De cultuur van Madagaskar is een samensmelting van verschillende culturen van zijn multi-etnische bevolking. De cultuur van het land weerspiegelt de oorsprong van het Malagassische volk en vertoont opvallende overeenkomsten in bepaalde aspecten met de culturele praktijken van Zuidoost-Aziaten en Oost-Afrikanen. De cultuur van het land wordt ook beïnvloed door de culturen van de Arabische, Indiase, Franse, Engelse en Chinese kolonisten in het land.
7. Sociale overtuigingen en gebruiken in Madagaskar
De Malagassische samenleving bestaat uit een kleine klasse van elites en bourgeois en een grote lagere klasse. Een kaste-systeem was wijdverspreid in de vroege Merina-samenleving, maar op kaste gebaseerde discriminatie is geleidelijk verwaterd met de tijd. Hoewel gendergerelateerde verschillen ook geleidelijk aan verdwijnen uit de Malagassische samenleving, is er nog steeds een duidelijke variatie in de rollen die mannen en vrouwen spelen in het land. Mannen zijn de primaire broodverzorgers in de meeste gezinnen, terwijl vrouwen meestal kleine baantjes hebben of de rol van huisvrouw spelen. Vrouwelijke empowerment en onderwijs in de afgelopen tijd hebben vrouwen echter aangemoedigd om hun rol te diversifiëren en ook politiek te worden in Madagaskar.
Huwelijken in Madagaskar hebben een verschuiving laten zien van gearrangeerde huwelijken naar liefdeshuwelijken. De huwelijksdouane verschilt ook per etnische groep. De Betsileos bijvoorbeeld, spelen veel belang in de voorouderlijke geschiedenis en familieachtergrond van de potentiële echtgenoot en als ze eenmaal volledig tevreden zijn, raadplegen ze een astroloog om een datum voor het huwelijk vast te stellen. Het huwelijk tussen neven en nichten is niet ongewoon bij de Bara-bevolking. Deze mensen offeren ook een koe op die de vestiging van een huwelijksband symboliseert. Polygynie kwam vaker voor in de precolonialistische leeftijd en in sommige gebieden zou bijna de helft van de mannen meer dan eens getrouwd zijn. Echtscheiding is gebruikelijk in de Malagassische samenleving. Vrouwen verlaten gewoonlijk hun geboortehuizen om bij hun man te wonen, hetzij in een kerngezin, hetzij in de familie van hun echtgenoot. De arbeidsverdeling is zowel leeftijd- als geslachtsafhankelijk. Vrouwen domineren de huiselijke sfeer terwijl mannen omgaan met de professionele sfeer. Hoewel mannen en vrouwen volgens de wet recht hebben op gelijke erfenis, erven mannen in de praktijk het land en het huishouden, terwijl vrouwen sieraden en bezittingen van het huis erven. Kinderen in de Malagassische samenleving leren hun ouderen te respecteren en leren van hen over het leven. Onderwijs is verplicht voor kinderen van 6 tot 14, maar veel kinderen van schoolgaande jaren op het platteland gaan niet meer naar school om deel te nemen aan landbouwwerkzaamheden op het land.
6. Keuken van Madagascar
De Malagassische keuken is gebaseerd op rijst als een hoofdbestanddeel van het dieet en wordt bij bijna elke maaltijd geconsumeerd. Rijst wordt geserveerd met verschillende soorten garnering, genaamd kabaka, die bonen, rundvlees, kip of vis kan bevatten. Een bouillon bereid met groene bladgroenten genoemd romazava wordt ook vaak geserveerd met rijst. De bijgerechten zijn in de gefrituurde, gekookte, gegrilde of gekookte vorm. Tomatensaus in de hooglanden en kokosmelk in de kustgebieden worden toegevoegd aan de gekookte bijgerechten om de smaak van het gerecht te verbeteren. Andere additieven die worden gebruikt om smaak toe te voegen aan de Kabaka zijn gember, kruidnagel, kurkuma, vanille, knoflook, uien en zout. Een verscheidenheid aan kruiden wordt ook gebruikt om smaak toe te voegen aan de smaakpapillen van een persoon en wordt tijdens een maaltijd toegevoegd in plaats van tijdens het koken. Deze omvatten Sakay (gemaakt van kille pepers) en pikante of zoete pickles van fruit. In de dorre gebieden van Madagaskar wordt zeboe door de mensen grootgebracht en wordt zeboemelk vaak aan groentegerechten toegevoegd. Zoete aardappel, cassave, maïs, gierst, yams zijn de belangrijkste soorten voedsel die worden geconsumeerd in deze droge gebieden. De verschillende etnische groepen in Madagaskar hebben hun eigen voedsel-taboes die ofwel te allen tijde worden waargenomen, ofwel tijdens speciale omstandigheden zoals zwangerschap of borstvoeding.
5. Kleding van Madagascar
Kledingstijlen variëren in verschillende regio's van Madagaskar. Een groot deel van de stedelijke bevolking van het land volgt de westerse stijl van aankleden. In de hooglanden, landelijke gebieden en afgelegen plaatsen van het land worden traditionele jurken nog steeds gedragen. Zowel mannen als vrouwen dragen een lamba, een traditionele omslag die rond de taille wordt gedragen. Vrouwen dragen vaak een bijpassende shawl over hoofd en schouders. In de hooglanden sieren zowel mannen als vrouwen een witte wikkel op hun schouders boven hun kledingstuk. In het land worden verschillende soorten strooien hoeden gedragen die de dragers beschermen tegen de krachtige zonnestralen.
4. Muziek van Madagascar
Het muzikale toneel in Madagascar is zeer divers en beïnvloed door de verschillende culturen die de geschiedenis van het land hebben gevormd. De muziek van het land behoort tot een van de drie categorieën van traditionele, populaire en hedendaagse muziek. De scène met traditionele muziek vertoont lokale variaties. Rock, hiphop, folk rock, jazz zijn enkele van de populaire muziekstijlen die in Madagaskar populair werden in de tweede helft van de 20 eeuw. Hedendaagse muziek is een samensmelting van traditionele muziek met moderne instrumenten. Muziek wordt niet alleen gespeeld als een bron van vermaak, maar heeft ook een belangrijke rol te spelen in spirituele, culturele en historische evenementen en ceremonies. De Valiha, een muziekinstrument gemaakt van bamboe weerspiegelt de Zuidoost-Aziatische oorsprong van een deel van het Malagassische volk en vertoont overeenkomsten met instrumenten die tegenwoordig in de Filippijnen en Indonesië worden gebruikt.
3. Literatuur en kunst
Madagascar heeft een rijke mondelinge literaire traditie waarin epische gedichten zoals Ibonia, historische verslagen, mythologische verhalen en legendes generaties lang mondeling zijn doorgegeven. De vroegste schriftelijke verslagen die hier zijn geproduceerd, bevatten informatie over kruidengeneesmiddelen en religieuze riten die zijn neergeschreven door "wijze mannen" of ombiasy met behulp van het Arabische script genaamd sorabe dat werd geïntroduceerd door de Arabische zeilers. De Europeanen waren de eersten die de mondelinge geschiedenis en traditie van Madagaskar in de geschreven vorm documenteerden. Raombana was de eerste geschiedkundige uit Madagaskar die de geschiedenis van Merina (de geschiedenis van de grootste etnische groep van Madagascar) in de vroege 19 eeuw vastlegde. Tijdens de koloniale periode bloeide de literatuur op Madagascar en werden er een aantal op het Westen geïnspireerde literaire werken geproduceerd. Poëzie in de Europese stijl, romans, tijdschriften, enz. Werden nu in het land geschreven door de Malagassische geleerden. De hedendaagse Malagasy-dichters en -schrijvers promoten het gebruik van de Malagasi-taal en mengen het goed met de orale tradities die in het land de ronde doen om een schat aan Malagassische literatuur te produceren. Een aantal ambachtelijke vormen worden beoefend in Madagaskar. Deze omvatten zijde weven; het weven van plantmaterialen om matten, manden, hoeden, enz. te produceren; houtsnijden; getrokken draadwerk; borduurwerk, etc.
2. Godsdiensten en festivals van Madagaskar
De overgebleven bevolking van Madagaskar bestaat grotendeels uit christenen. De religie verspreidde zich in het land na de komst van de christelijke missionarissen in 1818. De regerende koningin Ranavalona Ik steunde de verspreiding van de religie niet en vervolgde de bekeerlingen, maar haar erfgenaam, koningin Ranavalona II, was een strikte aanhangster van het christendom en onder haar heerschappij floreerde de religie in Madagaskar. Tegenwoordig integreren de meeste christenen in het land de traditionele religie met het moderne christendom en blijven ze de voorouderlijke aanbidding uitvoeren. Islam is een andere religie die door een significante minderheid in Madagaskar wordt beoefend. De religie werd in de Middeleeuwen geïntroduceerd door de Arabieren en Somalische handelaars. De religie slaagde er echter niet in het binnenland te verspreiden en aanhangers van de islam zijn primair beperkt tot de provincies Antsiranana en Mahajanga van het land. Over 7% van de bevolking van Madagaskar beoefent de islam. Het hindoeïsme is ook in het land geïntroduceerd door de Gujarati-handelaren die zich daar vestigden voor de handel.
Christelijke feesten worden met veel pracht en praal gevierd in Madagaskar. Seculiere feestdagen die hier worden waargenomen, zijn de Memorial Day op 29 in maart ter nagedachtenis aan hen die hun leven hebben opgeofferd in de 1949 French Malagasy War en de Labor Day op de derde donderdag van de maand mei. De rechten en vrijheden van vrouwen worden erkend op de Internationale Vrouwendag. De onafhankelijkheid van het land van de Franse overheersing wordt gevierd op 26 in juni. De Celebration of the Dead, een dag gewijd aan de voorouders, wordt op november 1 waargenomen.
1. Sports Arts In Madagascar
moringue, een inheems hand tot hand vechtspel is populair in de kustgebieden van Madagaskar. Zebu-worstelen wordt ook beoefend in de landelijke gebieden van het land. Fanorona is een bordspel dat enorm populair is in de hooglanden van Madagaskar. Hier wordt ook een groot aantal westerse sporten gespeeld. Rugby wordt beschouwd als de nationale sport van het land. Voetbal wordt hier ook gespeeld. Het Franse spel van Jeu de Boules wordt veel gespeeld in de hooglanden en stedelijke gebieden van Madagaskar en het land heeft zelfs een wereldkampioen in het spel voortgebracht. Het land deed het eerst mee aan de Olympische Spelen in 1964. Sommige scholen in het land bieden een aantal sporten aan, zoals voetbal, judo, basketbal, tennis, boksen, enz., Aan de studenten.
