Kennecott was een bloeiende mijnbouwlocatie in het Valdenz-Cardova Census Area in Alaska, in de VS. Het ligt naast de Kennecott-gletsjer, ten noordoosten van de Valdez, en maakt deel uit van het nationaal park en het reservaat St Elias. Kennecott was een belangrijk gebied voor koper-mijnwerkers in de vroege 1900s. Het gebied dat de kampen en mijnen omvat, is nu een nationaal historisch monument.
The Rise of Copper Mines in Kennecott
In de zomer van 1900 ontdekte een groep goudzoekers malachiet in Kennecott. Een paar dagen later werd chalcocite ook op dezelfde locatie ontdekt. Met de financiële steun van de familie Havemeyer zocht Stephen Birch naar mijnsites in Alaska. Birch bracht de zomers van 1901 door naar 1902 om winst te maken voor de ontwikkeling van Kennecott. Havemeyer, Ralph en Schultz werden de eigenaren van Alaska Copper and Coal Company. Tijdens de zomer van 1901 bezocht Birch het bedrijf om de hoeveelheid koper in de mijnen te bemonsteren en te verifiëren. Hij ontdekte dat de mijn van Bonanza op dat moment de grootste hoeveelheid koper ter wereld had. In 1906 verwierf Birch $ 30 miljoen van Alaska Syndicate, een kapitaal dat werd gebruikt om een spoorlijn aan te leggen, een stoomschip te kopen en de mijnen te ontwikkelen. In 1911 werd koper voor het eerst vervoerd door de spoorlijn. 1916 was het hoogtepunt van de koperproductie. Kennecott-kopermijnen waren Bonanza, Jumbo, Mother Lode, Erie en Glacier. Glacier functioneerde alleen in de zomer. Veel werknemers zijn naar de stad verhuisd om in de mijnen te werken en andere zakelijke activiteiten te ontplooien. Tijdens de ongeveer 27-jaren heeft de kopermijnbouw in Kennecott een omzet van meer dan $ 100 miljoen gegenereerd.
Afval van kopermijn in Kennecott
In 1925 voorspelde de geoloog van Kennecott een uitputting van koper in de mijnen. Bij 1930s waren de meeste kopermijnen uitgeput. De Glacier Mine werd afgesloten in 1929, terwijl de Mother Lode officieel werd gesloten in juli 1938. De andere drie mijnen zijn in september 1938 gesloten. Arbeiders en inwoners verlieten de stad om elders naar kansen te zoeken. De laatste trein verliet de stad op november 10, 1938 met slechts een gezin van drie dat als stadsbeveiliging had gediend. De meeste arbeiders hebben hun spullen achtergelaten. De stad was vrijwel een spookstad, met zeer weinig inwoners.
Toerisme in Kennecott vandaag
Kennecott is een populaire toeristische bestemming geworden, vooral na de 1980s. De meeste toeristen bezoeken Kennecott om de oude kopermijnen en gebouwen te verkennen. Nationaal park en reservaat St Elias en de Wrangell-bergketens trekken ook toeristen naar Kennecott. Het gebied werd in 1986 uitgeroepen tot Nationaal Historisch Oriëntatiepunt. Het land in de Kennecott Mill Town werd aangekocht door de National Park Service in 1998, dat nu de molen en verschillende stadsgebouwen renoveert. De meeste gebouwen moeten worden gerenoveerd omdat ze al meer dan zestig jaar in de steek zijn gelaten. Sommige gebouwen en structuren zijn nog steeds in particulier bezit.
Populaire activiteiten voor toeristen die het spookstadje bezoeken, zijn gletsjerwandelingen en het verkennen van de verlaten molen. Toeristen kunnen ook wandelen in de Bonanza-, Jumbo- en Erie-mijnen. Erie Mines kijkt uit op de Icefall van de trappen, waardoor toeristen een duidelijk beeld krijgen van de prachtige ijsval.
