De VS en Canada zijn zeer vreedzame buren. Als het echter om grensafbakening gaat, delen de twee landen niet allemaal dezelfde meningen. De betwiste grensgebieden worden hieronder uiteengezet.
5. Machias Seal Island
Machias Seal Island is gelegen in de Golf van Maine, ongeveer 10 mijl ten zuidoosten van Cutler, Maine. Het wordt beschouwd als onderdeel van een reeks rotsen en eilandjes van Grand Manan Island. De relatie met het Grand Manan-eiland wordt echter betwist door verschillende geologen. Machias Seal Island is kaal en heeft geen bomen en is vanwege zijn ligging tussen Bay of Fundy en de Golf van Maine vele dagen gebonden aan mist. De soevereiniteit van het Machias Seal Island wordt al enkele jaren betwist door de VS en Canada. Beide landen bleven interesse tonen op het eiland. Canada is doorgegaan met het bezetten van de vuurtoren, terwijl Canadese kustwacht de leiding nam. Canada heeft het eiland ook opgenomen als een federaal en provinciaal kiesdistrict. De VS is de vuurtoren echter blijven negeren. Hoewel het claimt van het eiland, hebben de VS nooit haar aanwezigheid daar gehandhaafd.
4. Straat van Juan de Fuca
Straat van Juan de Fuca is een waterlichaam dat ongeveer 96 mijlen lang is en fungeert als de uitlaat voor de Salish Zee naar de Stille Oceaan. Het wordt gedefinieerd als een kanaal door de USGS. Het kanaal strekt zich oostwaarts uit van de Stille Oceaan tussen Vancouver Island, Washington Olympic schiereiland, en British Columbia naar Haro Strait. De Straat van Juan de Fuca wordt doorkruist door internationale schepen van Port Angels in Washington tot Victoria in British Columbia. De zeestraat blijft onderwerp van een grensgeschil tussen de VS en Canada. Het geschil gaat echter over de 320-kilometer zeewaartse grens die zich westwaarts uitstrekt vanaf de zeestraat. Elk van de twee regeringen stelde een grens voor op basis van het concept van equidistantie, maar ze selecteerden verschillende basispunten, wat leidde tot een verschil in de lijnen. Hoewel de oplossing van het geschil heel eenvoudig is, wordt gevreesd dat het, als het wordt opgelost, andere nog hangende maritieme grensgeschillen kan beïnvloeden.
3. Beaufort Sea
De Beaufortzee maakt deel uit van de Noordelijke IJszee in het Northwest Territory, Alaska en Yukon. Mackenzie River mondt uit in de zee. De Beaufort-zee is het grootste deel van het jaar bevroren en heeft een zwaar klimaat. De zee is rijk aan aardolie en natuurlijke gassen, met exploratie gaande. Zeehondenjacht en vissen worden ook in grote lijnen beoefend. De Amerikaanse overheid heeft waarschuwende commerciële visserij aangenomen om overbevissing te voorkomen. De VS en Canada zijn langdurig in discussie over het wigvormige deel van de Beaufortzee op de internationale grens. Het gedeelte bevindt zich in de Amerikaanse staat Alaska en het Canadese grondgebied van Yukon. Canada steunt de uitbreiding van het gebied tot de zee van de landgrens tussen de twee landen. De VS claimt de uitbreiding van de grenslijn naar het Canadese gedeelte van de Beaufortzee, waardoor een betwist gebied van 8,100 vierkante mijlen ontstaat.
2. Noordwest Passage
De noordwestpassage is een zeeroute naar de Stille Oceaan via de Noordelijke IJszee aan de kust van Noord-Amerika via de Arctische Archipel. De archipel heeft verschillende eilanden gescheiden van elkaar en het vasteland van Canada door verschillende Arctische waterwegen die gezamenlijk de noordwestelijke doorgangen worden genoemd. De Northwest Passage werd eeuwenlang verkend als een mogelijke navigatieroute voordat een succesvolle passage werd gemaakt in 1903-1906 door Roald Amundsen. De soevereiniteit van de passage wordt al decennia lang betwist tussen de VS en Canada. De Canadese regering heeft aanspraak gemaakt op een deel van de wateren van de passage, vooral die op de Canadese Arctische Archipel. Canada heeft dus het recht om doorvoer door de wateren te dwarsbomen. Maritieme Naties zoals de Europese Unie en de VS classificeren de wateren echter als internationale zeestraat met buitenlandse schepen die het recht hebben om zonder enige beperking door de doorgang te gaan. Het geschil tussen Canada en de VS vloeide voort uit de 1969 passage van de US tanker door de wateren. In 1985 was de Amerikaanse regering woedend over de actie van de Canadese kustwacht om zijn vaartuig te inspecteren voordat het door de Arctische archipel ging. In 1986 heeft de Canadese regering een verklaring afgelegd waarin het recht op de wateren wordt bevestigd.
1. Ingang van Dixon
De ingang van Dixon is een zeestraat in de Stille Oceaan die ongeveer 50 mijl lang is. Het bevindt zich aan de Amerikaans-Canadese grens, tussen Alaska in de VS en British Columbia in Canada. Het gebied werd onderzocht in 1787 door George Dixon, aan wie de zeestraat is vernoemd. Dixon Entrance is een deel van de Inside Passage-scheepvaartroute en vormt de maritieme grens tussen Canada en de VS. De locatie van de grenslijn was het onderwerp van geschil tussen de S en Canada. Een regel die "AB" wordt genoemd, is gedefinieerd in het 1903 Alaska Boundary Treaty, dat de noordelijke grens aangeeft. De betekenis van de regel wordt betwist door de twee landen. Canada dringt erop aan dat de lijn de internationale zeegrens is, terwijl de VS van mening is dat de lijn bedoeld was om de landmassa's van elk land te definiëren. De lijn wordt dus niet door de VS herkend als de officiële grens. De VS definieerden een maritieme grenslijn tussen de twee landen in 1977. De twee lijnen snijden elkaar om vier gebieden te vormen, twee in het noorden en de andere twee in het zuiden. De twee gebieden in het noorden worden geclaimd door de twee landen en zijn 2,789 en 51.5 vierkante kilometers. De twee gebieden in het zuiden zijn niet geclaimd.
