De Koningen Van Het Moderne Marokko

Marokko is een land in Noord-Afrika met een geregistreerde geschiedenis die delen van bijna drie millennia omvat. De eerste Marokkaanse staat werd opgericht door de Idrisid-dynastie. Gedocumenteerde records beginnen met de Feniciërs die het land tussen de 8th en de 6th Centuries BC koloniseerden. In de 5e eeuw v.Chr. Breidde de staat Carthago zijn dominantie uit over de kustgebieden van Marokko en regeerde de regio tot aan de 3rd eeuw voor Christus, en delen van het achterland werden geregeerd door verschillende inheemse monarchen. De monarchen waren voornamelijk de Berbers en de regel eindigde in 40 na Christus toen het gebied werd geannexeerd door het Romeinse Rijk. Rond het midden van de 5e eeuw na Christus veroverden de Vandalen de regio en door de 6E eeuw had het Byzantijnse rijk het hele gebied ingenomen. In het begin van de 8e eeuw na Christus veroverden de moslims het gebied en in 740 AD brak het gebied af van het heersende Umayyad-kalifaat. Bijna een halve eeuw later vestigde de Idrisid-dynastie de staat Marokko. Onder de dynastie van Almohad en Almoravid domineerde Marokko de Maghreb en Spanje. De dynastie van Saadi regeerde dat het land begint in 1549 tot 1659, en van 1667 heeft de dynastie van Alaouites tot op heden in Marokko geregeerd. De eerste koning was Yusef Ben Hassa die regeerde van 1912 tot 1927 en de zittende koning is Mohammed VI die de leiding nam in 1999.

Yusef Ben Hassan

Hij werd geboren in 1882 en begon zijn regeerperiode in 1912, en van toen regeerde hij tot zijn dood in 1927. Hij kwam aan de macht na het beërven van de positie van zijn broer. De regering van de koning zag vele opstanden zoals de Berber-opstand in de Rif-berg. Hij veranderde het hof van Fez in Rabat om zijn veiligheid te verzekeren. Deze beweging maakte Rabat sindsdien de hoofdstad van het land. Temidden van turbulente tijden had de koning vele onderscheidingen op zijn naam staan. Ze omvatten de Orde van Bloed van Tunesië en het Grootkruis van het Legioen van Eer van Frankrijk dat hij in 1912 behaalde.

Mohammed V

De in 1909 geboren koning kwam uit de Alaouite-dynastie. Tijdens de Holocaust in 1941, gaf hij de mening om de Joden op dezelfde manier te behandelen als de moslims. Hij werd verbannen naar Madagascar van 1953 naar 1955 voordat hij werd erkend als een sultan toen hij terugkwam. Hij was twee jaar lang sultan voordat hij in 1957 koning werd tot zijn dood in 1961. Hij had drie vrouwen die hem kinderen baarde, een van hen werd zijn opvolger. Een internationale luchthaven, evenals lanen en universiteiten, zijn naar hem vernoemd vanwege de erfenis die hij verliet. Hij had tal van onderscheidingen op zijn naam, zoals de Orde van het bloed van de Tunesische Republiek, onder andere.

Mohammed Ben Aarafa

Hij was een verre verwant van koning Mohamed V. Hij bereikte de macht van de Fransen toen Mohamed V werd verbannen. Het Spaanse protectoraat herkende de regering van de koning niet. Protesten tegen hem leidden tot een betere weg naar onafhankelijkheid. Hij had weinig invloed dan andere koningen, zoals de kleinzoon van Mohammed V die de naam Mohammed IV gebruikt en de regeerperiode van de koning negeert die hetzelfde regeringsnummer had.

Hassan II

Van de moderne Marokkaanse koningen was hij de langst dienende koning. Zijn regering begon in 1961 tot zijn dood in 1999. Hij was de oudste zoon van Mohammed V van de tweede vrouw, Lalla. Hij had een goede opleiding toen hij een diploma rechten behaalde aan de Universiteit van Bordeaux. Vóór zijn regering verbannen de Fransen hem samen met zijn vader in 1953. Zijn regering was conservatief en leidde tot een slecht mensenrechtenrecord. Hij zorgde ervoor dat Marokko een meerpartijen politiek systeem bereikte. Hij had echter aanzienlijke bevoegdheden uit de grondwet die de oppositie uitlokten. In 1965 leidde hij naar de ontbinding van het Parlement, waardoor hij een directe heerser werd. Hij handhaafde echter alle wegen van de parlementaire democratie. Bovendien ervoer zijn regering vele relletjes en demonstraties. Hij overleefde twee moordpogingen in de 1970s. Tijdens zijn bewind kon Marokko Ifni terugwinnen, dat toen een Spaans protectoraat was. Zijn buitenlandse beleid beïnvloedde het land echter en Algerije heeft tot op de dag van vandaag een gespannen relatie met Marokko. Toerisme en landbouw speelden een belangrijke rol in het inkomen van het land tijdens zijn bewind. Sommige mensen beschuldigen hem echter van het executeren van veel burgers.