Tanzania is een land in Oost-Afrika dat voornamelijk afhankelijk is van de landbouw, die bijna de helft van de beroepsbevolking van het land vertegenwoordigt. De economie van het land is de 12 de grootste in Afrika en de 2e grootste in Oost-Afrikaanse gemeenschap. Ongeveer 34% van de burgers in het land leeft onder de armoedegrens en het land is weggegaan van de commando-economie naar een marktgerichte economie die begint bij 1985. Het BBP van Tanzania is in opkomst sinds de economische hervormingen werden goedgekeurd, maar het BBP per hoofd van de bevolking is aanzienlijk gedaald tot recent toen de cijfers begonnen te stijgen en nu drie keer de pre-overgang is in 2007.
Vanaf 1996 heeft het land zich geconcentreerd op het liberaliseren van de economie en het aanmoedigen van zowel binnenlandse als buitenlandse particuliere investeringen. Sommige maatregelen van de overheid omvatten de ontmanteling van de economische controles van de socialisten of de Ujamaa en het aanmoedigen van actieve deelname van de particuliere sector. Andere door de overheid genomen maatregelen waren onder meer het verminderen van het begrotingstekort en het verbeteren van de monetaire controle, het verwijderen van prijscontroles en het versoepelen van de beperkingen op het in de handel brengen van landbouwgewassen. Andere maatregelen zijn onder meer het vrijmaken van de rentetarieven en het initiëren van de gestructureerde financiële sector. Enkele van de belangrijkste industrieën in het land zijn onder meer landbouw, mijnbouw en productie.
Landbouw
De economie van Tanzania is sterk afhankelijk van de landbouw, die ongeveer 24.5% van het BBP van het land uitmaakt en goed is voor 85% van alle export in het land. Landbouw heeft ook ongeveer de helft van alle arbeidskrachten in dienst. In 2012 groeide de landbouw met 4.3%, wat minder was dan de helft van de verwachte groei op basis van millenniumontwikkelingsdoelen die gericht was op een groei van 10.8%. Alleen 16.4% van het land van het land is akkerbouw en ongeveer 2.4% is bezet met permanente gewassen. De afhankelijkheid van het land van de landbouw maakt de economie zeer kwetsbaar voor schommelende grondstoffenprijzen en weersinvloeden. Over 76% van de bevolking van het land houdt zich bezig met zelfvoorzienende landbouw. Land is een essentiële troef in het land omdat het zorgt voor voedselzekerheid en enkele van de belangrijkste landbouwgewassen die in het land worden verbouwd, zijn bananen, aardappelen, cassave, bonen, tarwe, rijst, gierst, sorghum en maïs. De belangrijkste cashgewassen in het land zijn tabak, katoen, thee, cashewnoten, sisal en koffie. Ooit was Tanzania 's werelds grootste producent van sisal. Efficiënte landbouw is de grootste uitdaging in het land geweest, de meerderheid van de boeren heeft gebrek aan financiën en hierdoor is de landbouw in het land afhankelijk geworden van zelfvoorzienende landbouw en zijn de boerderijgroottes altijd klein gebleven met een gemiddelde perceelsgrootte van ongeveer 2.5 hectare.
Manufacturing
Aangezien de Tanzaniaanse economie in de eerste plaats een landbouweconomie is, richt de verwerkende industrie zich hoofdzakelijk op de verwerking van landbouwproducten. De productie in het land bestaat uit houtverwerking, goed voor 24%, textiel en kleding voor 10%, chemicaliën die een 25% voor hun rekening nemen, andere bevatten lederproducten, kunststoffen, papierproducten en publicatie en afdrukken. Tot de exportproducten van het land behoren verwerkte koffie, katoenen garens, plastic artikelen, tarwemeel, sisalproducten, tabak, textiel en kleding en cement. De gefabriceerde goederen in het land zijn de afgelopen jaren uitgebreid, wat is toegenomen tot $ 21.4 miljard in 2015 van $ 497.25 miljoen in 2010, wat goed was voor 25% van de totale exportwaarde van het land. Industrieën in het land dragen ongeveer 25% van het BBP bij en hebben de afgelopen vijf jaar een groei van ongeveer 8% per jaar gekend.
De regering van Tanzania heeft het idee opgevat van industrialisatie als de belangrijkste katalysator om de economie te bewegen en duurzame groei te genereren en de armoedecijfers te verminderen. Het land in 1996 heeft het beleid voor duurzame industriële ontwikkeling aangenomen, dat tot doel heeft direct te investeren in productieve activiteiten en tegelijkertijd de particuliere sector aan te moedigen het voortouw te nemen. Het beleid is erop gericht om het land door 2025 een semi-geïndustrialiseerde natie te laten worden. Om het land het niveau van een semi-geïndustrialiseerde natie te laten bereiken, moet de bijdrage van de verwerkende industrie aan het nationale bbp 40% bereiken met 2025, en de verwachting is dat buitenlandse directe investeringen het kapitaal voor de industriële groei zullen vormen. In 2002 heeft het land zijn schema van exportverwerkingszones (EPZ) ontwikkeld om exportgeoriënteerde investeringen in bepaalde aangewezen gebieden tot stand te brengen met het doel een concurrerende door export geleide economische groei tot stand te brengen. De EPZ's creëren de vereiste omgeving die de export bevordert van producten die gebruikmaken van lokale materialen zoals lederwaren, textiel en kleding, agro-verwerking en de lapidaire industrie.
Mijnbouw
Mijnbouw is een van de belangrijkste industrieën in het land en was goed voor 3.3% van het BBP van het land in 2013. Een aanzienlijke hoeveelheid exportopbrengsten is afgeleid van goud dat 39% van alle mineralen die in 2013 worden geëxporteerd, vertegenwoordigt. Tanzania exporteert ook aanzienlijke hoeveelheden edelstenen waaronder tanzanite en diamanten. Het land produceert ook kolen die naar schatting 106,000 ton in 2012 waren en allemaal werden gebruikt in het land. Andere mineralen gewonnen en geëxporteerd uit Tanzania omvatten gips, Pozzolana, kaoliniet, zout koper, zilvererts, fosfaat, bauxiet, grafiet en tin. De goudwinning in het land begon in 1894 tijdens de koloniale periode toen er goud werd ontdekt in de buurt van het Victoriameer en Sekenke de eerste goudmijn in het land was die in 1909 begon te mijnen. Er was een hausse aan goudwinning tussen 1930 en WO II. In de 1990s zijn buitenlandse bedrijven begonnen met het beleggen en onderzoeken van gouddeposito's in het land en hebben ze geleid tot de opening van nieuwe mijnen zoals de Golden Pride-mijn, die in de 1999- en Buzwagi-mijn begon die in 2009 operationeel werden. In 2012 werd nikkel ontdekt met de reserves geschat op 290,000 ton. Het bedrijf dat de mijnbouw van nikkel onderzoekt, is de Ngwena Company, een dochteronderneming van het Australische bedrijf IMX Resources.
Natuurlijk gas
Tanzania heeft aardgas ontdekt waarvan wordt geschat dat het ongeveer 25 is tot 30 biljoen kubieke voet en dat de waarde van het gewonnen gas in 2013 werd geschat op $ 52.2 miljoen. De commerciële productie van gas begon in 2004 op het veld Songo Island, gelegen langs de Indische Oceaan en dit was 30 jaar nadat het voor het eerst werd ontdekt. De vermoedelijke reserves van het gas worden geschat op 1.1 biljoen kubieke voet en het wordt via een pijpleiding naar de stad Dar es Salaam vervoerd. Mnazi Bay, een ander gasveld produceert ongeveer 1 / 7th, van de uitvoer van Songo Songo Island vanaf 2013. Er wordt gedacht dat het veld een mogelijke reserve heeft van ongeveer 2.2 biljoen kubieke voet. Bijna al het gas wordt gebruikt om elektriciteit op te wekken in de Mtwara-centrale.
