5. Beschrijving en geschiedenis
Een van de meest populaire hindoeïstische pelgrimsoorden op het Indiase subcontinent, de Pashupatinath-tempel, is gelegen in Kathmandu, Nepal, aan de oevers van de Bagmati-rivier. De tempel wordt geassocieerd met eeuwenoude geschiedenis en cultuur die iedereen verbaast die de tempel bezoekt voor pelgrimstocht of toerisme. De hindoe-oppergod God Shiva is de belangrijkste godheid die in deze tempel wordt aanbeden. Verschillende legendes worden geassocieerd met de oprichting van de tempel. Volgens één legende had Lord Shiva ooit de vorm van een antilope aangenomen en ronddoolde hij rond in de bossen van de regio. De andere goden probeerden de antilope te vangen in hun pogingen om Shiva terug te brengen naar zijn gewoonte. Bij hun pogingen brak een deel van de hoorn van de antilope uit en werd begraven in de grond. Jaren later begon een koe van een van de herders in de regio de aarde te dompelen, op de plaats waar een deel van Shiva begraven lag, met haar melk.
Toen de aarde in het gebied werd gegraven, een Shiva lingam (representatieve symbool) werd ontdekt. Dit goddelijke deel van Heer Shiva werd het onderwerp van aanbidding en al snel werd er een tempel in het gebied gevestigd. Een andere legende beweert dat de tempel werd gebouwd door een Linchchhavi-koning, Supuspa Deva, een vrome aanbidder van Lord Shiva. Een derde legende bestaat ook over de oorsprong van de tempel Pashupatinath. Het beweert dat Lord Shiva en zijn vrouw, Parvati, beiden zo gefascineerd waren door de natuurlijke schoonheid van de Kathmandu-vallei dat ze besloten om te veranderen in herten en rondspringen in de ongerepte bossen van de regio. Toen de afwezigheid van Shiva moeilijkheden begon te veroorzaken in de hemel, begonnen al de andere Goden hem ertoe te bewegen terug te keren naar zijn oorspronkelijke goddelijke vorm. Hoewel Shiva eindelijk toegaf, was hij zo betoverd door de schoonheid van de plek waar hij de tijd doorbracht als een hert dat hij zichzelf verklaarde als de "Pashupatinath", de Heer van alle dieren. Hij maakte ook duidelijk dat iedereen die vanaf dat moment op de goddelijke plek zou arriveren en hem met een zuiver hart zou bidden, vrij zou zijn om geboren te worden in de dierlijke vorm.
4. Toerisme en Uniciteit
Er is veel te doen voor toeristen die de Pashupatinath-tempel bezoeken. Het hoofdgebouw van de tempel is gebouwd volgens de Nepalese bouwstijl van de pagode met een dak met twee lagen, gemaakt van koper gelaagd met goud. Op de top draagt de tempel een torenspits gemaakt van massief goud. Hoewel niet-hindoes niet zijn toegestaan in de hoofdtempel of de binnenste heiligdommen van andere tempels, kunnen ze ergens anders in het tempelcomplex ronddwalen. De asceten in het complex zijn meestal toeristisch vriendelijk en worden, met hun interessante kleding, vaak gefotografeerd door buitenlandse toeristen en fotografen. Toeristen mogen ook getuige zijn van de hindoe-crematieceremoniën aan de oostelijke oevers van de Bagmati-rivier. Omdat Pashupatinath wordt beschouwd als de Heer van alle dieren, mogen herten en apen onbevreesd ronddolen in een nabijgelegen hertenkamp en het tempelterrein en niemand dergelijke wezens schade berokkenen. Toeristen worden echter geadviseerd om hun waardevolle spullen verborgen te houden voor de ondeugende apen in het gebied. Andere unieke bezienswaardigheden in de tempel zijn de Dharmashila, een heilige eed die steen neemt, een imposant standbeeld van een gigantische stier, een standbeeld met vier gezichten en verschillende kleine en grote tempels.
3. Rol in het hindoeïsme
Sinds eeuwen diende de Pashupatinath-tempel in Nepal als een belangrijke pelgrimsoord voor hindoes van over de hele wereld. Duizenden toegewijden komen elke dag naar de tempel om de zegeningen van Shiva te zoeken. Speciale gelegenheden in de tempel getuigen van een nog grotere menigte van ongeveer een paar honderd duizenden. Ter gelegenheid van Shivratri (de nacht van Lord Shiva) is de tempel op de best mogelijke manier versierd met bloemen en bloemenslingers bij elke deuropening, doorgangen en balkons van de tempel. Een groot aantal asceten arriveert vanuit heel Nepal en het aangrenzende India, en verzamelt zich op het tempelterrein om de Heer van de tempel te aanbidden. Pelgrims vasten ook de hele dag, nemen rituele afdalingen in de Bagmati-rivier en bidden tot God voor geluk en welvaart. Een andere speciale gelegenheid die hier wordt gevierd, is het Teej-festival, dat voornamelijk wordt bezocht door vrouwen die in de tempel aankomen, meestal gedrapeerd in rode sari's, om te bidden voor een lang en gelukkig huwelijksleven met hun partners.
2. Natuur, bezienswaardigheden en geluiden
De Pashupatinath-tempel is een van de vele toeristische bestemmingen in de pittoreske vallei van Kathmandu. Toeristen die de tempel bezoeken, kunnen uitgebreide afspraken maken om de stad Kathmandu te verkennen met zijn vele toeristische bestemmingen. Andere beroemde tempelcomplexen in de buurt van de Pashupatinath zijn de tempels Boudhanath en Swayambhunath. Het Durbar-plein van Kathmandu is de vorstelijke residentie van de koninklijke familie van het land. Kloosters, musea, etnische winkelcomplexen en het Langtang National Park met zijn unieke flora en fauna zijn enkele van de andere toeristische bestemmingen in en rond de Pashupatinath-tempel. De vallei waarin het tempelcomplex ligt is aan alle kanten omringd door de gigantische, met sneeuw bedekte bergen van de Himalaya.
1. Bedreigingen en instandhouding
Hindoes geloven dat de tempel Pashupatinath onverwoestbaar is, omdat het de verblijfplaats is van de allerhoogste godheid, Heer Shiva, die verantwoordelijk is voor de vernietiging van de wereld zelf. Toen de aardbeving van 2015 in Nepal de gebouwen van het tempelcomplex vrijwel ongeschonden achterliet terwijl andere gebouwen in de omgeving uiteenvielen, geloofden de vrome hindoes dat het een goddelijk wonder was. Momenteel wordt het tempelcomplex goed onderhouden door de Pashupati Area Development Trust. De populariteit van de tempel in de hindoe-wereld en onder internationale toeristen en de hoge inkomstengeneratiecapaciteit, motiveert de Nepalese regering om de tempelgebouwen regelmatig te repareren en renoveren om de populaire status te behouden.
