Langste Rivieren In Afghanistan

Afghanistan is een land in Zuid-Azië dat grenst aan de noordelijke en westelijke regio's van Pakistan en de oostelijke regio's van Iran. Het land grenst aan zes landen en zij zijn China, Iran, Pakistan, Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan en bestrijken een totale oppervlakte van 652,230 vierkante kilometers. 58% van zijn land wordt gebruikt voor landbouw en bosbedekking 2.1%, terwijl 29.8% voor ander gebruik is. Volgens 2012-cijfers bestrijkt het totale geïrrigeerde land 32,080 vierkante kilometers. In Afghanistan is de totale hoeveelheid hernieuwbare waterbronnen 65.33 kubieke kilometer en het totale aantal onttrekkingen van zoet water voor alle gebruik, inclusief huishoudelijk, industrieel en landbouw, is 20.28 kubieke kilometers per jaar.

De Amu Darya is de langste rivier die door Afghanistan stroomt, terwijl de Helmand de langste rivier is die volledig door het land stroomt. De Amu Darya stroomt ook door Tadzjikistan, Oezbekistan en Turkmenistan. Het hete weer van Afghanistan droogt de rivieren op in het droge seizoen. De hooglanden van het land en de bergbeken ondersteunen de rivieren. Tijdens de winter is de stroom van de rivier continu vanwege het smeltende ijs. De rivieren lopen op verschillende plaatsen leeg, afhankelijk van de gevolgde koers. De gedeelde rivieren hebben ook geleid tot territoriale geschillen en waterverdrag ondertekend door individuele landen heeft de geschillen opgelost. Hieronder zijn de langste rivieren in Afghanistan.

Amu Darya

De Amu Darya-rivier is 879 mijl lang. De rivier is afkomstig van Qal'eh'ye Panjeh in Afghanistan bij de kruising van de rivieren Vakhsg en Panj. Het stroomt vervolgens naar het noordwesten om de overblijfselen naar de Aralzee af te voeren of in de woestijnen te verdwijnen. De rivier heeft een stroomgebied van 534,739 vierkante kilometers. De hoge bergen zorgen voor de benodigde neerslag om de stroming in stand te houden, omdat stroomafwaarts verhoogde verdamping het rivierwater vermindert. De rivier biedt water voor irrigatie. In de 5E eeuw gebruikten mensen die langs de rivier lagen hun water voor irrigatie en vestiging van steden. In het verleden zorgde de rivier voor de territoriale grens van Groot-Iran uit Turan. Vóór 1970 vertakte de rivier zich in vele zijrivieren om een ​​delta te vormen voordat ze de Aralzee inliep. In de 1950s begon de Sovjet-Unie enorme hoeveelheden water af te voeren die waren ingesteld om katoen en andere plantages in het laagland van de rivier te irrigeren. Door 1960 werd het Karakum-kanaal voltooid om water van de kant van Turkmenistan naar het westen te transporteren naar Mary en Ashgabat. Deze afleiding resulteerde in een afgenomen hoeveelheid rivierwater die in de zee stroomde. Toen de irrigatie toenam op de hete, droge uiterwaarden, werd het zoutgehalte in de rivier en de bodem onvruchtbaar. In de 21st Century stroomde de rivier niet langer af in de Aralzee. Populieren, Jupiters en bramen groeien in de bergrand van de rivier. In het lagere gebied domineren wilgen, duindoorn en oleasters in de lagere regionen. Zout- en droogteresistente bomen groeien op de laagste punten. De rivier is verstoken van vissen en vogels.

Helmand

De Helmand stroomt voor 715-mijlen en loopt volledig binnen de grenzen van Afghanistan. De rivier ontspringt in de Baba Range, Oost-Centraal Afghanistan, stroomt zuidwaarts het land in, verandert koers naar een korte noordwaartse stroom en leegt in de Helmand-moerassen in de zuidwestelijke grens van de staat en Oost-Iran. De rivier heeft vele zijrivieren, waaronder de Tarnak en Arghandab. Langs de loop van de rivier werd in Kajak een reservoir gebouwd om water te leveren voor irrigatieschema's en overstromingen. Een andere dam leidt het water naar een kanaal. De rivier biedt de perfecte omgeving voor een grote groep trekvogels. De voornaamste bedreiging voor de rivier is het streven van Afghanistan naar projecten voor de ontwikkeling van waterbronnen. De bouw van Kamal Khan Dam op de benedenloop van de rivier en de renovatie van de Kajaki-dam vernietigen de natuurlijke stroming van de rivier en vervuilen hem ook.

Hari

De Hari-rivier is afkomstig van de westelijke hellingen van de Selseleh-ye Kuh-e Baba Range, die uitlopers zijn van het Hindu Kush-gebergte in Centraal-Afghanistan. De rivier stroomt vervolgens naar het westen langs de Chaghcharan en Herat, een oude stad, daarna naar het noorden waar het Turkmenistan binnengaat en verdwijnt in de Karakum-woestijn. De Jam River ontmoet de Hari-rivier in de Minaret of Jam, een aantal 120-mijlen stroomopwaarts van de oude stad Herat. Met een lengte van 684-mijlen, biedt de rivier de Hari water voor irrigatie, enkele van de productieve landen van Afghanistan. De Afghan-India Friendship Dam is een dam gebouwd in de provincie Heat voor hydro-elektrische en irrigatiedoeleinden. De geschiedenis verwijst naar de rivier als de rivier Sarayu, die een religieuze plaats bood waar Boeddhistische monniken leefden en werden aanbeden.

Panj

De Panj-rivier, een zijrivier van de Amu Darya-rivier, loopt voor 572-mijlen. De rivier ontspringt aan de samenvloeiing van de rivier de Pamir en de rivier de Wakhan in het dorp Qila-e Panja. Vanaf de samenvloeiing stroomt het naar het westen om de grens tussen Tadzjikistan en Afghanistan te vormen. Voorbij de stad Khorog in Tadzjikistan, ontmoet de rivier de zijrivier, de rivier de Bartang, en de samengevoegde rivier stroomt naar het zuidwesten om toe te treden tot de rivier Vakhsh die de Amudarya-rivier vormt. In de late 20TH eeuw speelde de strategische locatie van de rivier een belangrijke rol in de Sovjetregering en de Sovjet militaire operaties in Afghanistan. Het waterverdrag tussen het land en de Sovjet-Unie stelt Afghanistan in staat om negen kubieke meter te trekken, maar het land trekt 2 miljoen als teken van al het water, volgens het verdrag kan het proces de natuurlijke stroming van de rivier beschadigen.

Territoriale geschillen

Afghanistan en Iran hebben generaties lang ruzie gemaakt over de rechten op de wateren van de Helmandrivier. Iran beweert dat het een claim heeft op een deel van het rivierwater en protesteert ook tegen Afghanistan-activiteiten die de Helmand-rivier tijdens het droge seizoen opdrogen. De geschillen gaan door ondanks waterverdragen en commissarissen uit beide landen die grenzen en operaties proberen te bespreken die de bestaande conflicten zullen verlichten.

Alle grote rivieren in Afghanistan zijn gevoelig voor degradatie en vervuiling door menselijke activiteiten zoals waterkeringen en de aanleg van kanalen, die worden gebruikt om rivierwater af te buigen om landbouwgronden te bevloeien en hydro-elektriciteit te produceren. De langste rivier in het land had een delta in zijn bek, maar vandaag stroomt er bijna geen water de zee in. Tijdens de droge maanden drogen de rivieren meestal op omdat er weinig water langs de loop van de rivier loopt. Het land moet regelen dat het water wordt omgeleid naar schema's als de rivieren moeten overleven.