Waar Ligt De Great Basin-Woestijn?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Omschrijving

Met 200,000 vierkante mijlen is de Great Basin Desert de grootste woestijn in de Verenigde Staten. Het beslaat het grootste deel van Nevada, evenals delen van Utah, Oregon, Idaho en Californië. Aan de oostgrens grenst de Great Basin Desert aan de Wasatch Mountains in Utah. In het westen grenst het aan de Sierra Nevada en Cascade Mountains. De Great Basin Desert is een van de vier belangrijkste woestijnen in de VS, de andere zijn de woestijnen Mohave, Chihuahan en Sonoran. Het verschil is dat de Great Basin Desert een soort koude woestijn is, in tegenstelling tot anderen die traditioneel hete woestijnen zijn. De jaarlijkse sneeuwval in de woestijn is minder dan 10 inch sneeuw, volgens de US National Park Service (NPS).

Historische rol

Duizenden jaren lang was de Great Basin Desert de thuisbasis van Indiaanse Indianen. In recentere tijden hebben boeren, veeboeren, mormonen en schaapherders ook delen van de uitgestrektheid bezet. Er is rotskunst gevonden in de Upper Pictograph Cave in de Great Basin Desert die volgens archeologen geschilderd is door Fremont-indianen die leefden in de Snake Valley tussen 1000 en 1300 AD Ze schilderden dierlijke en menselijke figuren op hen. Het Grote Bekken heeft ook veel oude mijnkampen, zoals die in de buurt waar mijnwerker en rancher Absalom Lehman, de ontdekker van de Lehman-grotten, leefde. Volgens de Great Basin Heritage werd vee door Howard Egan geïntroduceerd in de Snake Valley in 1849. Het Grote Bekken is bezaaid met oude sites die dienen als bewijs van het bestaan ​​van Paleo-Indianen en hun levensstijl. Deze mensen hebben ooit op zo'n gronden gejaagd op zo'n groot wild als mammoeten, bizons, kameelachtigen en anderen. Er zijn ook oude freesgereedschappen die teruggaan tot tussen 9,000 BC en 400 AD die zijn ontdekt in het gebied Great Basin.

Moderne betekenis

De Great Basin Desert brengt inkomsten via het toerisme door jaarlijks rond 90,000-toeristen rond te trekken. 50,000 van die bezoeken de Lehman's Caves, volgens de NPS. Wandelen op paden, vissen, paardrijden, mooie tochten maken, kamperen, sterren kijken in het donker, skiën en sneeuwschoenwandelen zijn slechts enkele van de outdoor-activiteiten die bezoekers van de woestijn kunnen ondernemen. De Great Basin Desert beschermt ook bedreigde plantensoorten zoals de greasewood, evenals de endemische Kangaroo-muis. De woestijn heeft ook het Goshute-gebergte, waar havikmigraties plaatsvinden. In de zes subalpiene meren van de Great Basin Desert leven er endemische pekelkreeftensoorten. De oevers en ondieptes van deze meren zijn levendig met het vogelleven, omdat miljoenen trekvogels voor voedsel en heiligdom van hen afhankelijk zijn.

Habitat en biodiversiteit

Over 800 plantensoorten zijn te vinden in de koude, gematigde en bergachtige omgeving van de Great Basin Desert. Alsem, zout-struik, konijnenborstel, zwartborstje, hop-salie, cactussen, paardenborstel en wintervet behoren tot de soortflora die is aangepast om te overleven in deze barre, koude woestijn. Er zijn ook struikensoorten die aromatisch, niet-kiemend zijn en die vertakking vertonen, en veel zijn zachthout met groenblijvende bladeren. Omdat er delen van de woestijn zijn waar de bodem vooral zout is, hebben zoutborstel en jodiumborstel bladeren die hun naamzout uitscheiden om ervoor te zorgen dat ze overleven. Deze habitat heeft, volgens de NPS, 70 procent van alle Noord-Amerikaanse zoogdiersoorten binnen zijn grenzen. Deze omvatten Water spitsmuizen, Geel-bellied marmotten, bevers, Sagebrush veldmuizen, stekelvarkens, Jack konijnen, Dikhoornschaap, Pack-ratten, elanden, coyotes, bobcats, dassen, Pygmy konijnen, en de Ring-staart kat.

Milieurisico's en territoriale geschillen

Het ecologische evenwicht in de Great Basin Desert is onderbroken door Bromus tectorum, een invasieve grassoort geïntroduceerd in de regio in de 1800s en 1900s uit Eurazië en mediterrane regio's. Dit gras heeft het landschap overgenomen in veel andere delen die in de woestijn groeien, en heeft ook de rol van veel van de inheemse grassoorten vervangen. Aan het einde van zijn groeicyclus, Bromus tectorum, evenals vele andere droge grassen, laat zeer ontvlambaar droog gewas achter, waardoor de kans op natuurbrandrisico's in de regio groter is. Wereld Natuur Fonds meldt ook dat alleen 10 procent van de intacte natuurlijke habitats ononderbroken blijven in de Great Basin Desert, vanwege grote begrazing en browsing-activiteiten daar door commercieel gefokt vee. De irrigatie van luzerne en andere gekweekte gewassen heeft ook een verhoogd zoutgehalte in de bodem van de woestijn. Verontreiniging door mijnen en snelle stadsuitbreiding in sommige gebieden vormen ook een bedreiging voor de biodiversiteit van de Great Basin Desert.