Felis is een geslacht van de Felidae-familie dat verschillende kleine en middelgrote kattensoorten omvat, waaronder het favoriete menselijke huisdier, de huiskat. De grootste kat van dit geslacht is de junglekat en de kleinste is de zwartvoetige kat. Deze dieren leven in een grote verscheidenheid aan habitats, variërend van moerassen tot woestijnen. Ze voeden zich met kleine prooien waaronder kleine knaagdieren en vogels. De wereldwijde populatie van de meeste Felis-soorten, met uitzondering van de huiskat, neemt geleidelijk af door verlies van leefgebied, stroperij, vergiftiging en andere bedreigingen.
6. Chinese bergkat
De Felis bieti is een wilde kat van de Felis geslacht dat woont in de noordoostelijke delen van het Tibetaanse plateau in het westen van China. De soort leeft in naaldbossen, graslanden en alpiene habitats binnen zijn bereik. De Chinese bergkat is te zien op verhogingen tussen 2,500 en 5,000 m. De kat heeft een zandkleurige vacht, oren met zwarte punt, brede schedel, staarten en poten met zwarte ringen en een witte buik. Deze dieren voeden zich met vogels, Pikas en knaagdieren in hun habitat. Ze jagen 's nachts en worden zelden overdag gezien. De Chinese bergkat is een "kwetsbare" soort. Vergiftiging van Pikas door mensen vermindert de prooibasis van de katten en leidt ook tot vergiftiging van deze katachtigen vanwege de consumptie van vergiftigde prooi.
5. Huiskat
De Felis catus is een harige carnivoor van de Felis geslacht dat in veel huizen over de hele wereld wordt gevonden als huisdier. Deze dieren worden gekoesterd vanwege hun gezelschap en hun vermogen om op ongedierte te jagen. Katten zijn nog steeds efficiënte roofdieren met scherpe klauwen, tanden, uitstekend nachtzicht en een goed gehoor, waarbij ze geluiden opvangen die niet door menselijke oren worden gehoord. Ze missen echter een goede kleurenvisie. Er zijn meer dan 70 rassen van huiskatten wiens populatie wordt onderhouden door castratie / castratie. Huiskatten die verlaten of verdwaald zijn uit huizen vormen de populaties wilde katten. Veel landen over de hele wereld hebben een aanzienlijke populatie van wilde katten.
4. Jungle Cat / Swamp Cat / Reed Cat
De Felis chaus bereiken in het Midden-oosten, Zuid-Azië, zuid China en ook Zuidoost-Azië. Binnen het verspreidingsgebied geeft de wilde kat de voorkeur aan een habitat met een constante aanvoer van prooien en voldoende water. Het wordt gevonden in moerassige gebieden, oeverregio's en wetlands. De kat is zeer solitair van aard en bewaakt zijn territorium door middel van urineverspreiding en geurmarkering. De kat is relatief groot en heeft lange poten. De vacht van de kat is uniform grijs, roodbruin of zanderig gekleurd. Het jaagt met de dag en jaagt door zijn prooi te besluipen die bestaat uit kleine zoogdieren en vogels. Het paringsgedrag is vergelijkbaar met dat van huiskatten en mannetjes volgen vrouwtjes. Kittens worden geboren na een draagtijd van ongeveer 2 maanden en blijven bij de moeder gedurende ongeveer zes maanden tot een jaar, waarna ze een onafhankelijk leven leiden. Hoewel de kat wordt erkend als een "minst zorgwekkende" soort, onthullen schattingen dat de populatie van de junglekat gestaag afneemt als gevolg van vergiftiging, jagen en verlies van leefgebieden.
3. Zand kat
De Felis Margarita is de enige soort van Felis die in ware woestijnen leeft. Deze wilde katachtigen zijn te vinden in de woestijnen van het Midden-Oosten, Centraal-Azië en Noord-Afrika. De relatief kleine katten hebben een bleke zandkleurige vacht met of zonder strepen en vlekken. De staart heeft donkere ringen afgewisseld met buff-gekleurde banden en een zwarte punt. De korte ledematen hebben zwarte staven. De behaarde voeten helpen de kat zich aan te passen aan de woestijnomgeving. De zandkatten komen voor in zowel zandige als stenige woestijnlandschappen. De soort is verder onderverdeeld in vier ondersoorten: F. m. margarita, F. m. thinobia, F. m. scheffeli, en F. m. harrisoni. Zandkatten leven in holen gegraven door andere dieren en voeden zich met knaagdieren en vogels in hun habitat. De katten zijn tijdens het hete seizoen nachtelijk en schemerig van aard, maar geven er de voorkeur aan in de winter in de zon te blijven. Ze urineren en laten geuren of krassen achter op objecten in hun bereik als communicatiemiddel. De zandkat is een soort die "in de buurt van bedreigde soorten" is met een gestaag afnemende populatie.
2. Zwartvoetige kat
De Felis nigripes is de kleinste kattensoort in Afrika en een van de kleinste in de wereld. Het bereik van het dier is beperkt tot de droge zone in zuidwestelijk zuidelijk Afrika. De volwassen mannetjes zijn ongeveer 36.7 tot 43.3 cm lang van hoofd tot lichaam, terwijl vrouwen iets kleiner zijn. De pelskleur van de kat varieert van taai tot kaneelachtig. De katten hebben zwarte vlekken op het lichaam die overgaan in ringen rond de nek, benen en staart. De punt van de staart is zwart van kleur. De pads en de onderkant van de voeten zijn ook zwart gekleurd. De oren zijn afgerond en de ogen zijn groot van formaat. Ook bekend als de kleine-gevlekte kat, is de soort verder ingedeeld in twee ondersoorten: F. n. nigripes en F. n. Thomasi. Deze katten zijn zeer solitaire soorten en handelen fel wanneer ze in het nauw worden gedreven. Ze worden zelden door mensen gezien vanwege hun strikt eenzame karakter. Ze wonen in semi-ariede gebieden met schaarse vegetatie en zoeken hun toevlucht in holen die door andere dieren gedurende de dag zijn gegraven. Ze sluipen hun prooi stealthily als andere felids. Knaagdieren en kleine vogels vormen het grootste deel van hun dieet. Jagen op bushmeat, verkeersongelukken en vervolging door mensen hebben geleid tot een afname van de populatie van deze soort. De kat met de zwarte poten wordt dus door de IUCN erkend als een "kwetsbare" soort.
1. wilde kat
De Felis silvestris is een lid van het geslacht Felis dat wordt beschouwd als de voorouder van de huiskat. De soort wordt wijd verspreid in de Oude Wereld met zijn assortiment, waaronder het grootste deel van Afrika, Europa en grote delen van Azië. Wetenschappelijke studies hebben gesuggereerd dat de wilde katten gedomesticeerd waren rond 7,500 BCE toen mensen landbouw begonnen te beoefenen in de Fertile Crescent en de katten op knaagdieren in de velden van de boeren hadden gejaagd. Er wordt aangenomen dat de Afrikaanse ondersoort van de wilde kat, de Afrikaanse wilde kat, aanleiding gaf tot de huiskat, aangezien genetische, gedrags- en morfologische kenmerken van deze ondersoort het meest lijken op die van een hok. De zoogdiersoorten van de wereld hebben 22-ondersoorten van de wilde kat herkend die zijn gegroepeerd in de drie categorieën wilde boswavels, gestapelde wilde stakingen en wildcats in bos of baaien.
