Landen Met Het Hoogste Aantal Unesco-Ingeschreven Immateriële Culturele Elementen

Ontastbaar cultureel erfgoed

Immaterieel cultureel erfgoed is de representaties, praktijken, uitdrukkingen en kennis die gemeenschappen, groepen en individuen herkennen als onderdeel van hun cultureel erfgoed. Ze worden op verschillende manieren uitgedrukt, waaronder taal, podiumkunsten, sociale praktijken, kennis en vakmanschap. Cultureel erfgoed wordt voornamelijk doorgegeven van de ene generatie naar de andere. Ze kunnen worden opgenomen en opgeslagen, maar kunnen niet worden aangeraakt of bewaard in fysieke vormen. De 2003-conventie voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed bepaalt wat ze zijn en de juiste stappen naar hun instandhouding.

Immaterieel cultureel erfgoed is essentieel voor het behoud van culturele diversiteit in het licht van de voortdurende globalisering. Ze helpen ook om de interculturele dialoog tussen mensen met verschillende culturele achtergronden te bevorderen. Het bevordert op zijn beurt respect voor verschillende manieren van leven. Het belang van ICH is niet in hun manifestatie, maar eerder de rijkdom aan kennis en vaardigheden die het doorgeeft aan volgende generaties. Ze zijn ook belangrijk omdat ze tegelijkertijd hedendaags, levend en traditioneel zijn. Ze worden beoefend door mensen in zowel landelijke als stedelijke centra. Mensen van verschillende culturele groepen delen ook vaak de ICH. Het kunnen buurgemeenschappen zijn of groepen die in één keer met elkaar in contact zijn gekomen. Het helpt dus om het gevoel van eenheid tussen verschillende groepen te versterken. Om deze te behouden, moeten ze worden geïdentificeerd en terecht worden toegeschreven aan de betreffende groep.

Soorten immaterieel cultureel erfgoed

ICH probeert cultureel erfgoed te behouden met de mensen of de gemeenschap door het proces te beschermen dat de gedeelde kennis en vaardigheden mogelijk maakt voor de toekomstige generaties. Food heritage is het andere aspect dat het probeert te behouden. Sommige hiervan omvatten de Mexicaanse keuken en het traditionele Japanse dieet onder anderen. Digitaal erfgoed is een weergave van het ICH in het digitale formaat.

Top drie landen

De toonaangevende landen die zijn ingeschreven door UNESCO met immaterieel cultureel erfgoed elementen zijn China, Japan en Zuid-Korea. Andere landen met de hoogste aantallen zijn Turkije, Spanje, Kroatië, Frankrijk en België. China heeft 38 immateriële culturele elementen die zijn ingeschreven door UNESCO. China ratificeerde de conventie in 2004. Er is een commissie ingesteld om toe te zien op het proces om meer elementen aan de verzameling toe te voegen. Sommige van deze items uit China omvatten de Kun Qu Opera, artistieke apparaten en artefacten onder anderen. Japan heeft 22 immateriële culturele elementen die zijn ingeschreven door de UNESCO. Er is een commissie die belast is met het toezicht op deze elementen. Ze rapporteren periodiek aan het internationale orgaan en spelen ook een rol bij de toevoeging van nieuwe elementen aan de verzameling. Zuid-Korea heeft 19 immateriële culturele elementen die zijn ingeschreven door de UNESCO. De eerste die werd vermeld was de oude muziek en dans uitgevoerd in een voorouderlijk heiligdom in Seoul. Het werd vermeld in 1964. De meest recente waren de bladgouddecoratie in 2006.

Belang van immaterieel cultureel erfgoed

UNESCO heeft effectief bijgedragen aan het behoud en zorgde voor de continuïteit van verschillende ICH's bij verschillende groepen mensen in verschillende delen van de wereld. Het heeft ook geholpen met de verbetering en waardering van verschillende aspecten van culturen die verschillende groepen omhelzen. Daarbij is de integratie tussen verschillende volkeren verbeterd. Via de comités die in verschillende landen zijn gevestigd, worden steeds meer elementen aan de collecties toegevoegd.