De Zuidelijke Oceaan bestaat uit de zuidelijkste oceanische wateren van de aarde. Het is de vierde grootste oceaan op aarde. Op geologische basis is de Zuidelijke Oceaan de jongste oceaan van allemaal en werd gevormd over 30 miljoen jaar geleden toen de continenten van Zuid-Amerika en Antarctica uit elkaar gingen en de Drake Passage zich opende. De Zuidelijke Oceaan is over het algemeen erg diep met de diepte in de meeste delen van 13,000 tot 16,000 ft. Deze oceaan is zeer rijk aan natuurlijke hulpbronnen en het leven in zee. Blauwe walvissen, pelsrobben, kolossale inktvissen, pinguïns, orka's, enz., Bewonen de wateren van deze oceaan. Een overvloed aan aanbod van fytoplanktons in de wateren hier moedigt een rijk en gevarieerd zeeleven aan. De Zuidelijke Oceaan heeft een aantal marginale zeeën en doorgangen. Enkele van de belangrijke waterlichamen die deel uitmaken van de Zuidelijke Oceaan worden hieronder vermeld:
Amundsen Sea
Een arm van de Zuidelijke Oceaan, de Amundsenzee, ligt voor de kust van het Marie Byrd-gebied van West-Antarctica. De oostelijke en westelijke uitgestrektheid van de Amundsenzee worden gemarkeerd door respectievelijk de Cape Flying Fish en Cape Dart. De Thwaites Ice Tongue strekt zich uit in deze zee die in de meeste delen met ijs bedekt blijft.
Bellingshausen-zee
Deze zee ligt voor de westkust van het Antarctische schiereiland. Het Peter-eiland ligt in het noorden van deze zee. Het Alexander-eiland en de Cape Flying Fish bevinden zich respectievelijk ten oosten en ten westen van deze zee. De Bellingshausen-zee heeft een oppervlakte van ongeveer 487,000 vierkante km.
Davis Sea
De Daviszee is een deel van de Zuidelijke Oceaan dat zich uitstrekt tussen de Shackleton en de West Ice Shelves langs de kust van Oost-Antarctica. De zee heeft een maximale diepte van 4,300 ft en volgens sommige accounts heeft deze een oppervlakte van 21,000 vierkante km.
D'Urville Sea
De D'Urville Sea, vernoemd naar een Franse ontdekkingsreiziger, ligt voor de kust van Oost-Antarctica. Meer specifiek, de zee ligt ten noorden van de kust van Adélie Land.
Drake Passage
Een watermassa tussen de Zuid-Shetland-eilanden van Antarctica en de Kaap Hoorn van Chili, de Drake Passage is gelegen in het gebied waar de wateren van de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan en de Zuidelijke Oceanen samenkomen. De Drake Passage heeft een lengte van 800 km wat de kortste route is tussen Antarctica en de dichtstbijzijnde landmassa. De zee is hier erg schokkerig en gevaarlijk voor passerende schepen. De Drake Passage is echter ook populair voor observatie van het leven in de zee, zoals walvissen, dolfijnen en verschillende soorten zeevogels, waaronder pinguïns die in de regio gedijen.
Ross Zee
Een diepe baai van de Zuidelijke Oceaan, de Ross Sea bestaat tussen Marie Byrd Land en Victoria Land of Antarctica. De wateren van de Rosszee zijn rijk aan voedingsstoffen die de groei van plankton ondersteunen en die op hun beurt een overvloed aan mariene fauna begunstigt. 10-soorten zoogdieren, 6-vogelsoorten en 95-vissoorten staan erom bekend in de wateren van de Rosszee te leven. De zee is de plaats van veel wetenschappelijk onderzoek.
Scotia Sea
De Scotia-zee ligt op de grens tussen de Zuid-Atlantische Oceaan en de Zuidelijke Oceaan. De Drake Passage ligt ten westen van deze zee terwijl de Scotia Arc de grenzen van de Scotia-zee bepaalt in de andere drie richtingen. De zee heeft een oppervlakte van 900,000 vierkante kilometer en een maximale diepte van 19,757 ft.
Weddell Sea
De Weddell-zee is een diepe baai aan de kust van Antarctica. De zee heeft een oppervlakte van 2,800,000 vierkante km. Het Antarctisch Schiereiland definieert de grens van de zee naar het westen, terwijl het Coats Land van Oost-Antarctica de grens vormt van de Weddell-zee in het oosten. De zee is over het algemeen zwaar bevroren en fungeert daarom als een barrière voor schepen die op weg zijn naar de Antarctische kust. De Weddell-zee is rijk aan zeefauna met stormvogels, zeehonden en pinguïns die gedijen in de wateren van deze zee.
Voorgestelde zeeën in de Zuidelijke Oceaan
Verschillende andere delen van de Zuidelijke Oceaan zijn door sommige organisaties genoemd, maar moeten nog worden erkend door toonaangevende geografische instanties. Deze omvatten de Samenwerkingszee, de Kosmonautenzee, de Somovzee, de Mawsonzee, de Lazarevzee en enkele anderen.
