Het grootste levende wezens op aarde is niet de blauwe vinvis of de olifant en is eigenlijk heel anders dan je zou verwachten. Dit komt omdat 's werelds grootste organisme toevallig grotendeels uit het zicht is verdwenen. De Armillaria ostoyae is een soort schimmel die boven de grond leeft in hardhout en naaldbossen. Het is ook 's werelds grootste en meest uitgestrekte levende organisme.
Armillaria ostoyae valt het blaffen van bomen aan en reist kilometers tussen bomen door. In 1988 ontdekten wetenschappers voor het eerst een enkel exemplaar dat 8.8 vierkante kilometers had verspreid en dat naar schatting ongeveer 2,400 jaar oud was in Malheur National Forest, Oregon. Met de toepasselijke naam "Humongous Fungus" wordt deze groei beschouwd als het grootste levende organisme op aarde.
Armillaria ostoyae
Een pathogene schimmel, Armillaria ostoyae wordt vaak aangetroffen in de westelijke en noordelijke delen van de VS en groeit gewoonlijk in de coniferenbos- en hardhoutbossen van de cascade kuif. Wetenschappers zijn het erover eens dat als ingestelde cellen identiek en genetisch zijn en met elkaar kunnen communiceren, ze als een enkel organisme kunnen worden geclassificeerd. De Armillaria Ostoyae groeit in bulk en verspreidt zich ondergronds zonder kennisgeving van zichtbaarheid op de grond. In de herfst bloeit de schimmel als honingpaddestoelen. De schimmel gedijt in de bossen van Oregon vanwege het hoge aantal voedingsstoffen uit de rottende materie en minder concurrentie met andere organismen.
Kenmerken en overleving
Armillaria ostoyae is parasitair van aard en voedt zich door zich te hechten aan de wortels van de bomen via filamenten die ineenkrimpen en spijsverteringsenzymen uit de bomen lekken, waardoor ze uiteindelijk worden gedood. Vanwege de beschikbaarheid van voedingsstoffen, produceert de schimmel sporen in de grond die wit gespikkeld zijn, verspreid over de grond door wind en andere middelen zoals waterachtige sporen van dezelfde familiemaat die kleine koorden produceren die voedingsstoffen verkrijgen om te groeien totdat het rijpt om te produceren andere sporen en de levenscyclus gaat steeds opnieuw.
Effecten van Armillaria ostoyae
Armillaria ostoyae heeft verschillende effecten voor zowel de mens als het milieu, omdat het pathogeen is voor bomen in het bos en giftig wanneer het door mensen wordt geconsumeerd als voedsel. Het effect op het milieu wordt geïdentificeerd door het drogen van bomen, het sijpelen van hars uit hun stelen, vlekken met de nood van boomkegels en ook de aanwezigheid van hun paddestoelkoppen op boomondergronden. Er worden maatregelen genomen voor het beheersen van het milieu door het gebruik van chemicaliën om de paddenstoelen op bomen te doden, aangetaste bomen te ontwortelen en resistente soorten bomen aan te planten om het ecologisch evenwicht te diversifiëren, waardoor parasitaire aantasting, insectenuiting en verspreiding wordt voorkomen.
