Gaan volgens de wetenschappelijke naam Heloderma suspectum, dit is een soort hagedis die giftig is, gevonden in de noordwestelijke staat Sonora in Mexico en in de zuidwestelijke regio van de VS. Er zijn slechts twee giftige soorten hagedissen in Noord-Amerika, de andere is de Mexicaanse kralenhagedis die de naaste verwant van de Gila is. In de Verenigde Staten is het Gila-monster echter de enige giftige hagedis.
Fysieke beschrijving
Gila-monster is meestal traag en zwaar, meet zo lang als 2-poten en weegt ongeveer 1.8-kilogram. Het heet Gila, naar het Gila River Basin waar het ooit in overvloed was. Gila River wordt gevonden in New Mexico en Arizona. Een Gila-monster is zwaar van body, met osteodermen (korrelachtige schubben) die zwart en geel of roze en oranje schubben zijn die zich overal op hun lichaam bevinden, behalve de onderbuik. Ze hebben brede halzen en hoofden met hun ogen die zwart zijn en ronde pupillen hebben. Hun voorpoten zijn sterk en hebben klauwen die geschikt zijn om te graven, met al hun vier poten breed en met scherpe klauwen.
Habitat en bereik
Deze hagedis is te vinden in woestijnen, struikgewas, struikgewas, eikenbossen, holen of zelfs onder stenen. Kortom, ze bevinden zich op elke plaats die gemakkelijk toegang heeft tot vocht. Er is waargenomen dat ze een voorkeur hebben voor waterlichamen, zodat ze zich na een zomerregen in waterplassen verdiepen. Aan de andere kant vermijden ze elke open ruimte of een vlak land, evenals boerderijen. Ze zijn te vinden in Mexico en het zuidwesten van de Verenigde Staten. Ze zijn geïdentificeerd in plaatsen zoals Nevada, New Mexico, sommige delen van Californië, Arizona en Sonora.
Dieet
Het Gila-monster is vleeseter. Dit betekent dat ze vlees eten, maar een nadeel van hun lichaamsbouw is dat ze zo traag zijn. Hierdoor zijn ze altijd op zoek naar gemakkelijke prooien, zoals eieren of pasgeboren zoogdieren. Gila-monsters kauwen niet eens op hun eten en kunnen hele eieren doorslikken. Ze eten ook knaagdieren, kikkers, kleinere hagedissen, insecten, kleine vogels, zoogdieren, aas en wormen. Volgens een onderzoek van de San Diego Zoo kan een Gila-monster in één maaltijd wel een derde van zijn gewicht eten. Ze kunnen echter maanden zonder eten gaan, omdat ze vet in hun staarten opslaan.
Gedrag
De Gila heeft een zeer sterk reukvermogen. Het gebruikt dit gevoel om prooien te vinden, zelfs eieren die 15cm diep verborgen zijn. Het eet ook niet vaak, maximaal tien keer per jaar. Het is ook in staat om een boom of een cactus te beklimmen die naar eieren zoekt. Kleine prooi wordt levend opgegeten. Ondanks dat het giftig is, is zijn gif niet dodelijk voor de mens. Vanwege zijn langzame beweging is het dier geen bedreiging. Ze brengen 95% van hun leven thuis door en de andere 5% wordt besteed aan het zoeken naar prooien en zonnebaden.
