John Ruskin was een Engelse kunstcriticus, kunstbeoefenaar, sociaal denker en filantroop van het Victoriaanse tijdperk. Zijn geschriften omvatten gevarieerde onderwerpen zoals geologie, architectuur, onderwijs en politieke economie onder anderen. In al zijn geschriften benadrukte Ruskin het verband tussen de natuur, de maatschappij en kunst en maakte gedetailleerde schetsen en schilderijen van de natuur zoals landschap, rotsen, planten en dieren. Hij was populair in de late 19-eeuw tot de Tweede Wereldoorlog met zijn eerste deel van "Modern Painter" in 1843, waarmee hij veel aandacht kreeg. Zijn werk is de basis geweest voor verschillende academische studies, terwijl zijn ideeën en zorgen tegenwoordig algemeen worden erkend vanwege hun impact op het milieu en duurzaamheid.
5. Vroege leven
Ruskin werd geboren op februari 8, 1819, aan zijn neven, John James Ruskin en Margaret Cox. Hij werd geboren in 54 Hunter Street, Londen. Zijn jeugd zag een tegengestelde invloed van beide ouders die felle ambities voor hem hadden. Zijn vader hielp hem om de Romantiek te ontwikkelen. Zijn ouders hielden van het werk van Shakespeare en Walter Scott en bezochten het huis van Scott in 1838. Margaret Ruskin leerde de jonge Ruskin de bijbel van het eerste tot het laatste hoofdstuk telkens opnieuw te lezen. De taal van de King James Bijbel had een blijvende invloed op Ruskin. Hij ging door homeschooling en trad toe tot Peckham School van 1834 tot 1835.
4. Carrière
Ruskins leven werd beïnvloed door uitgebreide en bevoorrechte reizen tijdens zijn jeugd. De reizen stelde hem in staat zijn smaak te bepalen en zijn opleiding te verbeteren. Hij ontwikkelde ook inspiratie voor het schrijven van de verschillende reizen die hij met de vader ondernam. Ruskin's eerste publicatie was in 1829 en was een gedicht met de titel "On Skiddaw and Derwent Water." In 1834 publiceerde hij korte artikelen voor London's Magazine of Natural History. In 1843 produceerde hij het eerste deel van "Modern Painter" dat zijn reactie was op critici van Turners foto's. Ruskin voltooide zijn eerste architecturale werk in 1849 met de naam "The Seven Lambs of Architecture." Hij was ook docent en een openbare docent in de 1850s en de 1860s. Hij werd benoemd tot hoogleraar Fine Art aan de Universiteit van Oxford in 1869
3. Belangrijke bijdragen
Theoretici en beoefenaars in verschillende disciplines zijn schatplichtig aan Ruskin. Sommige van Ruskin's werk heeft verschillende architecten beïnvloed, zoals Sullivan en Frank Lloyd Wright. Hij was een inspiratie voor veel christelijke socialisten, terwijl zijn ideeën de werken van verschillende economen vertelden. Ruskin doceerde over een breed scala van onderwerpen die de toenmalige politieke en sociale behoeften van de samenleving aansnijden. Zijn lezingen waren zo populair dat ze twee keer moesten worden gegeven. In 1871 richtte Ruskin het St. George's Fonds op dat later een gilde werd. Het gilde herleefde traditioneel landelijk handwerk en moedigde onafhankelijkheid aan. Hij vestigde ook een museum dat voornamelijk kunstwerken had die door de werkende mannen in de stad werden geproduceerd.
2. Uitdagingen
Hoewel Ruskin een getalenteerde persoonlijkheid was met verschillende onderscheidingen, werd zijn leven ook gekenmerkt door controverses en uitdagingen. In 1877 lanceerde hij een aanval op de schilderijen van James Whistler waarvoor Whistler een rechtszaak tegen hem had aangespannen. Het incident heeft zijn reputatie aangetast en heeft mogelijk geleid tot zijn geestesziekte. Ruskin's huwelijk met Effie Gray duurde slechts zes jaar en leidde tot verschillende speculaties. Zijn achtervolging voor de jonge Rose La Touche geconfronteerd verzet van het meisje van het gezin en afwijzing door het meisje. Zijn mentale ziekte vertraagde de meeste van zijn werken en reizen, vooral tegen het einde van zijn leven.
1. Dood en erfenis
De periode vanaf de late 1880s was de meest onproductieve jaren van Ruskin. Hij was gestaag in verval en kon niet zoveel reizen als hij wilde. Hoewel zijn verjaardag 80th wijd werd gevierd, was hij nauwelijks bewust van de viering aangezien zijn gezondheid aanzienlijk was verslechterd. Ruskin stierf op 80-leeftijd door influenza in januari 20, 1900. Zijn werk en invloed zijn wereldwijd gevierd. Zijn werk is ook vertaald in het Frans en andere talen over de hele wereld. Ruskin werd door Gandhi begroet als "magische spreuk" op hem geworpen door Ruskin's werk, "Unto this Last." Zijn werk blijft invloed uitoefenen op moderne architecten en kunstenaars.
