Noord-Amerika heeft een gevarieerd aanbod van wilde dieren en is de thuisbasis van naar schatting 457-zoogdieren (bijv. Bizon, wasbeer, bergleeuw, bever, eland en jaguar), 914-vogels (bijv. Zeearend en gans) 662-reptielen (bijv. Alligator) meer dan 300-amfibieën en 4,000 bekende spinachtigen (bijv. schorsschors). Het Noord-Amerikaanse territorium omvat de Verenigde Staten, Canada, Mexico en Groenland, elk beladen met diverse ecologische systemen die deze unieke diersoorten ondersteunen, waaronder vele die ook ingebouwde aanpassingen hebben waardoor ze geschikt zijn om te overleven in dezelfde gebieden.
Arizona Bark Scorpion
Een volwassen Arizona Bark Scorpion is ongeveer 3 inches lang. De vacht is lichtbruin of geelachtig bruin van kleur, waardoor hij goed mengt in woestijnen. Arizona Bark Scorpions hebben twee voorklauwen en één achterklauw, gescheiden door een lichaam met aan elke kant twee paar poten. In tegenstelling tot andere schorpioenen die een eenzame levensstijl leiden, leven Arizona Bark Scorpions in packs en zijn alleen agressief wanneer ze worden bedreigd. Arizona Bark Scorpion-lichaampjes zijn bedekt met een exoskelet dat door vervelling wordt uitgeworpen. Het hete zand van de Sonorawoestijn is de ideale habitat voor Arizona Bark Scorpions. Het hindert zijn prooi door zich te verstoppen in holen die graven of achter de rotsen. De Arizona Bark Scorpion steekt de prooi van achteren naar verlamd met gif. De belangrijkste diëten van Arizona Bark Scorpion bestaan uit krekels, kakkerlakken en kevers. Arizona Bark Scorpion vergif is gevaarlijk voor kinderen en ouderen en kan doden als de gebeten persoon niet dringend wordt behandeld. De Arizona Bark Scorpion rijpt en begint te paren op een jaar, en de gemiddelde levensduur is 6 jaar, volgens Scorpion Worlds.
Jaguar
Na de tijger en de leeuw is de jaguar de grootste kat in Amerika en de op twee na grootste kat ter wereld. De vacht is geel en bruin, maar kan variëren van roodbruin tot zwart. Jaguar-vlekken zijn stevig en zwart op het hoofd en de nek, maar er zijn grotere roosvormige patronen aan de zijkant en achterkant van het lichaam, volgens Defenders of Wildlife. Het gewicht ligt tussen 100 en 250 pond, volgens National Geographic, maar mannetjes zijn zwaarder. De hoogte van de jaguar tot de schouders is 25 tot 30 inches, en de lengte tot de staart ligt tussen 34 en 75 inch, volgens Defenders of Wildlife. Behalve bij het paren leiden jaguars een eenzame levensstijl in een gebied dat is gemarkeerd met zijn afval of klauwen op bomen. Een jaguar jaagt grotendeels op de grond, maar klimt af en toe bomen om zijn prooi te krijgen. Zijn prooi bestaat uit herten, capibara, peccary, tapir, en omdat het een goede zwemmer is, eet het ook vissen, schildpadden en kaaiman-alligators. Tegenwoordig bevindt een groot deel van de jaguarpopulatie zich in Zuid- en Midden-Amerika, aangezien het aantal ervan in de Verenigde Staten is afgenomen. Het leefgebied van deze regio's bestaat uit loofbossen, regenwouden, moerassen, graslanden in de pampa en bergbossen. Wereldwijd alleen 15,000 van deze jaguars blijft, volgens Defenders of Wildlife. De levensduur van een jaguar ligt tussen 12 en 15 in het wild, volgens National Geographic.
Canadese Gans
De Canadese gans heeft een unieke zwarte kop en nek en een witte vlek op de keel. De lichaamslengte ligt tussen 30 en 43 inches, met een spanwijdte tussen 4.2 en 5.6 voeten. Het gewicht ligt tussen 6.6 en 19.8 pond. Het is verspreid over heel Noord-Amerika en is aanpasbaar aan meerdere habitats, zolang ze grassen, granen of bessen hebben om zich te voeden, volgens National Geographic. Maar de gekozen habitat is overal met meren, rivieren, vijvers, boerderijen en zelfs parkgazons, volgens Alles over vogels. Canadese ganzen leven in koppels die luidruchtig en luidruchtig zijn, en zijn een bekende overlast voor mensen in openbare plaatsen zoals parken, golfbanen of gebieden in ontwikkeling, en steden. Deze herbivore vogel heeft geslachtsrijpheid bereikt na twee jaar, en de gemiddelde levensduur in het wild van 24-jaren, volgens National Geographic.
Oost-Moose
De Eastern Moose is het grootste lid van de hertenfamilie, volgens Species at Risk. De vacht is bruinachtig tot bruinzwart tot grijs van kleur. De nek en de staart zijn kort, oren lang en de romp is compact en stevig. De oostelijke eland heeft ook een keelhuid onder zijn keel en geweien waarvan de lengte 55 tot 65 inch is voor stieren. Een volwassen vrouwtje weegt ongeveer 836 pond en een stier 1,106 pond, volgens Maine's Ministerie van Binnenlandse Visserij en Wildlife report. De lengte van een Oost-eland is ongeveer 9-poten en een hoogte tot de schouder van ongeveer 6-poten. Zijn keuzehabitat is boreale en gemengde houtbossen, heesters en wetlands. Dat komt omdat de Eastern Moose zich voedt met takjes, stengels en bladeren van jonge loofbomen en struiken. Vrouwtjes volwassen om te reproduceren op 3.5 jaar en stieren op 5.5. De oostelijke eland is een eenzaam dier, behalve bij het paren of een vrouw die voor de kleintjes zorgt. Oost-elandpopulaties zijn in Newfoundland, Nova Scotia en Noord-Ontario in Canada.
Noord-Amerikaanse Beaver
De North American Beaver is een knaagdier dat 120 centimeter lang is, en weegt van 35 tot ongeveer 70-ponden, volgens ARKive Initiative. Het is het grootste van alle Noord-Amerikaanse knaagdieren. Noord-Amerikaanse bevers hebben ruwe grijsbruine vacht, lange staart en vier uitgesproken bruine snijtanden. De korte voorvoeten zijn geklauwd om het graven van holen en het hanteren van voedsel te vergemakkelijken. Met zijn zwemvliezen achterste voet en roerachtige schilferige staart kan de North American Beaver in het water zwemmen en duiken. Volgens National Geographic eet het bladeren, schors, twijgen, wortels en waterplanten. Een Noord-Amerikaanse Beaver is actief in de winter en zwemt en foerageert in vijvers, zelfs in ijzige omstandigheden. De ideale habitat is wetlands zoals beken, vijvers en meren waar voedsel beschikbaar is. De Noord-Amerikaanse Beaver creëert zijn eigen leefgebied wanneer de omstandigheden niet geschikt zijn, door dammen te "bouwen" door bomen met zijn krachtige kaken te vellen, en modderstructuren te maken om beken te blokkeren en vijvers in bossen te maken om daar te wonen, volgens National Geographic.
Amerikaanse Bison
Het grootste zoogdier in Noord-Amerika is de America Bison. De hoogte van de schouders is 1.5 tot 2-meters en de lengte van kop tot staart 2.1 tot 3.5-meters, volgens ARKive Initiative. De staart is 50 tot 60 centimeter. De America Bison weegt 930 naar 2200-ponden, volgens National Geographic. Het heeft een schouderbult en een korte, stevige nek en een grote kop met opwaarts gebogen hoorns. De bovenkant van het hoofd is bedekt met ruwe, rechtopstaande, zwartachtige vacht en onder de onderkaak is een zwarte baard. De schouders en voorpoten van de America Bison hebben een bruinzwarte pelsjas en de onderbuik heeft een lange zwarte vacht. Het lichaam van een vrouwelijke America Bison is kleiner dan dat van een stier. De natuurlijke habitat in de Verenigde Staten is beladen met graslanden, weiden en boreale bossen, in staten zoals Montana en Colorado. Deze hebben gewone grassen, kruiden, struiken en takken waarop de America Bison zich voedt. Het kan tegen snelheden van 60 kilometers per uur lopen, ondanks zijn omvangrijke vorm en is een sociaal dier dat in kuddes leeft. America Bison bereikt seksuele rijpheid tussen de leeftijden van 2 en 4 jaren oud, en de gemiddelde levensduur in het wild is 12 tot 20 jaar, volgens National Geographic.
Amerikaanse Alligator
Als het grootste reptiel van Noord-Amerika, bestrijkt de Amerikaanse Alligator tussen 3- en 4.6-meters, volgens National Geographic, en weegt ongeveer 1000-ponden. Het onderscheidt zich van de krokodil door zijn afgeronde snuit, en wanneer de kaken sluiten, zijn er geen tanden zichtbaar, in tegenstelling tot de krokodil. American Alligator woont in zoetwaterhabitats zoals meren, rivieren, vijvers, moerassen en moerassen in het zuidoosten van de VS, in staten zoals Florida, Zuid-Texas en Louisiana. Zijn lichaam is zwart, bezaaid met vlekken van olijfbruine kleur, en heeft dikke schubben, een krachtige staart, sterke ledematen en zwemvliezen waarmee hij kan zwemmen. Het dieet van de Amerikaanse Alligator bestaat uit vissen, schildpadden, slangen, kleine zoogdieren, rottend vlees en zelfs mensen. Grote mannetjes zijn territoriaal en eenzaam, maar kleinere alligators leven in nauwe congregaties, volgens Defenders of Wildlife. Het bereikt geslachtsrijpheid op ongeveer zes voet bereikt op 10 tot 12 jaar. Volgens National Geographic is hun levensduur in het wild tussen 35 en 50 jaar.
Mountain Lion
Ook bekend als een poema, poema of panter, is de bergleeuw een eenzame en teruggetrokken carnivoor, en een lid van de grootste kattenfamilie in Noord-Amerika. Volgens Defenders of Wildlife is de hoogte bij de schouders tussen 2 en 2.3 voeten, en de lengte 3.5 tot 5.5 meter, en weegt van 110 tot 180 pond. Vrouwtjes wegen minder dan mannen. In Noord-Amerika wordt de bergleeuw gevonden in British Columbia en South Alberta in Canada, Californië, Texas, ten oosten van de rivier de Mississippi, Florida, en Washington in de Verenigde Staten. De grote kat voedt zich met herten, muizen, eekhoorns, stekelvarkens, wasberen, konijnen, berggeit, elanden en bevers. De poema is territoriaal bij het paren en kan jonge dieren doden, zodat het met de vrouwtjes op een ander mannelijk territorium samengaat, aldus Verdedigers van het Wild. Vrouwtjes bereiken seksuele volwassenheid op 2.5-jaren en mannen op 3-jaren, volgens Big Cat Rescue. In het wild kunnen ze leven voor 12-jaren en in gevangenschap 25-jaren, volgens Defenders of Wildlife.
Wasbeer
Een wasbeer is een zeer aangepaste alleseter, afkomstig uit Noord-Amerika. Hij weegt van 4 tot 23-ponden en de lengte is volgens National Geographic 60 tot 95 centimeter. De algemene vachtkleur van wasbeer is grijs en bruin, maar andere zijn rood, zwart, goud, wit of albino. Het leeft in bossen, moerassen, prairies en stedelijke gebieden. In zijn natuurlijke habitat prooien op aquatische fauna zoals rivierkreeft, kikkers en anderen. Maar het eet ook muizen, insecten, eieren, fruit, bessen en maïs, waardoor het een opportunistische feeder wordt. In de stedelijke gebieden vernielen wasberen vuilnisbakken op zoek naar gemakkelijk voedsel. Tijdens de winter ze aestivate (slaap gedurende lange periodes) in plaats van in de slaapstand, en gebruik vet opgeslagen in hun staarten om warm te blijven. Een wasbeer is redelijk sociaal in tegenstelling tot overtuigingen, ze clusteren samen in kinderdagverblijven, volgens de National Wildlife Federation. Vrouwelijke wasberen bereiken geslachtsrijpheid op 10 maanden en mannetjes in hun tweede jaar. In het wild hebben ze een gemiddelde levensduur van 2 tot 3 jaar, volgens National Geographic.
Bald Eagle
De Bald Eagle is sinds 1782 het nationale symbool van de Verenigde Staten. De lichaamslengte is 86 tot 109 centimeter, en het heeft een spanwijdte van 6 tot 8 voeten, volgens National Geographic. Het gewicht van een zeearend ligt tussen 6.5 en 14 pond, hoewel de grootste Amerikaanse zeearend ooit 6 meters hoog was, 3 meters breed en meer dan twee ton woog, volgens National Geographic. Wanneer volwassen, heeft deze vogel een witte kop en staart, een donkerbruin lichaam en vleugels, en zijn poten en snavel zijn helder geel, volgens een All About Birds-rapport. De habitat van een zeearend ligt in de buurt van waterlichamen, kusten en meren, waar vissen in overvloed te vinden zijn, hoewel het ook kleine zoogdieren zal eten. Alaska, Canada, Florida, Michigan en Californië zijn plaatsen waar de Amerikaanse zeearenden met de meeste regelmaat in de Verenigde Staten worden gezien. Hoewel het primaire dieet van de adelaar wordt gevormd door verse vis, wordt het gevangen voor aas (rottende vlees van dode dieren) en steelt het de dood van andere dieren. Deze opruimeigenschap leidde Benjamin Franklin ertoe om te betogen dat het een Amerikaans nationaal symbool is, hij verkiest de kalkoen om in diezelfde rol te dienen. Een zeearend bereikt geslachtsrijpheid bij 4 tot 5 jaar, ongeveer de tijd dat ze volwassen verenkleed groeien. In het wild kan hij gemiddeld tot wel 28-jaren leven, volgens National Geographic. Het verbod op het giftige DDT-pesticide in 1972 resulteerde in een explosie van Amerikaanse zeearendpopulaties in de VS, en als gevolg daarvan is het vandaag de dag niet langer een bedreigde vogel.
