genoten van de steun van de rijke kooplieden en opkomende industriële belangen. De Tories werden meestal geassocieerd met de Church of Scotland; de landadel en de kerk van Engeland. Tegen het midden van de 19 eeuw veranderden de Whigs in de Liberale Partij terwijl de Tories de Conservatieve Partij werden. De Labour-partij ontstond in de plaats van de liberale partij in de 1920s. De Conservatieve en Labour-partijen zijn de belangrijkste politieke spelers in het Verenigd Koninkrijk, hoewel het andere veel partijen zijn.
Conservatieve Partij
De conservatieve partij heeft een centrumrechtse positie in de Britse politiek. De partij oogstte het grootste aantal zetels in het Lagerhuis bij de laatste verkiezingen in 2015 en is daarmee de partij die de regering heeft gevormd. De partijvoorzitter is Theresa May, die momenteel premier van het VK is. Een van de belangrijkste opvattingen van de partij is de overtuiging dat vrije markten naast individuele prestaties economische groei stimuleren. De partij pleit voor aanbodeconomie, een theorie die stipuleert dat verlaagde belastingtarieven de groei van het bbp triggeren en dus dezelfde of meer inkomsten opleveren die de overheid verzamelt van de lagere belasting op de extra groei. Deze theorie ligt in de lijn van de pleidooien van de partij voor belastingverlagingen. De Conservatieve Partij heeft een breed scala aan mondiale allianties opgezet, waaronder banden met de VS. Andere opvattingen van de partij zijn beperkingen aan de vakbond, een sterke nationale verdediging, fiscaal conservatisme en deregulering.
Partij van de Arbeid
De Labour-partij bezet een centrum-linkse positie in de Britse politiek. Na het verzamelen van 231-zetels in de 2015-verkiezing, nam de PvdA de plaats van de officiële oppositie in. Jeremy Corbyn is momenteel de partijvoorzitter. De partij was aanvankelijk voorstander van socialistisch beleid, waaronder de herverdeling van rijkdom, een geloof in door de overheid gefinancierd onderwijs en gezondheidszorg, overheidsinterventie en publiek eigendom van strategische industrieën. De Labour Party begon verschillende vrijemarktbeleid te omarmen in het midden van de 1980s onder leiding van Neil Kinnock, Tony Blair en John Smith. De huidige politieke opstelling van de partij is beschreven als 'Third Way'.
Scottish National Party
De Scottish National Party is qua lidmaatschap de op twee na grootste in het Verenigd Koninkrijk. De partij heeft de meerderheid van zetels in het Schotse Parlement evenals de meerderheid van vertegenwoordigers in het Parlement van het UK. De partij staat momenteel onder leiding van Nicola Sturgeon. De Scottish National Party wordt geassocieerd met het Schotse nationalisme, en speelde een voortrekkersrol bij de onafhankelijkheid van Schotland. Als een sociaaldemocratische partij zijn sommige van zijn standpunten onder meer investeringen in hernieuwbare energie, de bouw van betaalbare sociale woningen, progressieve persoonlijke belasting, het homohuwelijk en door de overheid gesubsidieerd hoger onderwijs.
Liberal Democrats
In 1988 fuseerden de Sociaal Democratische Partij en de Liberale Partij tot de liberaal-democraten. Tim Farron is de huidige leider van de partij. De liberaal-democraten pleiten voor burgerlijke vrijheden, electorale en grondwettelijke hervorming, milieubewustzijn, progressieve belastingen, Europese integratie, decriminalisering van drugs en mensenrechtenwetgeving.
