Een zwart gat kan worden gedefinieerd als een regio in de melkweg waar de zwaartekracht zo groot is dat geen enkel voorwerp kan ontsnappen, inclusief licht. Alle materie in de buurt wordt samengeperst en samengeperst om zo min mogelijk ruimte in te nemen. Door er licht naar toe te trekken, is het zwarte gat onzichtbaar vanaf de aarde. Sommige zwarte gaten werden gevormd toen het universum werd gecreëerd, terwijl anderen werden gemaakt wanneer een ster instortte. Zwarte gaten verschillen in grootte, sommige zijn klein en andere enorm. In dit artikel kijken we naar de supermassieve zwarte gaten (SMBH). De eenheid voor het meten van de zwarte gaten bevindt zich in zonnemassa's of in vergelijking met de massa van de zon in het zonnestelsel.
De Monster
Het zwarte gat van Monster is het grootste in het universum. Het gat bevindt zich op een afstand van 250 miljoen lichtjaren verwijderd. Het bevindt zich in het sterrenstelsel NGC 1277 en is de grootste component in het gaststelsel. Het zwarte gat was van Remco van den Bosch een vooraanstaande Duitse astronoom. Dit gigantische gat is zo groot dat het, gemeten tegen de baan van planeet Neptunus, elf keer groter is en de massa de grootte heeft van zeventien miljard zonnen samen gecombineerd. Het gat dat ook wel het superzware zwarte gat wordt genoemd, bezet een totaal van meer dan 14 procent van de massa van de melkweg waar het zich bevindt.
Andere gigantische zwarte gaten
Ton 618 is ook een van de grootste zwarte gaten. Er wordt geschat dat het een massa heeft van zeshonderdzesenzestig maal de grootte van de zon. Het wordt op de voet gevolgd door de S5 0014 + 82. Dit gat meet vierhonderd keer de massa van de zon. Het op vier na grootste gat wordt de SDSS ji12325.31 + 514252.0 genoemd. Het gat wordt geschat op driehonderdeenendertig maal de massa van de zon. Deze massa is het resultaat van quasar Mgll-emissie en wetenschappers geloven dat het snel toeneemt vanwege de hoge zwaartekracht. Het centrale gat van H1821 = 643 volgt in grootte met een geschatte 300 maal de grootte van de zon. Astronomen schatten dat het ook een quasar in zijn centrum huisvest, waardoor de singulariteit zeer dicht is.
De snelste toenemende zwarte gaten
Een zwart gat ontdekt in het midden van het elliptische gebied van het gebied Phoenix meet tweehonderd keer de massa van de zon. Dit eigenaardige zwarte gat neemt toe met een geschatte snelheid van 60 meters per jaar, waardoor het het snelst toenemende gat wordt. SDSS J074521.78 + 7343361 volgt in grootte op 195 maal de massa van de zon. Anderen zijn de PB 287 primary en de Abell 1201 BCG op 130 maal groter dan de Sun.
Meer zwarte gaten ontdekken
Astronomen bij de Hubble Space Telescope sturen nog steeds meer geavanceerde en geavanceerde satellieten naar de ruimte en gebruiken een reeks telescopen om meer zwarte gaten te vinden. Er kunnen andere grotere zwarte gaten zijn die zullen worden opgegraven, omdat wordt aangenomen dat er meer dan honderd miljoen zwarte gaten zijn. Het laatste nieuws van NASA uit oktober 2017 stelde dat de telescopen paren van vijf grote zwarte gaten in de ruimte hebben gezien. De astronomen moeten hun identiteit en grootte nog ontdekken.
