Inheemse Vogels Van Oekraïne

Oekraïne en zijn gematigde klimaat en gevarieerde topografie bieden onderdak aan een assortiment permanente en seizoensgebonden vogels. Tijdens de zomer brengen de trekvogels tijd het binnenland in, en de meesten fokken in deze periode van het jaar. In de winter trekken ze langs de kuststroken van de Stille Oceaan en verblijven daar tot maart, wanneer ze terug naar het land migreren. De meeste vogels leven, jagen en migreren in koppels. Toch vertonen de inheemse vogels in Oekraïne enkele unieke maar interessante kenmerken. Bijvoorbeeld, de geelsnavelduder besteedt het grootste deel van zijn leven aan zichzelf zorgen, rusten, zonnebaden en zo schoon en opgeruimd mogelijk blijven. Aan de andere kant lijkt de Manx-pijlstormvogel tijdens het vliegen de vorm van een kruis aan te nemen.

Sneeuwgors (Plectrophenax nivalis)

De sneeuwgors (Plectrophenax nivalis) is een middelgrote passerinevogelsoort in de familie Calcariidae. De trekvogel verbergt op rotsachtige en berghellingen. In de winter migreert de vogel naar de kustgebieden, landbouwgebieden en kwelders. De witte vleugels van de vogels zijn onderscheidend. De Plectrophenax nivalis is middelgroot en vertoont seksueel dimorfisme. Het mannetje is echter iets groter met zwarte en witte kleuren, terwijl het vrouwtje een briljante grijsachtig bruine kleur heeft. In de winter lijken de vogels meer op elkaar, met inktzwarte veren die grijsachtig gemberbruin worden en de biljetten geel worden. Sneeuwstormen zijn monogaam en broeden eind mei in het hoge noorden. Nesten zijn verborgen in de rotsachtige gebieden om predatie te voorkomen. Het vrouwtje legt vier tot zes eieren per seizoen. De incubatietijd is vier tot tien dagen waarbij mannetjes de nestgebonden wijfjes voeren. De kuikens vluchten na tien tot vijftien dagen. Het zijn sociale vogels en migreren in een grote kudde. De migrerende koppels lijken constant omdat de vogels aan de achterkant over de vogels aan de voorkant vliegen.

Rock Sparrow (Petronia Petronia)

De rotsmus (Petronia Petronia) is een kleine zangvogel die broedt op rotsachtige heuvels in Oekraïne, de westelijke regio's van Noord-Afrika, Centraal-Azië en verschillende Zuid-Europese landen. De soort is rond 15 tot 17 centimeter lang. Het heeft een zwakke kroonstreep en een sterke witachtige supercilium. De achterste vleugels en rug zijn bruin van een patroon, terwijl de onderzijde strepen zijn. Deze vogels zijn monochroom met een onderscheidend geel merkteken van hun bovenborst. Jongeren hebben niet de gele plek op de keel, maar hebben roestig getinte bovenzijde en de onderzijde is witachtig en getint maar heeft geen strepen. De benen zijn lichtgeel in tegenstelling tot het lichtbruin bij volwassenen. Petronia Petronia voedt zich met zaden en sommige insecten. Een vrouw legt 3 naar 7-eieren. Sociale monogamie is het meest traditionele paringspatroon, hoewel monogamie en sequentiële en simultane polyandrie ook door deze vogels worden getoond. De soort heeft een uitgebreid assortiment en een enorme populatie en wordt daarom niet bedreigd.

Manx Pijlstormvogel (Puffinus puffinus)

De Manx-shearwater (Puffinus puffinus) is een zeewatervogel die inheems is aan Oekraïne. De pijlstormvogel is middelgroot en heeft een 30 tot 38 centimeter in de hoogte. Het heeft lange vleugels, een zwarte bovenzijde en witte onderzijde. De vogel, vergelijkbaar met andere soorten in de Orde Procellariiformes, vliegt met stijve vleugels met een scherende vluchttechniek bij het oversteken van de waterkant. Deze specifieke soort vertoont tijdens de vlucht een kruisvormig patroon. Deze pijlstormvogel is meestal stil, en wanneer hij roept, is de oproep een luide reeks gehuil, gekriebel en gegil. Na het fokken biedt de soort geen zorg na het nestelen. Puffinus puffinus is volledig zeevogels. De nesten worden gemaakt in holen op kleine eilanden die alleen 's nachts worden bezocht. De kuddes migreren in de herfst. Ze zijn stil op zee maar gillen 's nachts in de broedkolonies. Het leggen van eieren start begin mei en legt slechts één ei per seizoen. Beide geslachten incuberen voor 47 tot 55-dagen. Na 60 dagen vliegen ouders weg. De meeste mannetjes keren terug naar nesten die ze hebben uitgebroed terwijl vrouwtjes naar nieuwe landen trekken. De Puffinus puffinus dieet bestaat uit kleine vissen zoals sprot, zand zeehonden en haringen, oppervlakte-slachtafval, schaaldieren en koppotigen. De Pijlstormvogel vangt de prooi van het oppervlak, soms door achtervolgingsduiken, en wanneer ze foerageren, doen ze dat alleen of in kleine koppels.

Yellow-Billed Loon (Gavia Adamsii)

De geel-gefactureerde duiker (Gavia Adamsii) is de grootste soort van de duikerfamilie. Hun broedgebieden omvatten Oekraïne, Rusland, Canada en Alaska. In de winter broeden ze op de noordelijke kusten van de Stille Oceaan. Yellow-billed Loons leven in de zoetwater- en zoutwaterkustlijnen in laaggelegen toendragebieden. Ze geven de voorkeur aan kustlijnen om te broeden terwijl ze in ondiepe wateren vissen. De soort heeft opvallende witte en gele strepen die over de borst en nek lopen. Ze hebben grote plekken op hun rug dan andere leden van hun bestelling. Het hoofd en de rekening staan ​​in een gekantelde positie. Wanneer ze niet fokken, hebben ze een bruine achtergrond. De benen, te vinden aan de achterkant van het lichaam, zijn aangepast om water te duwen in plaats van te lopen en laten hen ook toe om van het land te vliegen. Gavia Adamsii kuiken is vergelijkbaar met volwassenen, maar bleker. Het fokken begint eind mei en de vogel beoefent monogamie. Copulatie duurt 12 tot 19 seconden, en beide geslachten komen om beurten die een maand duurt. De kuikens zwemmen vanaf het moment dat ze uitkomen en binnen 55 dagen vluchten ze. Na vier jaar begint de levenscyclus opnieuw. Geelsnavelduiven zijn dagvogels die zwemmen, duiken, vliegen en op vis jagen. Ze houden van slapen, slapen, zonnebaden en voor zichzelf zorgen. Ze rangschikken hun veren elke keer als ze niet op hun plaats liggen. Ze spatten tijdens het baden herhaaldelijk water en strekken hun benen tijdens het rusten uit het water.

De inheemse vogelsoorten van Oekraïne strekken zich uit over een groot aantal andere habitatgebieden in Europa, de noordelijke Pacifische kustlijn en het noordwesten van Afrika. Als zodanig worden deze soorten over het algemeen niet bedreigd.

De inheemse vogels van Oekraïne