10. Trieste nalatenschap van een door oorlog verscheurde regio
De term "conflictzone" of "oorlogszone" wordt gebruikt om te verwijzen naar een gebied waar de stabiliteit van de bevolking is aangetast door een groeiende crisis, vaak als gevolg van politieke of sociaaleconomische factoren. Militaire operaties, burgeroorlogen en religieuze geschillen kunnen allemaal leiden tot een gebied dat wordt aangemerkt als conflictgebied. Dergelijke omstandigheden worden gekenmerkt door veelvuldig geweld, horror en trauma. Om deze redenen wordt de term vaak gebruikt als een overdrijving om gevaarlijke regionale situaties te benadrukken. Sociale vervreemding, slavernij, foltering, verkrachting, moord en genocide kunnen allemaal worden genoemd als een van de onbeschrijfelijke gruweldaden die vaak samengaan met de etikettering van een locale als conflictgebied. Een aantal lopende gewapende conflicten woeden tegenwoordig in bepaalde regio's van onze wereld, en sommige van deze omwentelingen hebben tientallen jaren geduurd, zonder een voorzienbaar einde in zicht en toch nog steeds. We hebben een lijst samengesteld van de meest dodelijke, aan de gang zijnde, op staat gebaseerde conflicten, die vooral geconcentreerd lijken te zijn in het Midden-Oosten, gerangschikt naar het totale aantal dodelijke slachtoffers dat rechtstreeks van hen afkomstig is.
9. Israël versus Hamas (sterfgevallen door 25)
Volgens officiële cijfers hebben tenminste 25-mensen het leven verloren in het conflict tussen de Israëlische regering en de islamitische organisatie Harakat al-Muqawamah al-Islamiyya (ook bekend als Hamas), die door de Europese Unie, Israël, is aangewezen als terroristische groepering , Japan, Egypte, Canada en de Verenigde Staten. Niettemin zijn er verschillende andere landen, waaronder Iran, Rusland, Zwitserland, Noorwegen, Turkije, Qatar, China en Brazilië, die het niet classificeren als een terreurgroep. Gebaseerd op islamitische principes en een sterke aanhang claimend in de Arabische wereld, werd Harakat al-Muqawamah al-Islamiyya in 1988 opgericht in de beweging om Palestina te bevrijden van de Israëlische bezetting en een Islamitische Staat op te richten in het gebied dat Israël, de Gazastrook dekt en de Westelijke Jordaanoever. Tijdens de aanval stelde de organisatie een 10-jaarbestand voor, waarbij de Israëlische regering haar jurisdictie en strijdkrachten zou terugtrekken om terug te keren binnen haar 1967-grenzen, waardoor Palestijnse vluchtelingen van 1948 en hun nakomelingen konden terugkeren naar wat vandaag als Israël wordt erkend. In 2006 gebruikte Harakat al-Muqawamah al-Islamiyya een van zijn vele ondergrondse grensoverschrijdende tunnels om Gilad Shalit, een Israëlische soldaat, te vangen en hield hem gevangen tot 2011, toen hij werd vrijgelaten in ruil voor 1,027 Palestijnse gevangenen die door Israël werden vastgehouden . Sindsdien is de organisatie doorgegaan met het uitbreiden van het netwerk van tunnels, die nu worden gebruikt om wapens op te slaan, militanten te beschermen en aanvallen te vergemakkelijken. Izz ad-Din al-Qassam Brigades, de militaire vleugel van de organisatie, heeft vuile aanvallen op Israëlische soldaten en burgers gelanceerd. Internationale mensenrechtenorganisaties hebben deze aanslagen veroordeeld als oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.
8. Irak / VS versus Ansar al-Islam (sterfgevallen door 27)
Volgens overheidsregistraties zijn 27-dodelijke slachtoffers geregistreerd tijdens dit op staten gebaseerde conflict. De soennitische groep Ansar al-Islam, met vestingen in Irak en Syrië, werd in 2001 opgericht als onderdeel van de salafistische islamistische beweging om de Sharia-wetgeving strikt op te leggen in dorpen rondom Biyara en Halabja. De groep verwierf haar opstandige status na de 2003 VS en internationale coalitie-invasie in Irak, toen de militanten probeerden de door Amerikanen geleide troepen en hun Iraakse bondgenoten te bestrijden. Ansar al-Islam bleef de Iraakse regering bevechten, zelfs nadat de Verenigde Staten hun troepen uit Irak hadden teruggetrokken en uiteindelijk zijn militanten naar Syrië stuurden om de vestiging daar te bestrijden als onderdeel van de nog steeds voortdurende Syrische burgeroorlog. De groep is door de Verenigde Naties, Israël, Australië, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada geïdentificeerd als een terroristische organisatie. Het kondigde de samenvoeging met de Islamitische Staat in 2014 aan, waarmee het officieel zijn bestaan als zijn eigen entiteit oploste.
7. Israël versus PIJ (31 sterfgevallen)
Dit conflict tussen de Israëlische regering en de islamitische organisatie Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) heeft 31 doden tot gevolg gehad. Gevormd in 1981, is het doel van de PIJ de volledige vernietiging van de staat Israël en de vestiging van een soevereine, islamitische, Palestijnse staat. Door de Europese Unie, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, Israël, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada bestempeld als een terreurgarnituur, ontvangt PIJ het grootste deel van haar financiële steun uit Iran. Nadat Israël en Egypte op Harakat al-Muqawamah al-Islamiyya hadden gekeerd, nam de bedreiging van PIJ gestaag toe in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook, waarbij Iran zijn activiteiten bleef steunen. Er wordt algemeen aangenomen dat Syrië ook financiële steun biedt aan PIJ.
6. Iran versus PJAK (sterfgevallen door 219)
Het conflict van Iran met de Partij van het Vrije Leven van Koerdistan (PJAK) heeft geleid tot maar liefst 219 sterfgevallen. Het gewapende conflict tussen de Islamitische Republiek Iran en de etnische afscheidingsgezinde Koerdische guerrillagroep PJAK begon in 2004, nadat de laatste een reeks aanvallen uitvoerde in de Koerdische provincie van Iran en de omliggende gebieden bewoond door Koerden. Leiders van PJAK hebben zich geregistreerd en eisen een autonome Koerdische regio binnen de bestaande staat, waarin de partij het bestuur van grotere theocratie van Iran kan vervangen door een democratisch gekozen federale regering te implementeren. Ze stellen voor dat ze, gezien deze bevoegdheden, alle etnische minderheden, inclusief Koerden, Azeri's en Soennietische Arabieren, het recht op zelfbestuur zouden verlenen. Na gewelddadige schermutselingen in de zomer van 2011 werd tussen beide partijen een staakt-het-vuren afgekondigd, waarbij Iran de overwinning claimde en PJAK alle gewapende operaties beëindigde.
5. Rusland versus het emiraat in de Kaukasus (sterfgevallen door 359)
Het gewapende conflict in de Noord-Kaukasus tussen Rusland en militanten van de Kaukasus-emiraat heeft het leven van minstens 359-mensen opgeëist. De opstand, die volgde op het officiële einde van de tien jaar durende Tweede Tsjetsjeense Oorlog, heeft militanten aangetrokken uit het Midden-Oosten, Centraal-Azië, Noord-Afrika en Europa. Het conflict heeft voornamelijk oorlog gevoerd in de Russische subjectrepublieken Tsjetsjenië, Ingoesjetië, Dagestan en Kabardië-Balkarië. De Kaukasus-emiraat definieert zichzelf als een jihadistische organisatie die van plan is de Russische troepen uit de Noord-Kaukasus te verdrijven en daar een onafhankelijk islamitisch emiraat op te richten.
4. Turkije vs. PKK (sterfgevallen door 599)
Het conflict tussen de Republiek Turkije en de Arbeiderspartij van Koerdistan (PKK) heeft geleid tot 599-doden. Het conflict begon toen de PKK de scheiding van de Turkse staat eiste om een onafhankelijk Koerdistan op te richten, met de bevoegdheden van een autonome regering om grotere culturele en politieke rechten voor de Koerden te waarborgen, die deze rechten binnen Turkije werden ontzegd. Het conflict werd voornamelijk gevoerd in het zuidoosten van Turkije, waar de PKK regelmatig aanvallen uitvoerde vanuit de naburige regio Koerdistan in Irak. Dit zorgde ervoor dat Turkije reageerde met veelvuldige grondinvasies en luchtaanvallen, omdat de militaire middelen van de Koerdische regionale regering ontoereikend bleken om de PKK-operaties in de regio effectief te bestrijden.
3. Irak versus ISIS (sterfgevallen door 834)
Volgens officiële cijfers heeft de aanval van de Islamitische Staat in Irak, Syrië en de grotere Levant-regio het leven van maar liefst 834-mensen opgeëist. De Islamitische Staat in Syrië (ISIS), een militante organisatie van salafistische jihadistische extremisten die voornamelijk bestaat uit soennitische Arabieren uit Irak en Syrië, nam het gebied over dat werd bezet door 10 miljoen mensen. Onlangs heeft de Islamitische Staat zich verkondigd als een wereldwijd kalifaat en streeft het naar volledige politieke, religieuze en militaire controle over moslims van over de hele wereld. Sinds de oprichting in 1999 is de Islamitische Staat in toenemende mate berucht geworden sinds de conflicten tussen Iraakse opstandelingen en door de VS geleide coalitietroepen, alvorens uiteindelijk de actieve rol als voornaamste aanstichter in de Syrische Burgeroorlog te spelen. De Verenigde Naties houden de Islamitische Staat verantwoordelijk voor schendingen van de mensenrechten en oorlogsmisdaden, omdat de terroristische organisatie gedreigd heeft een etnische zuivering van historische proporties uit te voeren. Na het falen van Irak om de activiteiten van de Islamitische Staat te beteugelen, zijn meer dan 60-landen direct of indirect betrokken geraakt bij het voeren van oorlog tegen de terreurgroep.
2. Syrië versus FSA (842 sterfgevallen)
Syrië's conflict met de Vrije Syrische Armay (FSA) heeft geleid tot 842-doden sinds een groep van zeven overgelopen officieren en soldaten, die eerder deel uitmaakten van de Syrische strijdkrachten, besloten om de FSA te vormen als hun eigen bataljon tijdens de Syrische burgeroorlog. Met het identificeren van alle Syrische veiligheidstroepen die burgers aanvallen als hun vijanden, wilde de FSA het systeem naar beneden halen. Eind 2011 fuseerde FSA met de Free Officers Movement, die meestal bestaat uit soennitische moslims en bepaalde minderheidsgroepen, waaronder Alawites, Druzen en Koerden.
1. Jemen / VS tegen AQAP (sterfgevallen door 1,140)
De al-Qaida op de opstand van het Arabisch Schiereiland (AQAP) in Jemen heeft volgens de officiële gegevens tot een schokkende 1,140-dood geleid. Dit gewapende conflict tussen de regering van Jemen, met Amerika als bondgenoot, en al-Qaeda-gelieerde cellen is vaak de frontlinie van de 'Global War on Terror' genoemd. Jemen verhoogde zijn inspanningen om al-Qaeda-cellen in 2001 te bestrijden en verklaarde officieel de openlijke oorlog tegen de beruchte terreurorganisatie in 2010. In 2011, strijd Jemen tegen al-Qaeda viel samen met de 'Jemenitische revolutie', waarbij jihadisten begonnen met het gouvernement te grijpen om het te verklaren als een emiraat.
