De oceaan is een krachtige kracht die het land snel en dramatisch kan raken.
Klimaatverandering heeft, onder impuls van menselijke activiteit, verstoringen veroorzaakt in de anderszins relatief voorspelbare krachten van de oceanen. Deze verandering dreigt het eindige land van laaggelegen eilanden en de beperkte zoetwaterreserves in te slikken. De oceaan absorbeert ook de verhoogde koolstofdioxide die verantwoordelijk is voor stijgende temperaturen, de zuurniveaus in het zoute water verhoogt, de beschermende rifformaties verder uitholt en het overlevingsvermogen van visbestanden waarop veel eilandstaten leven, vermindert.
De Alliantie van kleine eilandstaten vertegenwoordigt een groep 44-landen die strijden tegen deze verschrikkelijke omstandigheden die hun bestaan dreigen te vernietigen.
Tuvalu, een lid van AOSIS, staat voor een gevaarlijk, onzeker scenario als een van de eerste landen ter wereld die de uitdaging van zwellende oceanen moet aangaan. Ondanks internationale inspanningen om de effecten van het drastisch veranderen van het klimaat in te tomen, blijven laaggelegen eilandnaties de dupe van de onverbiddelijke reactie van de oceaan. Terwijl het land geleidelijk overstroomd wordt, kan het kleine Tuvalu het eerste slachtoffer worden van door de mens veroorzaakte klimaatverandering en een voorbode zijn van gebeurtenissen die zich aan de oevers van de planeet voordoen.
Zoutwaterbedreiging
Gelegen tussen de bekende eilanden Australië en Hawaï, omringd door duizenden mijlen van open oceaan, de natie Tuvalu woont in een gebied een tiende van de grootte van Washington, DC Bestaande uit drie rif eilanden en zes atollen in de Stille Zuidzee De oceaan, de top van Tuvalu, ligt ongeveer vijf meter boven de oceaan en het grootste deel van het land ligt onder de twee meter. Als zodanig beschouwen de Verenigde Naties het als waarschijnlijk dat Tuvalu de eerste natie zal zijn die een compleet verlies van landmassa te verduren krijgt als gevolg van klimaatverandering, hoewel, voordat het land wordt bestreken, andere problemen zullen voorkomen dat menselijke populaties overleven op het eiland.
Een verlies van de zoetwatervoorziening op Tuvalu presenteert de eerste dreigende dreiging die voortvloeit uit het stijgende oceaanwater. Naarmate de hevige stormvloeden toenemen, raken rioolwaterzuiveringsinstallaties verontreinigd met zout water, waardoor het proces dat onbehandeld rioolwater steriliseert, wordt verpest. Het onbehandelde rioolwater en zeewater stromen dan over en filteren in zoetwaterbronnen, waardoor de toch al schaarse voorraad drinkwater wordt aangetast.
De afvalwater- en zoutwaterverontreiniging van zoetwater Tuvaluan vormt ook een bedreiging voor de landbouwproductie. Veranderende klimaatpatronen hebben het voorkomen van droogte op de noordelijke eilanden al verhoogd, waardoor er moeilijke omstandigheden zijn ontstaan voor de productie van gewassen en het onderhoud van dieren. Beperkte zoetwaterreserves, verminderd door droogte en besmetting, zullen voorkomen dat Tuvalu zichzelf voedt zonder import, zelfs voordat het drinkwater opraakt.
Zouten van vruchtbare gronden, steriliseren van de oceaan
Stijgende oceanen verdringen vruchtbaar land op een vergelijkbare manier dat zeewater langzaam zoet water zal vervangen; deze vitale bronnen vervuilen. Dit is niet zonder precedent, regelmatige stormvloeden hebben geresulteerd in een catastrofe op Tuvalu.
In 1972 elimineerde Cyclone Bene kritische vegetatie en boomgewassen door zoutwaterverzadiging van vruchtbare grond. Een van de belangrijkste hoofdbestanddelen van het eiland, moeras taro, heeft de neiging gevoelig te zijn voor schommelingen, omdat het gewas groeit in putten waar zout water zich verzamelt in plaats van terug te trekken in de oceaan. Geconfronteerd met voedselschaarste, hebben veel bewoners tijdens deze crisis ook bijna complete vernietiging van huizen behandeld op het grootste atol, Funafuti.
Verhoogde temperatuur en verzuring van oceanen zullen extra stress veroorzaken op de voedselproductie in Tuvalu. Door de mens veroorzaakte klimaatverandering zal naar verwachting de hoeveelheid koolstofdioxide en warmte die in de oceaan wordt geabsorbeerd, verhogen en de zuurgraad en de gemiddelde watertemperatuur verhogen. Zuur verzwakt plaatselijke voederriffen en het pantser van schaaldieren, terwijl hitte het koraal bleker maakt en de overlevingskansen onder warmtegevoelige soorten vermindert.
Het elimineren van de leefomgeving van eetbare zeedieren en het intensiveren van de stress van de hitte zal de voedselproductieproblemen verergeren. De erosie van koraal vermindert de bescherming die riffen bieden tegen schommelingen tijdens zwaar weer en tsunami's, waardoor de schade veroorzaakt door deze gebeurtenissen vergroot wordt.
Vernietiging van soevereiniteit bedreigt cultuur
De cultuur en politiek van Tuvalu draaien meestal rond een vreedzaam bestaan. In feite doet het land geen moeite om een permanent leger te handhaven. Wanneer de cultuur echter te maken krijgt met een overlevingsstrijd, kan de druk op de bewoners resulteren in een culturele ineenstorting.
Voedselschaarste veroorzaakt door de vernietiging van land en zoet water stelt inwoners van Tuvalu bloot aan een groter risico op ziekte als gevolg van slechte voeding of vervuild water. Tuvalu's geografische isolatie voorkomt ontsnapping aan pandemieën en vergroot de moeilijkheid om internationale hulp te ontvangen. Rampen zoals tsunami's en cyclonen oefenen een grotere destructieve kracht uit vanwege de klimaatverandering, waardoor de kans op een nieuwe catastrofale gebeurtenis die vergelijkbaar is met die van 1972, groter wordt.
Naarmate meer en meer Tuvaluanen migreren naar Nieuw-Zeeland en Australië, assimileren individuele vertegenwoordigers van de cultuur die normaal gesproken de tradities van Tuvalu doorgeven aan buitenlandse levensstijlen. Uiteindelijk, als water volledig het land claimt, zal Tuvalu zijn soevereiniteit volledig verliezen, waardoor Tuvaluanen gedwongen worden om de wetten en gebruiken van andere naties te volgen.
De vermindering van de kwaliteit van de gezondheid en de eliminatie van de soevereiniteit van Tuvalu zal een ongekende nadruk leggen op de cultuur van de 10,782-bewoners, van wie de meesten Polynesische afkomst claimen met een minderheid die is geboren uit Micronesische afkomst. Ondanks het vreedzame karakter van de Tuvaluanen, zal de concurrentie om steeds meer middelen te schrikken, de blootstelling aan intensivering van natuurrampen en opname in samenlevingen die gewelddadiger zijn dan die van hen waarschijnlijk de cultuur van Tuvalu op permanente basis veranderen.
Tuvalu redden
Er is een reeks VN-vergaderingen gehouden over klimaatverandering en de oceaangebonden bedreigingen gericht op aanbevelingen die de hoeveelheid broeikasgassen van landen beperken, met name van grote economieën die het meest hebben geprofiteerd van een industrieel tijdperk aangedreven door fossiele brandstof . Een vermindering van de uitstoot van broeikasgassen vermindert de kans op hogere temperaturen en de aanhoudende verzuring van de oceanen - de belangrijkste oorzaken van ernstige problemen voor Tuvalu en andere eilandstaten.
Non-profitorganisaties zoals het Rode Kruis werken samen met inwoners van Tuvaluan om de lokale bevolking te informeren over kwesties op het gebied van veiligheid, paraatheid, gezondheid en onderwijs. Deze organisaties helpen het risico dat Tuvalu tegenkomt op verschillende manieren te verminderen, zoals het organiseren van puinopruiming aan wal en het planten van bomen in vlakke gebieden met een lage dichtheid. Het reinigen van takjes, takken en ander puin verwijdert potentieel dodelijke projectielen opgepikt door tyfoonwinden, terwijl het planten van natuurlijke barrières trage oceaanstoten veroorzaakt.
Wetenschappers bestuderen sedimentatiepatronen, in de hoop natuurlijke processen na te bootsen die het eiland lijken te versterken tegen opdringend water met het potentieel om de totale landmassa te ondersteunen. Hoewel geen van deze oplossingen garanties bieden, bieden ze de hoop dat er op de lange termijn voldoende kan worden gedaan om te voorkomen dat het land wordt vernietigd.
Afwijkende meningen
Ondanks de cataclysm van meedogenloos oceaanwater waarvan de meeste klimaatwaarnemers geloven dat Tuvalu zal verdrinken, suggereert onderzoek uitgevoerd door Paul Kench van de School of Environment van de Universiteit van Auckland dat het verdwijnen van Tuvalu geen uitgemaakte zaak is.
Zijn studie van koraalrifeilanden in de Stille en Indische Oceaan verzamelde gegevens over 600 van deze landmassa's, waarbij de reactie van het eiland op de zwellende oceaanniveaus werd gemeten. Hij ontdekte dat ongeveer 80 procent van de koraalrifeilanden dezelfde landmassa heeft of in omvang toenam, terwijl slechts 20 procent landmassa-reducties zag. Dit bewijs suggereert dat de hoeveelheid verloren land als gevolg van het stijgende oceaanwater minder is dan de meeste waarnemers zouden verwachten.
Kench wijst erop dat koraalriffen veel beter kneedbaar zijn dan andere soorten land, waardoor een grotere oceaanaanpassing mogelijk is in vergelijking met meer vaste grondsoorten. De atollen en riffen reageren op golven van sediment door op te tillen en van positie te veranderen. Sommige delen van Tuvalu zijn in tien jaar tijd opgelopen tot 14 hectare land, terwijl het meest bevolkte eiland, Funafuti, in vier decennia meer dan 106-meters heeft afgelegd.
Onzekere toekomst
Tuvalu wordt met uitsterven bedreigd zonder gemakkelijke oplossingen en garandeert niet dat pogingen om de natie te redden, zullen werken of zelfs een verschil maken tegen de immense kracht van de oceaan. Sommige onderzoekers denken dat 2100 een stijging van twee meter van de oceaan kan veroorzaken, waardoor het land en de huizen van veel eilandstaten en kustgebieden dicht bij grote watermassa's worden vernietigd. Tuvalu lijkt waarschijnlijk de eerste verdronken natie te worden, een gebeurtenis die moet dienen als een waarschuwing voor de miljoenen mensen die worden blootgesteld aan stijgend water op laaggelegen gebieden.
AOSIS-landen hebben herhaaldelijk hun ontsteltenis geuit over vergaderingen van de VN-assemblee over het gebrek aan vooruitgang in de richting van internationale doelstellingen voor klimaatverandering, zoals de vermindering van broeikasgassen die zouden moeten helpen om problemen als gevolg van veranderingen in de oceanen in de wereld te verzachten. Een van de meest recente VN-topconferenties in Lima is doorgegaan met het ontwikkelen van beleid dat emissies vermindert, geld inzamelt voor het Groene Klimaatfonds van de VN en landen die het minst hebben geprofiteerd van fossiele brandstoffen gecompenseerd met de grootste gevolgen.
In de tussentijd blijven bewoners van Tuvalu hun leven leiden onder de constante dreiging dat ze uiteindelijk worden weggespoeld van de eilanden waar ze van houden als klimaatgebeurtenissen zoals droogtes en stormvloeden ernstiger worden.
Premier Tuvalu, Enele Sopoaga, presenteerde de volgende hypothese aan de wereldleiders in Lima, waarin hij de essentie uitdrukt van de catastrofe die zijn land te verduren krijgt als gevolg van de klimaatverandering:
"Wat zou je doen als je geconfronteerd werd met de dreiging van de verdwijning van je natie?"
