King George I van Groot-Brittannië Was een Duitser?
George Ik ben Georg Ludwig geboren op mei 28th, 1660 in Hannover, Duitsland voor Ernest Augustus en Sophia of the Palatine (kleindochter van de Engelse koning James I). Ernest Augustus was een keurvorst van Hannover, en het ambt werd doorgegeven aan George na zijn vaders dood in 1698. Ondanks dat hij in 1714 koning van Engeland werd, bleef hij keurvorst van Hannover tot de tijd van zijn dood.
Een Duitse erfgenaam van de Engelse troon
In 1682 was George getrouwd met zijn neef Sophia Dorothea van Celle, maar scheidde haar twaalf jaar later van beschuldiging van overspel. Hij sloot haar op in het kasteel van Ahlden, waar ze oud werd en stierf. Henry VIII van Engeland was in de vorige eeuw gescheiden van de Rooms-katholieke kerk en in 1701 keurde het Engelse parlement de wet van nederzetting goed, die was ontworpen om een opeenvolging van protestantse monarchen te verzekeren. Dit maakte George derde in lijn met de troon van Engeland na prinses Anne en zijn moeder, Sophia. Het was een andere zaak dat de regels van overerving 57-personen dichter bij de troon brachten dan George, maar laat het niet gezegd worden dat George zijn plaats niet verdiende. Tijdens de Spaanse Successieoorlog van 1701 tot 1714 vocht George met groot onderscheid tegen de Fransen. Het jaar viel samen met de dood van Queen Anne, die in 1702 was opgestegen naar de Engelse troon. George's moeder was ook twee maanden geleden overleden en had hem tot erfgenaam van de troon gemaakt.
Een impopulair, maar toch Dilligent, koning
De Tories zouden de verbannen rooms-katholieke James Edward verkozen hebben, maar George werd met steun van de Whig-partij tot koning van Engeland gekroond. George's reputatie was hem echter voorafgegaan en er waren donkere geruchten over zijn behandeling van zijn vrouw. Tot zijn verdienste, onderdrukte hij met succes de Jacobitische opstanden van 1715 en 1719 bedoeld om de Stuarts tot de troon te herstellen, maar bleef onpopulair onder zijn onderdanen in Engeland. Om de slechte wil van het publiek te verergeren, had George ik twee Duitse minnaressen die werden beschimpt vanwege hun hebzucht.
George, ik deed oprechte inspanningen om zijn verplichtingen als koning na te komen. Hij kon geen goed Engels spreken en communiceerde met zijn overheersende Whig-ministers in het Frans. Hij was echter indirect verantwoordelijk voor de teloorgang van het kabinet, dat grotendeels de regering bestuurde tijdens het bewind van koningin Anne. Hij stopte met het bijwonen van vergaderingen van het kabinet en onderbrak in plaats daarvan zijn macht en ontmoette zijn ministers persoonlijk.
Hoewel zijn sluwe diplomatieke vaardigheden hem in staat hadden gesteld om een strategische alliantie met Frankrijk te smeden van 1717 tot 1718, kon hij niet altijd zijn zin krijgen in binnenlandse aangelegenheden. Hij had te maken met formidabele ministers, zoals Sir Robert Walpole en burggraaf Charles Townshend, die weigerden Engels beleid te vormen volgens George's Hannoveraanse belangen. De ministers namen al snel ontslag uit protest en voegden zich bij de zoon en erfgenaam van George om een stevige oppositie te vormen binnen de Whig-partij. George I verafschuwde zijn zoon, en hij vermoedde dat de toekomst George II niet zijn eigen kind was.
Later Years and Legacy
Terwijl politieke onvoorziene omstandigheden zich voordeden, hadden Walpole, Townshend en de zoon van George I, George II, zich verzoend met de koning door 1720. In hetzelfde jaar kreeg de South Sea Company een enorme financiële tegenslag. Onderzoeken onthulden een schandaal, waarin George en zijn Duitse minnaressen blijkbaar betrokken waren bij transacties van twijfelachtige legaliteit met het bedrijf. Het was alleen de vindingrijkheid van Walpole in het Lagerhuis die de koning redde van openbare schande over de hele wereld. In ruil daarvoor moest George I vervolgens Walpole en Townshend aanzienlijke speelruimte geven in hun beleidsvormingsagenda's en spoedig op hun oordeel afgaan. George I stierf aan een beroerte in juni 11th, 1727 in zijn geboorteplaats, Hannover. Behalve George II liet de overleden koning ook een dochter achter, Sophia Dorothea, die vervolgens met Frederik William I van Pruisen trouwde en de moeder werd van Frederik de Grote.
