Vroege geschiedenis
Het Aymara-volk is een inheemse Zuid-Amerikaanse groep afkomstig uit de Altiplano-regio op de lagere delen van de Andes. Vroege Aymara-volkeren woonden in hetzelfde gebied waar ze nu wonen, en ze hebben voortdurend in deze gebieden geleefd voor meer dan 5,000-jaren. Hun vroege cultuur was een van de grondslagen waarop het sociaaleconomische systeem van het machtige Inca-rijk was gebaseerd. Het vroege Aymara-volk noemde zichzelf "Jaqi" (menselijke wezens) en behoorde tot de Collasuyo-divisie in het Inca-rijk. Onderzoek door taalkundigen heeft ontdekt dat de Inca's misschien Aymara hebben gesproken aan het begin van hun rijk, maar later Quechua hebben geleerd. Sommige gissingen stellen ook dat de "geheime (gecodeerde) taal van de Inca's" een oude variant van Aymara kan zijn geweest.
Traditionele manieren van leven
De Aymara hebben hun cultuur behouden ondanks de ineenstorting van de Tiahuanaco hoge cultuur van hun voorouders in de 13 eeuw. Vroege Aymara-volkeren overleefden op de grote hoogten door landbouw en dieren te domesticeren. Ze plantten quinoa, aardappelen en maïs als zetmeelhoudende nietjes en ze hielden lama's en camelia's uit de Andes op de ruige hellingen. De producten werden verhandeld met volkeren uit het laagland om aan de basisbehoeften van Aymara te voldoen, terwijl arbeid soms ook werd ingeruild voor voedsel en andere diensten. Het traditionele sociale leven van Aymara is eenvoudig en traditionele feesten markeren tijden van oogsten en het overlijden van familie en vrienden. Conflicten werden opgelost door roddel en uitsluiting van feesten en gelegenheden. Precolonial religieuze overtuigingen waren voornamelijk geloofsovertuigingen in bovennatuurlijke verschijnselen, zoals de 'natuurgeesten' die sjamanen 'interventies vereisten om gunsten te verwerven en kwaad te weren.
Opmerkelijke Aymara
De Aymara-mensen leven tegenwoordig vooral in Chili, Peru en Bolivia, waarvan een klein aantal ook in Argentinië te vinden is. Het Aymara-volk werd geregeerd door de Inca's, Spanjaarden en de moderne regeringen van Bolivia, Chili en Peru. Maar ondanks zoveel externe invloeden zijn ze erin geslaagd om te overleven en vast te houden aan hun gebruiken, religie en traditionele manieren van leven. Onder intense onderdrukking in het begin waren ze sindsdien eerst in opstand gekomen tegen de Inca's en later tegen de Spanjaarden. Enkele opvallende Aymara hebben socialist Evo Morales, de 80th en zittende president van Bolivia, Felipe Quispe, een leider van een guerrillaleger, Bartolina Sisa, een rebellencommandant, Gregoria Apaza, een rebellencommandant, Roberto Mamani, de hedendaagse kunstenaar Tupac Katari, opgenomen. , een rebellenleider en Maria Eugenia Choque Quispe, een intellectueel schrijver wiens essays het neokolonialisme in Bolivia raken. Uit die lijst blijkt duidelijk dat de Aymara van de laatste tijd vrije denkers zijn die bezorgd zijn om het welzijn van hun mensen, en zich zullen uitspreken en zo nodig zullen vechten om gerechtigheid te garanderen.
Europees contact
De Spaanse conquistadores van de 16TH eeuw zetten het Aymara-volk aan het werk in de zilvermijnen, een praktijk die generaties lang brute bezetting duurde. De periode van dienstbaarheid diende alleen om de Aymara in opstand te brengen tegen de Spaanse kolonisatie van hun vaderland. Veel van de inspanningen die zij als rebellen leverden, waren echter niet effectief, omdat coördinatie tussen de inheemse Indiase groepen bijna niet bestond. Het Aymara-volk in de drie landen van Bolivia, Peru. en Chili behield veel van hun identiteit en cultuur, maar werd door de Spanjaarden gedwongen om bepaalde kledingstukken te dragen en veel Europese gebruiken te accepteren. Hoewel ze het christendom snel aanvaardden, behielden ze hun traditionele aardaanbidding. Ze erfden ook de fiesta-vieringen van de Spanjaarden, die ze ook verwerkten in traditionele Aymara-festiviteiten.
Culturele trots en moderne bedreigingen
Culturele trots bij de Aymara is opnieuw aangewakkerd door de recente verkiezing van de eerste ooit etnisch Aymara president van Bolivia, Movement for Socialism kandidaat Evo Morales. Populaire liedjes worden gecomponeerd in de Aymara-taal, en zelfs het hiphop-genre heeft een aanhang gevonden in Aymara-zanger Abraham Bohorquez. Hoewel er veel kleine overwinningen zijn behaald met de kleine acceptatie van de Aymara als volk, zijn er nog steeds sociale problemen die blijven bestaan, zoals de facto discriminatie. De continuïteit van de Aymara-cultuur en -tradities heeft hen gemarkeerd als inferieur aan de moderne cultuur en maatschappij in de ogen van veel hedendaagse Zuid-Amerikanen, terwijl het neokolonialisme hen ook heeft geplaagd, omdat het politieke controle en culturele manipulatie oplegt door sociaaleconomische invloed. Deze en andere kwalen hebben hun hun menselijkheid beroofd, volgens Aymara intellectuele Choque Quispe.
