Eilanden Frans-Polynesië

8. Geografie van Frans-Polynesië -

Frans-Polynesië, een archipel in de Stille Zuidzee, ligt bijna halverwege tussen de Australische en Zuid-Amerikaanse landmassa's. Het maakt deel uit van Oceanië en omvat een gebied van ongeveer 4,167 vierkante km dat ongeveer 130-eilanden omvat. Frans-Polynesië heeft een kustlijn van 2,525 km en grenst niet aan een ander land van de wereld. De regio ervaart een gematigd, tropisch klimaat en het terrein is een mengsel van lage eilanden met riffen en ruige, hoge eilanden. Het hoogste punt in Frans Polynesië is Mount Orohena (2,241 m). Alleen 0.68% van het land in Frans-Polynesië is akkerbouw en de belangrijkste natuurlijke hulpbronnen van de archipel zijn waterkracht, vis en kobalt.

7. Bass Islands -

Bass Islands zijn het meest zuidelijke punt van de Frans-Polynesische eilanden en hebben twee belangrijke delen, de Rapa Iti en de Marotiri. De Bass-eilanden bevinden zich verschillende graden buiten de tropen. Rapa Iti is niet alleen het grootste eiland van deze groep eilanden, maar ook het enige bewoonde deel van de Bass-eilanden. Deze regio van Frans Polynesië werd mogelijk bewoond op hetzelfde moment als Tahiti en de Marquesas. Bijna 500-mensen wonen op dit eiland van 40 vierkante km, en het hoogste punt is 650 m hoog. Ahuréi is een belangrijke stad op de Bass-eilanden. Maotiri vormt een groep van vier vulkanische rotsen in de zee die volledig onbewoond zijn. Maotiri is het meest geïsoleerde deel van Frans-Polynesië. De dichtstbijzijnde landmassa is Rapa Iti op een afstand van 75 km naar het noordwesten, maar gescheiden van hetzelfde door een oceaandiepte van 1,500-meters. De rotsen van Marotiri trekken een groot aantal trekvogels aan en zijn een belangrijk vogelreservaat.

6. Australische eilanden -

De archipel van de Australische eilanden wordt vaak beschouwd als de zuidelijkste archipel van Frans-Polynesië als de Bass-eilanden als een deel van zijn grondgebied worden beschouwd. De andere eilandengroep die deel uitmaakt van de archipel van de Australische eilanden is de Tupua'i-eilanden, die bestaan ​​uit het eigenlijke Tupua'i-eiland (Rimatara, Rūrutu, Îles Maria) en Ra'ivāvae. De Australische eilanden hebben ongeveer 6,300-inwoners en Tupua'i is de hoofdstad van de administratieve afdeling van deze regio. Verschillende kleine eilandjes en rotsen van de archipel zijn niet geschikt voor duurzame bewoning.

5. Gambier-eilanden -

De Gambier-eilanden zijn een groep kleine (30 vierkante km) en bewoonde (1641-bewoners) eilanden gelegen aan de zuidoostelijke eindpunt van de Tuamotu-archipel. Deze eilanden van Frans-Polynesië, ook bekend als de Mangareva-eilanden, zijn van vulkanische oorsprong en worden vaak behandeld als een aparte eilandengroep van de Tuamotu vanwege hun oorsprong en de verschillende taal en cultuur van de mensen. De opmerkelijke hoge eilanden van de Gambier-eilanden zijn de Mangareva, Makaroa, Mekito, Akamaru, Kouaku en anderen. Een koraalrif omringt de Gambier-eilanden zelf, en slechts drie passages leiden naar de open zee. De stad Rikitea op het eiland Mangareva is de belangrijkste stad van de eilandengroep. Franse nucleaire testen werden uitgevoerd op de Moruroa-atol van de Gambier-eilanden, wat leidde tot grote hoeveelheden nucleair afval dat de wateren in en rond dit atol vervuilde.

4. Tuamotu-archipel -

Beschouwd als 's werelds grootste atolensoort, strekt de Tuamotu-archipel, onderdeel van de Frans-Polynesische eilanden, zich uit van het noordwesten tot het zuidoosten in de Zuidelijke Stille Oceaan en omvat 80-eilanden en -atollen in het gebied. De archipel herbergt inwoners van 1,600 en heeft een landoppervlak van 850 vierkante km. Hao, Anaa, Makemo en Fakarava zijn de belangrijkste eilanden van de Tuamotu-archipel. De regio ervaart een warm, tropisch klimaat. Het mist rivieren en meren, en met regenwater gevulde stroomgebieden zijn de enige bronnen van zoet water in de Tuamotu-regio. Copra van kokospalm en vanille worden op commerciële schaal geproduceerd. Yams, taro, broodvrucht en ander tropisch fruit worden hier geteeld. De riffen in de regio herbergen een groot aantal onderwaterfauna. Een verscheidenheid aan zeevogels, hagedissen, insecten, enz. Worden ook waargenomen in de Tuamotu. Tien endemische vogelsoorten verblijven hier, waaronder de Tuamotu-strandloper, Tuamotu-rietzanger en de Tuamotu-ijsvogel.

3. Society Eilanden -

De Society Eilanden is een archipel die politiek gezien een onderdeel is van Frans-Polynesië. De naam werd waarschijnlijk gegeven door Captain James Cook tijdens zijn reis naar de eilanden in 1769 ter ere van de Royal Society of Britain die de exploratie van de eilanden sponsorde. Twee eilandengroepen, de Bovenwindse Eilanden en de Benedenwindse Eilanden, vormen de archipel van de Genootschapseilanden.

2. Marquesas-eilanden -

De Marquesas-eilanden zijn Frans-Polynesische eilanden met een vulkanische oorsprong. Het hoogste punt van deze archipel is de Mount Oave op een hoogte van 1,230 m boven de zeespiegel op het eiland Ua Pu. Volgens de 2012-telling was de bevolking van de Marquesaseilanden 9,264. De hoofdstad van deze bestuurlijke divisie van Frans-Polynesië is de nederzetting van Taiohae.

1. Het grootste eiland van Frans-Polynesië -

Tahiti, het grootste en populairste eiland in Frans-Polynesië, is gelegen in de Bovenwindse eilandengroep van de Genootschapseilanden. Het pittoreske eiland heeft een vulkanische oorsprong en heeft een bergachtig terrein en wordt omringd door koraalriffen. 68.5% van de bevolking van Frans-Polynesië woont op Tahiti, en het is ook het economische, politieke en culturele centrum van Frans-Polynesië. Tahiti gastheren de Fa'a'ā International Airport, de enige internationale luchthaven in de regio. Tot 1880 maakte Tahiti deel uit van het koninkrijk van Tahiti en werd daarna geannexeerd door de Fransen. Elk jaar bezoeken een groot aantal toeristen Tahiti en toerisme is een van de belangrijkste bronnen van de economie in de regio.

Frans-Polynesië Eilanden