Ecocide verwijst naar uitgebreide schade of vernietiging van de natuurlijke omgeving, hetzij door de mens of door enige instantie door enige actie zoals het gebruik van kernwapens, overmatige exploitatie van hulpbronnen of gebruik van schadelijke chemicaliën. Het amendement dat werd voorgesteld op het Statuut van Rome, geeft de definitie van ecocide als massale beschadiging, verwoesting of vernietiging van een of meer ecosystemen van een territorium, hetzij door de oorzaak van de mens of door zijn toedoen, of in een andere mate, vreedzaam verblijf of verblijf door de bewoners is of zal sober worden verminderd.
Ecocide als een voorgestelde internationale misdaad
Het idee om ecocide op te nemen als de vijfde internationale misdaad begon in de 1970s, maar het duurde tot 2010 niet toen werd gesuggereerd om te worden opgenomen in de internationale misdaden van het Rome Statuut. De International Law Commission van de Verenigde Naties, een orgaan dat verplicht is om de progressieve vooruitgang van het internationale recht en de systematisering van zijn code te waarborgen, heeft de voorgestelde wet ontvangen. De wet zorgde voor de zorg voor het ecosysteem, zowel de individuele als de overheidsverantwoordelijkheid in de bepalingen ervan en bepaalde dat het een aansprakelijkheidsmisdrijf was dat voortkwam uit opzet of nalatigheid. De stap was om een gevoel van verantwoordelijkheid te creëren voor de natuurlijke omgeving.
De leidende voorwaarden bij de bepaling van ecocide
Het 1977 United Nations Environment Modification Convention heeft de voorwaarde gesteld dat milieuschade als een ecocide wordt beschouwd; dat het langdurig, wijdverspreid of ernstig moet zijn. Het lichaam geeft de specifieke betekenis van de termen: langdurig en blijvend voor maanden, wijdverspreid als bedekking van ten minste een gebied van honderd vierkante kilometer, en ernstig als met ernstige of aanzienlijke verstoring of trauma van het menselijk leven, natuurlijke en economische hulpbronnen.
Bestaande nationale ecocidewetten
Ten minste tien landen hebben ecocide gecriminaliseerd in tijden van vrede, en het zijn Rusland, Vietnam, Oezbekistan, Tadzjikistan, de Republiek Moldavië, Kirgizië, Kazachstan, Wit-Rusland, Oekraïne, Georgië en de Republiek Armenië. Ze leenden hun definitie van International Law Commission (ILC) Draft, dat een persoon die opzettelijk de oorzaak van wijdverbreide, uitgebreide en sobere vernietiging van het natuurlijke ecosysteem veroorzaakt of geeft, bij vastberaden schuldigverklaring wordt veroordeeld tot ..., bijvoorbeeld , Vietnam in 1990 voerde de Art 342-misdaden uit die stipuleerden dat iedereen die in tijden van vrede of tijdens de oorlog deelneemt aan daden van genocide of ecocide of het natuurlijke ecosysteem beschadigt, aansprakelijk kan worden gesteld voor zijn of haar daden.
Doel Doel van Ecocide als de 5th International Crime Against Peace
Het hoofddoel van het creëren van het ecocide-misdrijf was ervoor te zorgen dat het een van de beste internationale wetten werd. Door 2015 zijn het 122-landen die de Statuutwetgeving van Rome hebben rechtgezet die niet alleen van toepassing is op de landen die hebben ondertekend, maar op alle staten. De wet verbiedt uitgebreide schade en plaatst alleen de verantwoordelijkheid van de zorg voor de bewoners die kan worden geschaad in het proces van ecocide. In geval van een misdrijf kan een oplossing worden verkregen via rechtbanken, nationaal of internationaal, of via een andere instantie met dezelfde juridische taken.
Sinds vandaag hebben sommige menselijke activiteiten echter bijgedragen aan de schade aan het ecosysteem en is er geen zaak aanhangig gemaakt bij de internationale rechtbank of enige andere rechtbank. Bijvoorbeeld, massaal gebruik van land dat direct het milieu en zijn bewoners heeft vernietigd, en overmatige productie van broeikasgassen uit verschillende landen, met name de ontwikkelde landen, kunnen worden behandeld als ecocide.
