Beroemd Kunstwerk: De Moeder Van Whistler

Whistler's Mother is een olie op canvas schilderij gemaakt in 1871 door James McNeil Whistler. Oorspronkelijk genoemd geworden Regeling in Grijs en Zwart No.1, schildert het schilderen Anna McNeil af die zogenaamd voor een model stond dat niet opdook te verschijnen. Anna zit met haar handen op haar schoot geklemd terwijl ze gestaag naar ogenschijnlijk niets kijkt. In het schilderij gebruikt Whistler grijs en zwart om de toon van het schilderij te impliceren. Anna wordt verondersteld een van de meest aanbiddende fans van het werk van zijn zoon te zijn, verklarend welk plezier ze trok uit het poseren voor de schilderijen van Whistler. Naast het werken aan het schilderij, ontwierp Whistler een lijst voor het schilderij dat vandaag nog steeds het schilderij bevat.

James McNeil Whistler

James Whistler werd geboren in 1834 en was een Amerikaanse schilder en oprichter van de kunstbeweging Tonalisme, die al op jonge leeftijd interesse toonde in tekenen. Hij trad in dienst bij de Imperial Academy of Fine Arts in 1845, waar hij traditionele tekeningen leerde. Naast het curriculum bestudeerde Whistler intens de technieken en kunstvormen van andere kunstenaars. Na het overlijden van zijn vader volgde hij een militaire academie op het westelijke punt waar hij werd gediskwalificeerd vanwege zijn slechte cijfers. In 1855 vestigde Whistler zich in Parijs, waar hij verder studeerde in de kunst. Zijn beweging naar Frankrijk werd het keerpunt voor zijn kunstcarrière door hem in staat te stellen om te communiceren met andere kunstenaars en kunstwerken. Zijn populariteit steeg in de 1860s na zijn schilderij Symphony in White, No. 1. Whistler stierf in 1903 in Londen, Engeland.

Locatie

Na het voltooien van het schilderij, diende Whistler het werk in bij The Royal Academy die het met tegenzin accepteerde en op een onbetamelijke locatie hing. Het Musée du Luxembourg kocht het schilderij in 1891 en veranderde zijn toekomst ten goede. Het schilderij bleef tot het 1922 in het grote museum toen het schilderij werd overgebracht naar het Louvre. Het Musée d'Orsay in Parijs is sinds 1966 het permanente huis van het schilderij geweest. Het schilderij is beschikbaar voor weergave in andere topmusea over de hele wereld.

Legacy en financiële waarde

Whistler's Mother heeft zijn plek in de kunst verdiend en is geklasseerd met andere grote meesterwerken zoals de Scream en Mona Lisa. Ondanks de afwijzing en de slechte ontvangst van het schilderij in Engeland, kreeg Whistler's Mother bekendheid in andere landen en werd tentoongesteld in het Musée du Luxembourg. Ten tijde van zijn vrijlating werd het schilderij bekritiseerd als een symbool van verdriet en rouw vanwege de donkere en sombere kleurkeuzes. Hoe dan ook, het schilderij wordt zeer gewaardeerd door de Amerikaanse gemeenschap en is van invloed op veel gebieden. Whistler's Mother wordt gezien als een weergave van het moederschap, de affectie van kinderen en de waardering voor hun ouders en de familiewaarden van de 19e eeuw. Ter gelegenheid van het moederschap zijn er op veel plaatsen replica's gemaakt van hetzelfde soort, evenals andere kunstwerken zoals het moeders Memorial Ashland. Whistler's Mother is te zien in andere artistieke werken, zoals films, literatuur en muziek. Whistler's Mother is het eigendom van de Franse overheid en is niet te koop. Het schilderij is echter uitgeleend aan andere musea in het buitenland die het wereldicoon willen weergeven.