15 Landen Met De Slechtste Ecologische Duurzaamheidsclassificatie Van Cpia

Milieuduurzaamheid is hoe organisaties en overheden op zoek zijn naar een ideaal dat duurzame ontwikkeling kan creëren en het ideaal kan bereiken. Deze idealen kunnen gericht zijn op een gezond ecosysteem en milieu. De andere is duurzame economische groei die afhankelijk is van hernieuwbare hulpbronnen. De milieuduurzaamheid van vandaag is echter afhankelijk van beleid en productie die milieuonvriendelijk zijn.

Menselijke impact is de beslissende factor die ecologische duurzaamheid in al zijn aspecten beperkt. Er moeten positieve maatregelen zijn in de vorm van beleid, wetgeving, stadsplanning en transport. Levensomstandigheden, veranderingen in levensstijl en ethisch consumentisme die leiden tot het behoud van onze natuurlijke hulpbronnen zijn kritische factoren voor toekomstig succes.

Failed Environmental Sustainability

Details hand details hand details hand details hand details hand details hand details details 3 hand4040 3 details4040 details 3 hand40 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 Regeringen streven naar een positief ecologisch duurzaamheidsrecord, maar mensen en de economie krijgen de eerste prioriteit. Deze factoren zijn: bevolkingsgroei, voedselzekerheid, overconsumptie, economische groei, aantasting van het milieu en klimaatverandering. Geconcentreerd in Sub-Sahara Afrika, zijn landen waarvan het milieuduurzaamheidsbeleid geen vooruitgang heeft geboekt.

The Worst Countries Assessed

Volgens de Country Policy and Institutional Assessment (CPIA) -gegevens van de Wereldbank hebben deze landen de slechtste ecologische duurzaamheidsrecords. Scores zijn van 1 (slechtst) tot 6 (best).

1. Het nummer één slechtste land is de Centraal-Afrikaanse Republiek (2.0). Het 2012-conflict weerhield het succes van geplande economische en sociale ontwikkelingsprojecten in het land die basisdiensten en infrastructuur naar plattelandsgebieden zouden hebben gebracht.
2. Nummer twee is Papoea-Nieuw-Guinea (2.0). Plattelandsmensen blijven afhankelijk van zelfvoorzienende landbouw. Logging, destructieve visserij, mijnbouwactiviteiten en bodemdegradatie dragen ook bij aan het probleem.
3. Nummer drie is Eritrea (2.0). Oorzaken zijn erosie, ontbossing, woestijnvorming, verlies van grond met landmijnen en overbegrazing.
4. Nummer vier is Zuid-Soedan (2). Oorzaken zijn loggen, watervervuiling, olieboringen, oorlogen en overbevissing.
5. Nummer vijf is Sudan (2.0). Oorzaken zijn stammenconflicten, ontbossing, houtkap, woestijnvorming en armoede.
6. Nummer zes is Oost-Timor (2.0). Oorzaken zijn ontbossing, woestijnvorming, baggeren, afvalwater en dammen.
7. Nummer zeven is Djibouti (2.5). Oorzaken zijn woestijnvorming, ontbossing, waterverontreiniging en logging.
8. Nummer acht is Tsjaad (2.5). Oorzaken zijn afvalwater, drinkwater, slechte landbouwtechnieken, waterverontreiniging en woestijnvorming.
9. Nummer negen is de Democratische Republiek Congo (2.5). Oorzaken zijn watervervuiling, ontbossing, vluchtelingenactiviteiten die bijdragen aan ontbossing, bodemerosie, stroperij en mijnbouw.
10. Nummer tien is Guinee-Bissau (2.5). Oorzaken zijn bodemerosie, overbegrazing, overbevissing en ontbossing.
11. Nummer elf is Myanmar (2.5). Oorzaken zijn industriële vervuiling, ontoereikende sanitaire voorzieningen, waterbehandeling en ontbossing.
12. Nummer twaalf is Sri Lanka (2.5). Oorzaken zijn stroperij, verstedelijking, ontbossing, vervuiling en afvalwater.
13. Nummer dertien is de Salomonseilanden (2.5). Oorzaken zijn koraalbleking, ontbossing, bodemerosie en ontbladeringsmiddelen.
14. Nummer veertien is Kirgizië (2.5). Oorzaken zijn drinkwater, bodemzoutgehalte, door water overgedragen ziekten en watervervuiling.
15. Nummer vijftien is Haïti (2.5). Oorzaken zijn bodemerosie, drinkwater, ontbossing en houtkap.

Milieu Relaties

De Amerikaanse politieke theoreticus en schrijver, Murray Bookchin, schreef dat regeringen de capaciteit hebben en de natuur en natuurlijke hulpbronnen al als een koopwaar hebben uitgebuit. Hij voegde eraan toe dat alle huidige ecologische problemen hun oorsprong vonden in disfunctionele sociale arrangementen. Bookchin stelde verder dat de oplossing mogelijk de onderliggende sociale processen begrijpt en de sociale wetenschappen gebruikt om een ​​oplossing voor deze problemen te creëren.

De Zweedse wetenschapper Karl-Henrik Robert ontwikkelde het Natural Step Framework in 1987 om zijn principes van duurzaamheid van menselijke activiteiten op aarde te promoten. Volgens Robert moet de afhankelijkheid van metalen, mineralen en fossiele brandstoffen worden verminderd, en hetzelfde voor onnatuurlijke stoffen en synthetische chemicaliën. Een verminderde aantasting van de natuur en een eerlijke en efficiënte manier om menselijke behoeften te lenigen, moet een gelukkig medium vinden.

15-landen met de slechtste milieuvereisten CPIA-waarderingen