7. Peruviaanse nationale identiteit
De huidige nationale identiteit van Peru is gevormd uit de unie tussen Spaanse kolonisten, inheemse volkeren en tot slaaf gemaakte volken. De tradities van al deze groepen mensen zijn samengekomen om één gedeelde cultuur en achtergrond bij de Peruanen te creëren. Binnen dit land hebben geïsoleerde geografische regio's echter toegestaan dat bepaalde specifieke gebruiken in leven blijven met minder invloed van externe bronnen. Deze regio's zijn verdeeld over de kustwoestijn, het Andesgebergte en het Amazone-regenwoud. Elk van deze factoren speelt een rol bij het praten over de nationale identiteit van dit land. Dit artikel gaat nader in op enkele van deze bepalende kenmerken van de Peruaanse cultuur.
6. Peruviaanse religie en festivals
De overgrote meerderheid van de bevolking van Peru rapporteert het katholicisme als hun religieuze identiteit (81.3%), dit wordt gevolgd door protestantisme (12.9%), andere religies (3.3%) en geen religieuze overtuiging (2.9%). Om het katholieke geloof te helpen verspreiden, bouwden kolonisten vaak grote kloosters en kathedralen over belangrijke Inca-religieuze plaatsen. Inheemse geloofsovertuigingen zijn in de loop van de tijd gecombineerd met katholieke leer om een unieke religieuze sfeer in dit land te creëren.
Deze combinatie is te zien in de vele religieuze feesten en vieringen die hier plaatsvinden. In Cuzco bijvoorbeeld, vindt het Inti Raymi-festival nog steeds elk jaar plaats tijdens de winterzonnewende (in juni 24). Deze gebeurtenis werd door de Inca's beoefend om de zonnegod Inti te eren. Zowel Cuzco als Lima hebben verschillende katholieke vieringen ter ere van twee afzonderlijke beelden van Jezus die 2 gescheiden grote aardbevingen hebben overleefd. In Lima wordt het feest in oktober gehouden ter ere van de Heer van de Wonderen en in Cuzco, het wordt gehouden op Paasmaandag ter ere van Heer van de Aardbevingen.
5. Keuken van Peru
De keuken van Peru varieert afhankelijk van de geografische locatie. Langs de kust is een van de meest populaire gerechten ceviche. Dit gerecht wordt bereid door rauwe vis te marineren met limoensap en het te serveren met een garnituur van zoete aardappel en geroosterde maïs. In het regenwoud is een tacacho een typisch gerecht. Tacachos zijn verbrijzelde groene weegbree die is gevormd tot een bal, gevuld met vlees (meestal varkensvlees), gewikkeld in een bananenboomblad en gekookt. In de Andes-regio is cavia (cuy genaamd) een traditionele maaltijd en kan zowel gefrituurd als gebakken worden geserveerd.
Peru is ook de thuisbasis van creoolse gerechten, die meestal geconcentreerd zijn in de hoofdstad Lima. De Peruaanse creool is geëvolueerd van de invloed van Chinese en Afrikaanse gerechten. Twee van de meest populaire creoolse gerechten zijn: lomo saltado, een beef stir fry geserveerd met frietjes over rijst, en anticuchos, gemarineerde runderharten gekookt op spiesen.
4. Peruaanse muziek
De muziek van Peru is net zo divers als het eten en heeft net zoveel geschiedenis als de religieuze tradities. Het heeft zich in de loop van de jaren ontwikkeld van een invloed van Spaanse, Afrikaanse en Andes muzikale tradities. Het nationale instrument van Peru is de charango, een snaarinstrument dat behoort tot de fluitfamilie. Het is gemaakt in dit land in een poging om de klanken van de vihuela uit Spanje te imiteren. Een ander belangrijk instrument hier is de cajón, een holle houten kist met aan één kant een gat. Artiesten zitten meestal op de doos en slaan het met hun handen om het ritme te behouden. Dit percussie-instrument is gemaakt door Afrikaanse slaven langs de kustgebieden en is tegenwoordig een middelpunt in Afro-Peruaanse muziek. Uit de Andes regio van dit land zijn fluiten, panfluiten en andere blaasinstrumenten.
3. Peruviaanse kunst en literatuur
Peru heeft een rijke geschiedenis van kunst en literatuur en blijft deze twee delen van zijn cultuur met musea in het hele land vieren en behouden.
Peruviaanse literatuur heeft zijn wortels in de verhalenvertellingstradities van de pre-Inca inheemse volkeren. Tijdens het Inca-tijdperk werd literatuur verspreid met behulp van de quipu, een reeks geknoopte reeksen die werd gebruikt om informatie vast te leggen. Volgens sommige historici werd het ook gebruikt om verhalen te delen. Moderne literatuur begon zich te vormen tijdens het koloniale tijdperk en heeft een belangrijke rol gespeeld in de samenleving door de neo-klassieke, moderne en hedendaagse tijdperken. Enkele van de meest bekende auteurs uit Peru zijn: Jose Carlos Mariátegui, Mario Vargas Llosa en César Vallejo.
Kunstwerken in Peru hebben een soortgelijke tijdslijn als de literatuur. Oude Peruviaanse bevolkingsgroepen hebben belangrijke sporen nagelaten van stenen sculpturen, keramiek en textiel. In 1919 werd de Fine Arts School in Lima opgericht, die een belangrijke invloed had op de schilderstijlen van die tijd. Tegenwoordig wordt aardewerk van Chulucanas, dat wordt gekenmerkt door zijn zwart-witte geometrische ontwerpen, nog steeds geproduceerd in de noordelijke regio van het land en wordt het internationaal geëxporteerd.
2. Sporten in Peru
De meest populaire sport in Peru is voetbal, ook bekend als voetbal. Dit land heeft nationale voetbalteams voor zowel heren als dames. De meest bekende teams hier zijn: Alianza, Sporting Cristal en Universitario. De grootste successen van de nationale voetbalspecialisten zijn de 2 Copa America-overwinningen in 1939 en 1975. Daarnaast hebben Peruaanse teams deelgenomen aan de FIFA Wereldbeker in 1930, 1970, 1978 en 1982. Enkele van de meest bekende spelers van dit land zijn: Teófilo Cubillas, César Cueto, Nolberto Solano en Claudio Pizarro.
1. Sociale overtuigingen en gebruiken in Peru
De sociale overtuigingen en gewoonten van Peru zijn divers en afhankelijk van een aantal factoren. Vanwege de geschiedenis en de wijdverbreide praktijk van het katholicisme, heeft deze religie een belangrijke invloed op veel van de sociale overtuigingen van vandaag. Zondagen zijn voornamelijk gereserveerd voor het bijwonen van de kerkdienst en het samenkomen van een gezin in de middag voor de lunch.
De cultuur hier is relatief conservatief en patriarchaal. In de meerderheid van de huishoudens werken mannen meestal om het gezin te ondersteunen, terwijl vrouwen thuis blijven en huishoudelijke taken opnemen, hoewel veel vrouwen wel aan de beroepsbevolking deelnemen, met name in Lima.
Andere sociale gewoonten houden verband met hoe mensen met elkaar omgaan. Bij het begroeten van een nieuwe kennis of collega, knuffelen en kussen de meeste mensen op de linkerwang. Sommige mensen, met name in een professionele omgeving, zullen gewoon handen schudden. Bij aankomst voor een sociale functie is de norm dat de Peruanen ergens tussen een half uur tot een uur te laat opduiken. Dit is een gangbare praktijk en wordt lokaal ook wel Peruaanse tijd genoemd.
