Tragedie van de Commons
William Forster Lloyd ontwikkelde het concept van de tragedie van de commons in zijn 1833-essay. De tragedie van de commons verwijst naar de economische theorie die een systeem met gedeelde bronnen beschrijft waarin individuen handelen in overeenstemming met hun persoonlijke belangen in plaats van te werken aan een wederzijds belang. In een dergelijke situatie raken de gedeelde bronnen (commons) overgebruikt, wat leidt tot hun instorting. In moderne tijden werd het concept beroemd nadat een artikel was geschreven door een ecoloog Garret Hardin in 1968. Gedeelde bronnen die worden gedefinieerd in de tragedie van commons omvatten de atmosfeer, watervoorraden en machines.
Praktische toepassing
De tragedie van de commons wordt in veel situaties toegepast, met name met betrekking tot duurzame ontwikkeling en verstandig gebruik van gedeelde middelen. Discussies met betrekking tot opwarming van de aarde, klimaatverandering en milieubescherming gebruiken het concept om de effecten en bijdrage van zelfzuchtig menselijk gedrag aan de achteruitgang van natuurlijke hulpbronnen te analyseren. Het principe wordt ook toegepast in de analyse van gedrag en trends op het gebied van psychologie, sociologie, politiek, antropologie en belastingen. In duurzame ontwikkeling suggereren voorstanders dat de theorie kan worden gebruikt als een zelfregulerende maatregel waarbij elke betrokken partij zich bewust is van de gevolgen van overexploitatie.
Het Commons-dilemma
Het commons-dilemma is een sociale situatie waarin langetermijnresultaten van het gebruik van gemeenschappelijke middelen in strijd zijn met de kortetermijnbelangen van particulieren. Vele factoren beïnvloeden het commons-dilemma, zoals psychologische, strategische en structurele elementen. Onderzoekers van het commons-dilemma beschouwen deze factoren bij het onderzoek naar het gebruik of het niet gebruiken van gemeenschappelijke hulpbronnen. Daarna trekken ze conclusies en adviseren ze oplossingen voor de problemen die voortvloeien uit het gebruik van de commons.
kritieken
Sommige wetenschappers bekritiseren de theorie van de tragedie van de commons als middel om particulier bezit te verspreiden. Hardin betoogde dat een rationeel persoon die geconfronteerd wordt met het dilemma van de commons zijn vermogen zal proberen te vergroten. Volgens critici zullen rationele mensen eerst de voor- en nadelen van hun acties analyseren op de langetermijneffecten in plaats van de kortetermijneffecten voordat ze beslissingen nemen.
Oplossingen voor de Tragedy of Commons
In zijn beschrijving legt Hardin uit dat, terwijl gemeenschappelijke middelen worden gebruikt, elke gebruiker probeert zijn eigen positieve winst te maximaliseren. Al deze kleine individuele percentages worden opgeteld en veroorzaken negatieve resultaten. Aangezien vrijheid bestaat in commons, werd privatisering aanbevolen als de enige manier om iedereen aansprakelijk te stellen voor de gevolgen van hun daden. Overheidsregulering over het gebruik van gemeenschappelijke hulpbronnen zoals visserij wordt ook aanbevolen als een praktische oplossing voor de tragedie van de commons. Een andere oplossing die wordt gesuggereerd, is de samenwerking tussen gebruikers van de commons over het gebruik van de beschikbare middelen via collectieve beperkingen.
Relevante voorbeelden
Een echte gebeurtenis die de ineenstorting van de commons als gevolg van overexploitatie inhoudt, omvat de val van de Grand Banks Fisheries of Newfoundland als gevolg van dalende kabeljauwnummers. Het uitsterven van de blauwvintonijn in de Zwarte en Kaspische zeeën ondanks regulerende maatregelen is een voorbeeld van de tragedie van de commons. Opwarming van de aarde, de dode zone langs de Mississippi in de Golf van Mexico, verkeerscongestie, bevolkingsgroei en ongereguleerde houtkap zijn ook voorbeelden.
