Boeddhisme is een religieus geloofssysteem dat is gebaseerd op de leer van Boeddha, die leefde tussen de 6TH en 4th eeuw BCE in India. Iets meer dan 7% van de wereldbevolking identificeert zich als boeddhist, waardoor het boeddhisme de 4e meest toegepaste religie ter wereld is. Enkele van de belangrijkste ideeën van het Boeddhisme omvatten meditatie, medeleven beoefenen, heilige tekst bestuderen en begeerte opgeven. Boeddhisme religie kan worden georganiseerd in verschillende afdelingen, bekend als scholen. Dit artikel gaat dieper in op de belangrijkste scholen van het boeddhisme.
Theravada Boeddhisme
Theravada Boeddhisme, ook bekend als Mantrayana, is een van de twee grootste scholen van het boeddhisme in de wereld. Het heeft meer dan 150 miljoen beoefenaars, ook bekend als Theravadins, over de hele wereld. In veel landen, de meerderheid van de bevolking praktijken deze verdeling van het boeddhisme. Enkele van de meerderheid-Theravada-landen zijn Cambodja (95% van de bevolking), Thailand (90%), Myanmar (89%), Sri Lanka (70%) en Laos (67%).
Theravadins traceren hun wortels terug naar de Sthavira-divisie, die werd gecreëerd tijdens de Tweede Boeddhistische Raad in 334 BCE vanwege tegengestelde opvattingen over de interpretatie van bepaalde heilige teksten. Vanuit India werd deze boeddhistische sekte geïntroduceerd in Sri Lanka, waar het bleef groeien. Hier hebben boeddhistische monniken zich opgedragen om de traditioneel mondelinge geschriften op te schrijven. Tegenwoordig staan deze geschriften bekend als de Pali-teksten en zijn ze het oudste geschreven verslag van boeddhistische leringen in de wereld. Na verloop van tijd splitste de Theravada-traditie zich op in 3-subgroepen, waaronder Jetavana, Abhayagiri Vihara en Mahavihara.
Theravada Boeddhisme verschilt van andere scholen omdat het het idee van kritische analyse van heilige teksten bevordert, wat suggereert dat een volledig begrip van de Boeddhistische geschriften alleen kan komen uit de persoonlijke ervaring van een individu. Het Theravada-boeddhisme beoefenen vereist begrip van drie ideeën: tijdelijkheid, lijden en gebrek aan zelf. Het idee van tijdelijkheid herinnert beoefenaars eraan dat niets in de wereld permanent is. Het idee van lijden komt voort uit de leer dat verlangen lijden veroorzaakt sinds het ding dat een verlangen nooit permanent kan zijn. Ten slotte suggereert het idee van gebrek aan zelf dat elk individu uit vijf specifieke kenmerken bestaat, die geen van allen als het persoonlijke individu kan worden beschouwd. Door deze drie concepten te begrijpen, kan men zich ontdoen van onwetendheid. Een belangrijk geloof in het Theravada Boeddhisme is dat elke persoon onafhankelijk verantwoordelijk is voor het bereiken van een hoger niveau van bewustzijn.
Mahayana Boeddhisme
Mahayana-boeddhisme wordt algemeen beschouwd als een van de twee grootste scholen van het boeddhisme. In feite heeft deze specifieke verdeling van het boeddhisme meer aanhangers dan welke andere dan ook. Van alle boeddhisten in de wereld, identificeert ongeveer 53.2% zich als beoefenaars van de Mahayana-traditie. Deze individuen zijn te vinden in een groot aantal landen, maar zijn vooral geconcentreerd in de regio's in het zuidoosten, het zuiden en het oosten van Azië. In sommige landen, voornamelijk in Centraal-Azië, heeft het Mahayana-boeddhisme plaatsgemaakt voor het Theravada-boeddhisme.
Noch onderzoekers noch Mahayana-volgers zijn het eens over de oorsprong van deze sekte van het boeddhisme. Sommige academici suggereren dat Mahayana-boeddhisten nooit geprobeerd hebben zich af te scheiden van de vroegste vormen van het boeddhisme. In plaats daarvan suggereren deze individuen dat Mahayana een extra ideologische focus bood aan de vroegste boeddhistische leringen. Bovendien kunnen onderzoekers geen verschil vinden in de geschriften of geschreven richtlijnen tussen Mahayana en de eerdere afdelingen van het boeddhisme. Deze specifieke sekte van het boeddhisme heeft invloed op een aantal andere boeddhistische groepen gehad, waaronder de Koreaanse Seon, het Nichiren-boeddhisme, de Japanse zen en het Chan-boeddhisme.
Mahayana-boeddhisme bestaat uit een groot aantal geschriften en verschillende leringen, die zich uitstrekken van het oude tot het modernere. Veel beoefenaars van het Mahayana-boeddhisme geloven dat het volgen van de Mahayana-leringen hen een hoger niveau van spiritueel ontwaken zal brengen dan andere boeddhistische leringen. Ze ondersteunen dit geloof door te beweren dat Boeddha het Mahayana-schrift specifiek identificeerde als superieur aan anderen. Dit geloof stelt ook het idee voor dat andere Boeddhistische leiders kunnen bestaan en Boeddha-achtige kwaliteiten vertonen. Bovendien verbinden Mahayana-boeddhisten zich om mindfulness te bereiken en vertrouwen te hebben in Boeddha. Bevrijding, als deze niet onafhankelijk wordt verkregen, kan worden verkregen door boeddha Amitabha.
Vajrayana-boeddhisme
Vajrayana-boeddhisme, ook bekend als Esoteric Buddhism, wordt soms geclassificeerd als een variatie op het Mahayana-boeddhisme. Veel geleerden beschouwen het echter als een onafhankelijke tak van het boeddhistische geloof. Deze sekte kan voornamelijk worden gevonden in Bhutan, Mongolië, Tibet en de regio Kalmukkië in Rusland.
Geleerden geloven dat Vajrayana ontstond tussen de 3rd en 13e eeuw CE en was geworteld in de leer en praktijken van nomadische yogi's, ook bekend als mahasiddhas. Deze personen hebben de traditionele boeddhistische gebruiken vaak belachelijk gemaakt en een uniek pad naar verlichting gecreëerd. Deze mahasiddha's leefden bijvoorbeeld in de wildernis in Noord-India, in plaats van in traditionele kloosters. Bovendien verzamelden ze zich met anderen om rituelen uit te voeren die te maken hadden met alcoholgebruik, eten, dansen en zingen. De ontwikkeling van deze verdeling van het boeddhisme leidde tot de creatie van de geschriften van de boeddhistische Tantra's.
Terwijl sommige takken van het boeddhisme zich richten op het vergroten van positieve menselijke eigenschappen en het verminderen van negatieve, richten Vajrayana-boeddhisten hun inspanningen op het worden van een boeddha. Onder deze religieuze school kan verlichting bereiken in één leven. De belangrijkste Vajrayana-leringen zijn gebaseerd op de boeddhistische Tantra-geschriften, waaronder praktijken zoals het reciteren van mantra's, het gebruik van mandala's, het verbeelden van goden en boeddha's en het gebruik van mudra's. Een van de belangrijkste ideeën achter het Vajrayana-boeddhisme is het concept van leegte. In deze sekte concentreert de leer van de leegte zich op de overtuiging dat alles in de wereld tijdelijk is en voortdurend verandert. Dit gebrek aan een concreet bestaan stelt Vajrayana beoefenaars in staat te geloven dat de visualisatie van zichzelf als goden net zo echt is als dagelijkse, meer alledaagse gebeurtenissen.
Andere Scholen van het Boeddhisme
In aanvulling op de eerder genoemde scholen van het boeddhisme, kan deze religie ook worden ingedeeld in verschillende andere afdelingen. Drie boeddhistische broederschappen bestaan momenteel in heel Azië, waaronder Dharmaguptaka (in China, Vietnam en Korea), Mulasarvastivada (in Tibet) en Theravada (in Zuid- en Zuidoost-Azië). Bovendien is het hedendaagse boeddhisme ook te vinden in twee doctrinaire scholen, bekend als Prasangika en Svatantrika. Een andere verdeling van het boeddhisme wordt aangeduid als Newar-boeddhisme, een sekte gebaseerd op het kastenstelsel. De aanhangers vertrouwen op geschriften in het Sanskriet. Enkele van de vroegste vormen van boeddhisme zijn Mahasamghika en Sthaviravada.
