De Armste Landen In Zuid-Amerika

Het continent Zuid-Amerika heeft sinds het begin van de 20 eeuw een opmerkelijke economische groei doorgemaakt. De meeste economieën in deze regio behoren tot 's werelds snelst ontwikkelende economieën. Ondanks de groei hebben de meeste landen echter nog steeds te kampen met aanzienlijke werkloosheid en armoede. De zwakste economieën van het continent op basis van het BBP per hoofd van de bevolking zijn hieronder weergegeven:

1. Bolivia

Bolivia is het armste land in Zuid-Amerika in termen van BBP per hoofd van de bevolking. Het inkomen per hoofd van de bevolking in het land was $ 7,190 in 2016 volgens de gegevens van het Internationaal Monetair Fonds. De natie bevindt zich in het westelijke deel van het continent. Santa Cruz de la Sierra is het financiële en economische centrum van Bolivia. De niet aan zee grenzende geografie van het land brengt het in een economisch nadeel. De 2010-index van economische vrijheid beoordeelde het land als een 'onderdrukte' economie. De Boliviaanse economie kende een grote tegenvaller in de 1980's toen de prijzen van tin vielen, waardoor de economie zwakker werd omdat tinmijnbouw een belangrijke bron van inkomsten was in het land. Onlangs is de economie echter teruggekeerd en beleeft een periode van groei. Een gezond economisch beleid dat door de Boliviaanse regering is geïmplementeerd, heeft deze groei gestimuleerd.

2. Guyana

De economie van Guyana is de op één na zwakste van het continent. Het had een BBP per hoofd van de bevolking van $ 7,919 in 2016. Het land ligt in het noordelijke deel van het vasteland van Zuid-Amerika, maar wordt ook vaak genoemd als een Caribisch land vanwege de nauwe culturele, politieke en historische banden met het Caribisch gebied. Plantaardige productie, mijnbouw en visserij zijn de belangrijkste economische activiteiten in het land. De economie van het land kampt met een tekort aan geschoolde arbeidskrachten en adequate infrastructuur. Een aanzienlijk bedrag aan buitenlandse schuld, problemen in de suiker- en bauxietindustrie en lage prijzen van belangrijke grondstoffen die in het land werden geproduceerd, droegen allemaal bij aan de economische vertraging van Guyana. Sinds 1999 is de Guyaanse economie echter enigszins hersteld en heeft nu een beter klimaat voor zaken en investeringen.

3. Paraguay

Paraguay is het derde armste land in Zuid-Amerika. Het BBP per hoofd van de bevolking was hier $ 9,353 in 2016. Het is ook een niet aan zee grenzend land als Bolivia en dus beroofd van de economische voordelen verbonden aan een gemakkelijke toegang tot de zee. Dit centraal gelegen land strekt zich uit aan beide oevers van de stromende Paraguay-rivier, van het noorden tot het zuiden. Ondanks dat het een van de laagste bbp's per capita op het continent is, is Paraguay een snel ontwikkelende economie. De economie heeft een zeer lage inflatie en heeft toegang tot schone en hernieuwbare energiebronnen. Het land kende een gemiddelde economische groei van 7.2% per jaar tussen 1970 en 2013 en is daarmee de snelstgroeiende economie van de continenten.

4. Ecuador

Gelegen in het noordwestelijke deel van Zuid-Amerika, heeft Ecuador het op vier na laagste BBP per hoofd van de bevolking op $ 11,036. De middeninkomensontwikkelingseconomie van het land is voor zijn voortbestaan in hoge mate afhankelijk van landbouwgrondstoffen en aardolie. Het BBP van het land vertoonde een gemiddelde jaarlijkse groei van 4.3% tussen 2007 en 2012. De werkloosheidscijfers zijn ook aanzienlijk gedaald in de afgelopen paar jaar. In 2001 was het extreme armoedecijfer bij 40% maar daalde met 17.4 tot 2011%.

5. Peru

Peru had het vijfde laagste BBP per hoofd van de bevolking in 2016 bij $ 13,018. Het is een land met een hoger middeninkomen met een van 's werelds snelst groeiende economieën. Hoewel het nog steeds een van de laagste BBP per hoofd van de bevolking van het continent heeft, heeft de Peruaanse economie een HDI van 0.74 die bovengemiddeld is in de regio. De economie van het land is sterk afhankelijk van de export. Zelfvoorziening en een meer uniforme inkomensverdeling worden in het land aangemoedigd. Vanaf 2015 leeft 9% van de Peruaanse bevolking in extreme armoede. Het werkloosheidscijfer is door de jaren heen gestaag afgenomen.