In 1907 creëerde de Belgisch-Amerikaanse chemicus Leo Henricus Arthur Baekeland de eerste vorm van kunststof op basis van een synthetisch polymeer. Deze uitvinding, die hij Bakelite noemde, was tot de 1960s niets bijzonders toen bedrijven zich realiseerden dat plastic als verpakkingsmateriaal kon worden gebruikt. Wat volgde was de commercialisering van plastic, waarvan het merendeel als verpakkingsmateriaal werd gebruikt. Kunststof bleek populair bij bedrijven en consumenten, omdat het goedkoop te produceren en gemakkelijk te gebruiken was. Plastic had echter een tekortkoming: het was niet biologisch afbreekbaar. Zes decennia na de commercialisering veroorzaakt het plastic over de hele wereld grote schade aan het milieu door drainagesystemen te verstoppen, rivieren te verstikken en zich te verzamelen in de oceaan.
Hoeveel plastic wordt er geproduceerd?
Geschat wordt dat 300 miljoen ton plastic per jaar wordt geproduceerd, en de helft van dit plastic wordt slechts eenmaal gebruikt en vervolgens afgevoerd. Tien procent wordt gerecycled, terwijl 12% wordt verbrand. Sinds de 1950s is ongeveer 8 miljard ton plastic geproduceerd. De ongecontroleerde productie van plastic leidde tot de opkomst van productiefaciliteiten die eenvoudig te vestigen en te financieren waren in ontwikkelingslanden.
Hoeveel plastic zit er in de oceaan?
Hoewel de precieze hoeveelheid plastic in de oceanen niet nauwkeurig kan worden gekwantificeerd, schat men dat 150 miljoen ton plastic in de oceanen van de wereld circuleert. Bovendien wordt jaarlijks een extra 8 miljoen ton toegevoegd. Geschat wordt dat 250 metrische ton plastic in de oceanen zal zijn door 2030, en door 2050 zal er meer plastic in de oceanen zijn dan vis. Plastic stapelt zich niet alleen op in de oceanen, maar veroorzaakt ook meer schade aan zeedieren dan enig ander element. Waterdieren worden steeds meer in visnetten gevangen, terwijl duizenden meer plastic voor voedsel verwaarlozen. Over 75% van diepe oceaanvissen heeft plastic verbruikt vanwege de schaarste aan voedsel op de diep zeeniveau.
Ocean Garbage-patches
De helft van de plastics die in de oceaan landen zijn minder dicht dan water, wat betekent dat ze drijven. Oceaangolven trekken drijvend plastic samen om oceaanafvalplekken te vormen. De Great Pacific Garbage Patch (GPGP) is de grootste van vijf bekende vuilnisbakken in de oceanen van de wereld. Gelegen tussen Californië en Hawaï, bestrijkt de patch een gebied dat twee keer zo groot is als Texas en drie keer zo groot als Frankrijk. De patch geldt tussen 1.1 en 3.6 biljoen stukjes plastic vlotter, die 100,000 ton weegt.
