Endemische Vogels Van Ethiopië

Ethiopië is een federale parlementaire republiek gelegen in de Hoorn van Afrika met zijn hoofdstad in Addis Abeba, die ook de grootste stad van het land is. Het is de 27^th grootste land ter wereld met een oppervlakte van 435,071 vierkante mijlen. Deze grote omvang maakt Ethiopië ecologisch divers, variërend van droge gebieden tot tropische bossen in het zuiden. De natie heeft een hoog endemisch gehalte met 31-soorten endemische zoogdieren en meer dan twintig soorten endemische vogels. In totaal zijn er meer dan 850 vogelsoorten die in het land zijn opgenomen. In dit artikel zullen we de endemische vogels in het land bespreken.

Endemische vogels van Ethiopië

Blauwvleugelige gans

De blauwvleugelige gans is een relatief grote gans die ongeveer 28 inches lang is, waarbij de kop bleker is dan het lichaam. De voeten en de snavel zijn zwart, terwijl die van de jongere vogels saaier zijn. Het voedt met begrazing en is voornamelijk 's nachts actief. De IUCN heeft de vogel opgesomd als kwetsbaar met de ganzenpopulatie die achteruitgaat. De grootste bedreiging is gewoonteverlies en overmatige jacht op vlees.

Ethiopische siskin

De Ethiopische siskin wordt lokaal aangeduid als de tweekoppige siskin of de Abessijn Siskin. Het is een kleine vogel van minder dan vier centimeter lang met een dunne puntige snavel. De mannetjes hebben het hele hoofd en de nek roetzwart. Hun natuurlijke habitat is montane bossen en open graslanden. Er zijn twee paaitijden in een jaar; Mei-juni en augustus-oktober. Ze zijn territoriaal tijdens de broedperiode.

Geelkeelse zaadeter

De natuurlijke habitat van deze vogel is tropisch en subtropisch struikgewas. Het bevordert droge gebieden, vooral op rotsachtige hellingen met dikke plekken van scrubs. Het is in de familie Fringillidae en geeft de voorkeur aan wonen in hooglandgebieden in tegenstelling tot laaglanden. Het wordt door de IUCN als een bedreigde soort genoemd, waarbij gewoonteverlies de belangrijkste bedreiging vormt.

Prince Ruspoli turaco

De natuurlijke habitat van deze vogel is subtropische, droge bossen. Het werd voor het eerst ontdekt door Prins Ruspoli in 1892 en later onderzocht door T. Salvadori die de Ruspoli de naam gaf ter ere van de oprichter. Het bovenlichaam is groen, terwijl de rug en de staart donker zijn. Tijdens het vliegen vertoont het kleurrijke vlekken van heldere kleuren. De snavel en de oogring zijn fel rood.

Stresemann bush crow

Stresemann bush crow is een lichtgrijze vogel met zwarte staart en vleugels. De snavel is ook zwart en is gebogen aan de punt. Deze vogel is 11 inches lang en weegt 4.6 oz. De bush-kraai voedt zich met keverlarven en wordt vaak gevonden in de buurt van weidegronden. Koemest is rijk aan keverlarven. De veranderingen in voedingspatronen van de lokale Ethiopische herders hebben het bestaan ​​van de vogel negatief beïnvloed. Eerder liepen ze rond koeienmest bedekt met losse grond. Het particuliere grondbezit heeft echter tot overbegrazing geleid en door intensieve aanplant van gewassen wordt de vogel zijn voer ontzegd. De IUCN heeft de vogel als bedreigd beschouwd vanwege zijn beperkte leefgebied en beperkte bereik.

Bedreigingen en instandhoudingsinspanningen

Menselijke activiteiten zijn genoemd als de belangrijkste bedreigingen voor het bestaan ​​van deze vogels. Bosbranden hebben ook bijgedragen aan de dood en het verlies van gewoonten en dus de inspanningen voor instandhouding verder onder druk gezet. De IUCN heeft alarm geslagen over de snelle afname van het aantal turacos waarvan de populatie wordt geschat op 2,500-volwassenen in 2010.