Eerste Ministers Van Kazachstan Sinds 1991

Het land Kazachstan ligt in Centraal-Azië, met zijn grenzen die zich uitstrekken van de Kaspische Zee tot het Altai-gebergte. Kazachstan is een voormalige Sovjetrepubliek die onafhankelijk werd in 1991 en sindsdien negen verschillende presidenten heeft gehad. Dit artikel bespreekt degenen die als president van Kazachstan hebben gediend, evenals de basisgeschiedenis en plichten van de baan.

Enkele premiers van Kazachstan:

Karim Massimov

Karim Massimov werd geboren in Astana, Kazachstan in 1965. Vervolgens studeerde hij af aan de Russian University of Russia in Rusland en studeerde vervolgens in China aan de universiteit van Wuhan in Hubei. In 2001 was hij minister van Economie en Budgetplanning en minister van Transport en Communicatie. Van 2006 tot 2007 was hij ook de vice-premier van het land. In deze periode werkte hij aan de verbetering van de betrekkingen van Kazachstan met Israël, Iran en China. In 2007 vond de Kazachse politieke shake-up plaats toen toenmalig premier Daniyal Akhmetov zijn functie neerlegde vanwege de toenemende kritiek die hij ontving van president Nursultan Nazarbayev. Dit leidde ertoe dat Nazarbayev Massimov nomineerde voor premier en dat hij slechts twee dagen na het aftreden van Akhmetov werd benoemd. In 2012 nam Massimov ontslag als premier sinds president Nazarbajev hem wilde laten overkomen als stafchef van het presidentiële ambt en om de machtsverhoudingen tussen regeringsfracties opnieuw af te stellen. In 2014 na het ontslag van Serik Akhmetov, die een maand later werd gearresteerd wegens verduistering en financieel misdrijf, werd Massimov opnieuw benoemd tot premier. In september werd 8th 2016 Massimov ontslagen als premier en verhuisde om deel uit te maken van het National Security Committee van het land na het stagneren van de economie van het land. Massimov is de enige premier die twee afzonderlijke voorwaarden vervult sinds het land onafhankelijk werd.

Bakhytzhan Sagintayev (zittend)

Bakhytzhan Sagintayev werd geboren in het Talas-district van Kazachstan in 1963. Na zijn afstuderen aan de Kazachse Staatsuniversiteit met een graad in economische wetenschappen, werkte hij als docent politieke economie aan het Almaty Institute of National Economy. Van 1988 tot 1992 werkte hij vervolgens als assistent op de afdeling sociologie van zijn alma mater. In 1992 startte hij zijn politieke carrière door te werken als plaatsvervangend voorzitter van het Agentschap voor ondersteuning van het midden- en kleinbedrijf en als plaatsvervangend voorzitter van het Agentschap voor de regulering van natuurlijke monopolies, mededingingsbescherming en ondersteuning van het kleinbedrijf van Kazachstan. Hij bekleedde beide functies tot 2002 en werd ook benoemd tot plaatsvervangend gouverneur van de regio Zhambyl in 1998. Van 2002 tot 2004 was hij de eerste vicevoorzitter van het Agentschap voor de regulering van natuurlijke monopolies en mededingingsbescherming van Kazachstan. Van tot 2007 was hij het hoofd van het Agentschap voor de regulering van natuurlijke monopolies en vervolgens van 2007 tot 2008 was hij de hoofdpersoon van het kantoor van de premier van Kazachstan. Van 2008 tot 2012 was hij de gouverneur van de regio Pavlodar. In 2012 werd hij de minister van Economische Ontwikkeling en Handel en het jaar erna werd hij door de president benoemd tot Eerste Vice-Premier. Zijn politieke carrière culmineerde in september toen hij werd benoemd tot premier na het ontslag van Karim Massimov.

De geschiedenis en taken van de premier van Kazachstan:

De eerste premier van Kazachstan werd gekozen in 1991, maar het was pas in de 1995-grondwet van Kazachstan dat de regering van het land werd geschetst. Volgens artikel twee, deel één van de grondwet van Kazachstan, is Kazachstan een eenheidsstaat met een presidentiële regeringsvorm. De president van Kazachstan fungeert als staatshoofd en is degene die de premier benoemt, die fungeert als regeringsleider naar het genoegen van de president. De premier van Kazachstan is ook de persoon die het kabinet van ministers voorzit, dat bestaat uit 16-ministers en 3-vice-premiers.