Vroege leven
Andrew Johnson werd geboren op december 29th, 1808, in Raleigh, North Carolina, tot een familie van Engelse en Schotse afkomst. Zijn familie was erg arm en hij was in de leer bij een kleermaker toen hij nog maar tien was. Vanwege deze stage ging hij niet naar de reguliere school. De enige opvoeding die hij kreeg kwam van het luisteren naar mensen die naar de kleermaker kwamen om te lezen. Ongelukkig met zijn situatie in de kleermakerswinkel, rende hij weg na vijf jaar werk, eerst naar South Carolina en vervolgens naar Tennessee. Hij vestigde zich in Greenville, Tennessee, vestigde een succesvolle kleermakerij voor zichzelf en werd rijk. Hij raakte erg geïnteresseerd in politiek en nam vaak deel aan politieke debatten met zijn klanten.
Aan de macht komen
Gaandeweg werd de kleermakerij van Johnson een broeinest voor politieke discussies en werd hij al snel politiek actief. Hij kreeg de steun van lokale arbeidersmensen en werd hun pleitbezorger. In de daaropvolgende jaren werd hij gekozen voor een reeks regeringsposities. Eerst werd hij verkozen tot schepen in 1829 en vijf jaar later, als burgemeester van Greenville. Het jaar daarop trad hij toe tot de wetgevende macht van Tennessee. In 1843 werd hij verkozen als lid van Tennessee van het Amerikaanse huis van afgevaardigden en later diende hij als gouverneur van Tennessee. In 1856 werd hij senator. Zijn fervent pro-Unie houding irriteerde zijn mede-zuiderlingen, maar kreeg hem bericht van president Abraham Abraham. Lincoln benoemde Johnson tot de militaire gouverneur van Tennessee tijdens de burgeroorlog en vervolgens om zijn eigen vicepresident te zijn. Nadat Lincoln in 1865 werd neergeschoten, net zoals de Unie haar laatste overwinningen behaalde over de Confederatie, werd Johnson beëdigd als de 17th President van de Verenigde Staten.
Bijdragen
Johnson zette zijn eigen naoorlogse Wederopbouwagenda in het Zuiden door vanaf het allereerste begin van zijn voorzitterschap. Hij verleende snel amnestie aan rebellen die een eed van trouw zouden afleggen, waardoor veel voormalige Zuidelijken en aanhangers van de slavernij in Zuidelijke staten konden worden gekozen. Ze stelden "zwarte codes" in, die in feite de systematische onderdrukking van Afro-Amerikanen handhaafden, ondanks de afschaffing van de slavernij. Onder zijn bewind faciliteerde Johnson de aankoop van Alaska uit Rusland, dat tot dan een Russische kolonie was, en het Amerikaanse grondgebied uitbreidde. Hij drukte ook Frankrijk onder druk om zijn troepen uit Mexico terug te trekken, om de Amerikaanse hegemonie in het gebied over de zuidelijke grenzen te handhaven.
Uitdagingen
Toen Johnson de Amerikaanse president werd, eindigde de bloedige burgeroorlog en het Zuiden had dringend behoefte aan de wederopbouw van zijn infrastructuur en verzoening met de rest van de natie. Hij dreef zijn eigen Wederopbouwbeleid voort, dat in feite raciale ongelijkheid handhaafde en Afrikaanse Amerikanen in het Zuiden verhinderde gelijke rechten te verkrijgen. Dit beleid wekte leden van het Congres woedend en Johnson intensiveerde hun woede door het vetoën van belangrijke wetsvoorstellen voor burgerrechten en wetten die werden aangenomen door het Congres, waaronder de Civil Rights Act, de Freedmen's Bureau Bill en de 14th Amendment, die allemaal bedoeld waren om de gelijke rechten te vergroten. en bescherming geboden aan Afro-Amerikanen. Als gevolg hiervan verloor Johnson de steun van het Congres en groeide het publiek in toenemende mate woedend op zijn koppigheid. In 1868 stemde het Huis om hem te beschuldigen, waardoor hij de eerste Amerikaanse president werd die afgezet werd. Hoewel hij door één stem in het hogerhuis werd vrijgesproken, was zijn geloofwaardigheid en reputatie al geruïneerd. Hij liep niet voor herverkiezing.
Dood en Legacy
Johnson stierf op juli 31st, 1875, in zijn huis in Elizabethton, Tennessee, op de leeftijd van 66. Hij had last van een reeks enorme slagen. Een staatsbegrafenis werd gehouden voor hem op augustus 3rd, 1875 in Greenville, Tennessee. Als de eerste ooit president van de VS die wordt afgezet, wordt Johnson door veel historici beschouwd als een van de ergste kandidaten die president zouden kunnen zijn in de tijd volgend op de burgeroorlog. Zijn beleid wordt soms gezien als dat het het land verder uit elkaar duwde in plaats van dichter bij elkaar, en zijn falen om gelijke rechten in de zuidelijke staten na te streven zou bijdragen aan de ernstige rassenonrechtvaardigheden die generaties lang zouden voortduren. Zijn gebrek aan politieke vaardigheden en zijn koppigheid vervreemdden hem van zowel het Congres als het publiek en trokken minachting van velen in beide partijen.
