Josephine Elizabeth Butler is beroemd om haar onvermoeibare campagnes tegen de onderdrukking van arme vrouwen en kinderen in de samenleving. Ze wordt het best herinnerd voor het leiden van een kruistocht tegen de Besmettelijke Ziekten die niet alleen de vrouwen onderdrukt maar ook hun mensenrechten schendt. Ze vocht tegen de handel in vrouwen in heel Europa als seksslavinnen, waarvan sommigen al zo jong waren als 12-jaren. Haar campagne kreeg publieke steun en de uiteindelijke arrestatie en opsluiting van verschillende hoge politiefunctionarissen en bordeelhouders in België. Het is haar gecrediteerd om meer te schrijven dan 90-pamfletten en boeken, waarvan de meerderheid ter ondersteuning van haar werk.
Vroege leven
Josephine werd geboren op april 13, 1828 in Northumberland, North East England. Zij was de dochter van John en Hannah Gray. Haar vader was een goed opgeleide man en behandelde al zijn kinderen gelijk, ongeacht het geslacht. Hij heeft ze persoonlijk getraind in sociale en politieke kwesties. Haar moeder leerde haar christelijke waarden en voedde haar op als een fervent Cristian. Ze ging wekelijks naar de kerk en de plaatselijke predikant was erg op haar gesteld. In 1847 bezocht ze haar broer in Ierland tijdens de grote hongersnood en ze zag uit de eerste hand hoe de armen leden door gebrek aan voedsel. Josephine huwde George Butler in 1952.
Carrière
George en Josephine hadden een gemeenschappelijk belang; ze hebben beide actief de rechten van vrouwen verdedigd. Hij steunde Anne Jemima Clough in haar campagne om het hoger onderwijs onder vrouwen te promoten. Josephine werd aangesteld als hoofd van de Noord-Engelse Raad voor het hoger onderwijs van vrouwen, wat later leidde tot de oprichting van de universiteit in Liverpool. Het paar nam het initiatief om prostituees met terminale ziektes thuis te verwelkomen om vreedzaam te sterven. In korte tijd werden ze gedwongen om een schuilplaats te bouwen, omdat hun huis het hoge aantal prostituees dat onderdak zoekt niet aankon.
Belangrijke bijdragen
Josephine was voorzitter van de Noord-Engelse Raad voor het hoger onderwijs van vrouwen; een raad die pleitte voor de inschrijving van vrouwen in instellingen voor hoger onderwijs. In 1866 mede-ondertekende zij een petitie om de Reform Act 1867 te hervormen met vrouwen in de franchise. In 1885 ontmoette ze Florence Soper Booth en het paar begon de campagne tegen kinderprostitutie in Groot-Brittannië. Ze pleitte voor de intrekking van de Contagious Diseases Acts die vrouwen onderdrukten. In 1875 richtte ze de Britse en Continentale Federatie voor de Afschaffing van Prostitutie op, nu bekend als de Internationale Abolitionistische Federatie.
Uitdagingen
Josephine stond voor veel oppositie in haar plicht van zowel mannen als vrouwen. Haar associaties met zieke prostituees betekenden dat de maatschappij haar vernederde. Ze kruiste vaak paden met mannelijke politici die haar beschouwden als een obstakel voor mannelijke dominantie in de samenleving. Hoewel de wet kinderprostitutie strafbaar stelde, ging de praktijk door in vergunde bordelen in heel Europa.
Dood en erfenis
In maart 14, 1890, stierf haar man George. In 1901 had ze ontslag genomen uit het openbare leven en bracht ze meer tijd door met haar familie. In 1903 verhuisde ze terug naar Northumberland, waar ze woonde met haar oudste zoon. Ze stierf op 30 in december, 1906 en werd in Kirknewton tot rust gebracht. De Church of England heeft May 30th gemarkeerd als een minder festival waarbij de gebeden een herdenking van Josephine Butler en haar belangrijke werk omvatten in overeenstemming met de leringen van Jezus Christus. Bovendien worden haar christelijke waarden herinnerd door glas-in-loodramen in de kathedraal van Liverpool en de St. Olave's Church in Londen. Verschillende faciliteiten in Liverpool, waaronder een gebouw aan de Liverpool John Moores University, zijn naar haar vernoemd.
