5. Vroege leven
Saparmurat Niyazov werd geboren op februari 19, 1940. Zijn vader wordt verondersteld te zijn gestorven tijdens de strijd tegen de nazi's in de Tweede Wereldoorlog. Zijn moeder heette Gurbansoltan Eje. Er wordt gezegd dat ze lid was van een persoonlijkheidscultus. Niyazov werd opgevoed in een Sovjetweeshuis en later in bewaring gesteld bij een verre verwant. Hij studeerde af in 1959, waarna hij instructeur werd in het vakcomité voor vakbonden in Turkmenistan. Vervolgens ging hij elektrotechniek studeren aan het Leningrad Polytechnic Institute in 1967. Hij studeerde af met een diploma in elektrotechniek en ging verder met zijn studie in Rusland. Het lijkt erop dat hij zijn studie niet afrondde, omdat hij een paar jaar later werd uitgezet vanwege academische mislukkingen.
4. Carrière
De politieke carrière van Niyazov begon in 1962 toen hij lid werd van de Communistische Partij. In 1985 werd hij de eerste secretaris van de "Communistische Partij van de Turkmenese SSR". Deze positie was gelijk aan die van de president. Niyazov steunde de 1991 Sovjet couppoging die faalde. Later ging hij door met het vinden van manieren om Turkmenistan van de Sovjetunie te scheiden. Turkmenistan werd bijgevolg onafhankelijk verklaard in 1991 en Niyazov werd de eerste president. In juni werd hij de eerste algemeen gekozen president in Turkmenistan, 1992. In december, 1999, werd Niyazov door het parlement uitgeroepen tot President for Life. Niyazov was president van 1991 tot 2006 toen hij stierf.
3. Belangrijke bijdragen
De eerste belangrijke bijdrage van Niyazov is dat onder zijn leiding de regering zwaar investeerde in olie, planten en machines. De pijpleiding van Korpedje-veld naar Kortkoi in Iran werd tijdens zijn regime voltooid. Bijgevolg werd Turkmenistan het op één na grootste oliereservoir in de voormalige Sovjet-Unie. Niyazov's tweede prestatie als president was vrije toegang tot water, gas en elektriciteit door de Turkmenistani sinds 1991. Ten derde werd tijdens zijn voorzitterschap een textielindustrie in Turkmenistan opgericht. Niyazov richtte ook de National Revival Movement op, die tot doel had de Turkmeense cultuur te promoten.
2. Uitdagingen
Tijdens het presidentschap van Niyazov was er een vermeende poging tot moord. Dit leidde tot de arrestatie van duizenden verdachten en hun familieleden. De poging tot moord kwam op het hoogtepunt van zowel binnenlandse als buitenlandse politieke oppositie tegen de heerschappij van Niyazov. De buitenlandse media beschuldigden hem ervan totalitaire dictators te zijn. Bovendien beschuldigde Global Witness, een internationale NGO, Niyazov van het vergaren van persoonlijke rijkdom voor een bedrag van US $ 3 miljard.
1. Dood en erfenis
Niyazov stierf op december 21, 2006 aan een hartaanval. Zijn dood werd bevestigd door de Turkmeense ambassade in Moskou en hij werd zeer geringschatteerd door de gewone burgers. Hij werd vervolgens opgevolgd door Gurbanguly Berdimuhamedow als president. Een deel van de nalatenschap van Niyazov omvat het verbieden van roken op alle openbare plaatsen in 1997. Hij introduceerde ook een Turkmeens alfabet uit het Latijn dat tegenwoordig in Turkmenistan wordt gebruikt. Niyazov is ook verantwoordelijk voor het bestellen van de bouw van het "paleis van ijs" gelegen in de buurt van de Turkmenese medische universiteit. Wat buitenlandse zaken betreft, promootte Niyazov een strikt neutraal buitenlands beleid. Als gevolg hiervan vermeed Turkmenistan het lidmaatschap van de NAVO of GUAM. Het land is nooit betrokken geweest bij VN-vredesmissies, voor zover het lid is van Interpol. Het belangrijkste was dat president Niyazov ervoor zorgde dat Turkmenistan een sterke, goed ontwikkelde economie had.
