Wat is een nijlpaard?
Een nijlpaard, of nijlpaard, is een gedeeltelijk zoogdier in het water met een voornamelijk vegetarisch dieet. Het nijlpaard is een van de grootste zoogdieren om op het land te leven en kan een gewicht bereiken tussen 2,870 en 3,310 pond, afhankelijk van zijn geslacht. Deze diersoort wordt vaak herkend door zijn tonvormige lichaamsvorm, korte benen, brede snuit en hoge ogen en oren. Het heeft een unieke skeletstructuur waardoor het naar de bodem van grote watermassa's kan zinken. Deze actie stelt nijlpaarden in staat om over de bodem van meren en rivieren te lopen in plaats van te zwemmen. Ondanks zijn grootte en lichaamsverhoudingen, kan het nijlpaard met snelheden tot 19 mijl per uur lopen. Bovendien hebben nijlpaarden een gemiddelde levensverwachting van ongeveer 50 jaar. Het geslacht Hippopotamus is verdeeld in twee levende soorten: de H. amphibius en de H. liberiensis (ook wel de pygmy nijlpaard genoemd).
Waar wonen nijlpaarden?
De H. amphibius, de grootste van de twee nijlpaarden, is te vinden in sub-Sahara Afrika en bevindt zich voornamelijk in de oostelijke delen van het continent. West-Afrika is de thuisbasis van de H. liberiensis-soort, bekend als de pygmee-nijlpaard, hoewel deze soort voorkomt in veel kleinere en geïsoleerde populaties. Significante hippopopulaties zijn te vinden in de volgende landen: Oeganda, Kenia, Somalië, Tanzania, Soedan, de Democratische Republiek Congo, Zuid-Afrika, Ethiopië en Gambia. Nijlpaarden maken hun huizen in en rond rivieren, moerassen en meren. Deze watermassa's bieden nijlpaarden de mogelijkheid om koel te blijven tijdens warme middagen. Aquatische habitats zijn zo belangrijk voor deze soort dat vrouwelijke nijlpaarden zelfs in water bevallen. Bovendien vormen de grassen die groeien in en rond deze habitats de meerderheid van de voedingsbehoeften van het nijlpaard. Het pygmee-nijlpaard heeft de voorkeur voor boshabitats met watermassa's.
Bedreigingen en instandhouding
Omdat nijlpaarden primair beperkt zijn tot één type leefomgeving, worden ze vanwege het verlies van leefgebied met aanzienlijke uitdagingen geconfronteerd. Verhoogde menselijke populatie en ontwikkelingsprojecten tasten het traditionele hippo-territorium aan. Deze groei vernietigt niet alleen en reduceert het aantal beschikbare waterhabitats voor nijlpaarden, maar voorkomt ook dat overgebleven nijlpaardpopulaties toegang krijgen tot andere waterlichamen. Als gevolg hiervan is de wereldwijde nijlpaardpopulatie gedaald met tussen 7% en 20%. In 2006 werd geschat dat alleen tussen 125,000 en 150,000 nijlpaarden bestonden, een statistiek die de International Union for Conservation of Nature (IUCN) ertoe aanzette het nijlpaard als een kwetsbare soort op te sommen. Naast het verlies van habitat wordt het nijlpaard ook geconfronteerd met illegale stroperij. Hippo-vlees wordt beschouwd als een luxevoedsel in centrale gebieden van Afrika en wordt op de zwarte markt verkocht. Bovendien worden hippotanden vaak gewaardeerd als een geschikt alternatief voor ivoor, dat ook illegaal wordt verkregen uit slagtanden van olifanten. Het Virunga National Park in de Democratische Republiek Congo rapporteerde groei in zijn nijlpaardpopulatie in 2016.
