Er zijn vier Pan-Arabische kleuren: wit, rood, groen en zwart. Historisch gezien vertegenwoordigt elk van de drie een tijdperk of een dynastie in de Arabische wereld. De weergaven zijn als volgt:
- Het Rashidun kalifaat, het Abbasid kalifaat, evenals het vaandel van Mohammed worden allemaal weergegeven door de zwarte kleur.
- De witte kleur was representatief voor het Umayyad-kalifaat terwijl het Fatimid-kalifaat werd voorgesteld door groen.
- Tenslotte werd de rode kleur gebruikt door de Hasjemieten, het Ottomaanse rijk en de Khawarij.
Oorsprong en geschiedenis
De oorsprong van de kleuren gaat helemaal terug naar de 14th eeuw in de tijd van een Iraakse dichter die bekend staat als Safi Al-Din Al-Hilli. In een van zijn gedichten is er een regel die verwijst naar de vier kleuren. De lijn spreekt over wit dat de daden van mensen representeert, de zwarte representeert hun strijd, de groene staat voor de velden waar deze strijd wordt gevoerd, terwijl de rode voor zwaarden is.
De allereerste keer dat deze kleuren samen werden gebruikt, was terug in 1916 toen de vlag van de Arabische Opstand werd ontworpen. De vlag was een eenvoudig ontwerp met drie strepen van respectievelijk zwart, groen en wit van de bovenkant. De rode kleur heeft de vorm van een driehoek die van de linkerkant komt. Momenteel zijn er verschillende vlaggen die deze kleuren gebruiken. Deze vlaggen omvatten die van landen en regio's zoals Jordanië, Palestina, Koeweit, de Verenigde Arabische Emiraten en de Sahrawi Arabische Democratische Republiek. De korte unie die bekend stond als de Arabische Federatie van Irak en Jordanië had ook een vlag die de kleuren gebruikte.
De Arabische bevrijdingskleuren
De Pan-Arabische kleuren bleven nog een tijdje worden gebruikt tot het begin van de 1950s. Vanaf dat moment begonnen de kleuren van de Arabische bevrijding populairder te worden en uiteindelijk vervingen ze de Pan-Arabische kleuren. De nieuwe kleuren waren bijna hetzelfde als de oude met een klein verschil. In het nieuwe schema had de vlag drie banden wit, zwart en rood. De green was niet geëlimineerd, maar kreeg veel minder prominentie in vergelijking met eerdere ontwerpen. Onder de nieuwe vlag namen de kleuren een geheel andere betekenis aan. De zwarte stond nu voor vroegere buitenlandse onderdrukkers, de rode symboliseerde de bloedige offers die werden gebracht, en de witte was representatief voor een mooie toekomst vol hoop.
De inspiratie voor deze nieuwe kleuren is terug te voeren op de Arabische bevrijdingsvlag die in gebruik was tijdens de 1952 Egyptian Revolution (ook wel de 23-revolutie van juli genoemd). De revolutie werd geleid door twee legerofficieren, namelijk Gamal Abdel Nasser en Mohammed Naguib, die de heerschappij van koning Farouk wilden afschaffen. De nieuwe kleuren verschijnen vandaag in verschillende vlaggen. Deze vlaggen omvatten die van Egypte, Syrië, Jemen, Soedan, Irak en Jemen. Nog voordat Jemen fuseerde, hadden de rivaliserende staten van het grotere Jemen, Noord- en Zuid-Jemen allebei de kleuren in hun respectievelijke vlaggen. Er waren ook Arabische vakbonden die niet lang duurden maar de Arabische bevrijdingskleuren hadden. Deze vakbonden waren de Federatie van Arabische republieken en de Verenigde Arabische Republiek.
